Risicobeheer bij rampen kan bestaan uit beschermende constructies van steen, beton en ijzer ("grijs") en het gebruik van beschermende vegetatie ("groen"). De combinatie van beide heeft verschillende voordelen. Groene maatregelen kunnen enkele jaren nodig hebben voordat ze effectief worden. Tegelijkertijd kunnen grijze maatregelen na verloop van tijd hun stabiliteit verliezen, bijvoorbeeld als schanskorven worden aangetast of muren worden weggespoeld door stromend water. Goed onderhouden bomen kunnen echter voor altijd dienst doen.

De oplossing bestond uit de combinatie van groene en grijze maatregelen in verschillende vormen. Rivierbeddingen werden omgevormd en er werden schanskorven geplaatst voor onmiddellijke bescherming. Er werden bomen geplant, met name in de vorm van driepoten van wilgentakken, versterkt met stenen. Ze zullen bescherming op lange termijn bieden.

In een hoger gelegen stroomgebied boven een door een puinstroom getroffen gebied werden geulen geblokkeerd met takken en stenen en werden bomen geplant om deze te stabiliseren en verdere erosie te voorkomen. Op de plaats van de ophoping maken bomen met druppelirrigatie en beschermd door een tijdelijk hek het land weer bruikbaar en vruchtbaar en zullen ze het lager gelegen land enigszins beschermen tegen toekomstige puinstromen.