Ongeveer 70% van het land in Tanzania valt onder dorpsland dat eigendom is van en beheerd wordt door lokale gemeenschappen. Daarom staat de Tanzaniaanse landwet toe dat gemeenschappen land bezitten en beheren via lokale bestuursorganen. Om landrechten voor deze gemeenschappen veilig te stellen, moet een dorp dus een Village Land Certificate hebben dat de officiële grenzen van elk dorp vastlegt. Om dat te verkrijgen, moeten conflicten worden opgelost tussen naburige dorpen om in der minne overeenstemming te bereiken over de grenzen van hun respectieve dorpen. Daarna worden de gemeenschappen ondersteund om een dorpslandinrichtingsplan op te stellen volgens de richtlijnen van de National Land Use Planning. Daarna worden de gemeenschappen ondersteund om door middel van een gemeenschappelijk certificaat van gewoonterecht (Customary Right of Occupancy - CCRO) een gemeenschappelijk eigendomsrecht op hun land te krijgen, zodat ze hun traditionele praktijken die vriendelijk zijn en bijdragen aan het behoud van het milieu, kunnen blijven uitoefenen. Deze gemeenschappelijke CCRO's zijn met elkaar verbonden om de mobiliteit van vee en wilde dieren van het ene gebied naar het andere te ondersteunen, waardoor deze dieren toegang krijgen tot cruciale gedeelde hulpbronnen zoals waterpunten en zoutpannen.
Om het succes van deze bouwstenen mogelijk te maken is participatie essentieel. Wij geloven dat empowerment cruciaal is voor een rechtvaardige betrokkenheid en vertegenwoordiging voor een effectief beheer van hulpbronnen. Conflictoplossing is ook een belangrijk onderdeel van het proces. We bemiddelen conflicten om een sterkere participatie te krijgen en voor collectieve actie in het duurzame beheer van land dat verbonden is met de gemeenschap.
DUURZAAM BEHEER - Er zijn aanzienlijke inspanningen geleverd om gemeenschappen te ondersteunen bij het veiligstellen van formele rechten op land, maar het veiligstellen van eigendomsrechten alleen betekent nog niet dat deze gronden productief en gezond zijn, vooral gezien de toenemende druk die wordt veroorzaakt door de groei van de menselijke bevolking, de impact van de veestapel, druk op het landgebruik en klimaatverandering. Is er werk aan de winkel om de toestand van het land en de natuurlijke hulpbronnen te verbeteren en duurzaam te beheren als ze eenmaal veilig zijn gesteld? En zo ja, wat zou de rol van het UCRT hierin moeten zijn? Voortbouwend op de ontwikkeling van plannen voor landgebruik en verordeningen, breidde het UCRT zijn aanpak uit door:
- ervoor te zorgen dat gemeenschappen de connectiviteit tussen migratieroutes voor vee beschermen;
- wetenschappelijke kennis te integreren met gebruikelijke beheerbenaderingen om weidegronden te verbeteren; en
- informatie met betrekking tot de gevolgen van klimaatverandering en bevolkingsgroei te integreren.