Vrijwilligers herplanten inheemse vegetatie op Montague Island
Justin Gilligan
Maatschappelijke betrokkenheid en vrijwilligerswerk
De steun van de gemeenschap en de betrokkenheid bij het project waren van cruciaal belang voor het succes ervan. Het restauratieproject was een belangrijk onderdeel van het ontwerpbeheerplan en kreeg veel positieve steun tijdens de raadpleging van de gemeenschap. Tijdens de ontwikkeling van het project overlegden managers met lokale organisaties, waaronder Aboriginal Elders en gemeenschappen, de Royal Society for Prevention of Cruelty to Animals en zeevogelwetenschappers.
Vrijwilligers en de gemeenschap speelden een belangrijke rol bij het overwinnen van logistieke uitdagingen, zoals het herplanten van duizenden inheemse zaailingen. Diverse organisaties boden hun hulp aan, waaronder leden van de lokale gemeenschap, lokale scholieren, studenten van de Charles Sturt University en deelnemers aan ecotoeren.
De belangstelling voor het eiland is toegenomen en het eiland is nu een iconische toeristische bestemming. Bezoekers gaan mee met een NPWS ranger of getrainde vrijwilliger op een educatieve tour om meer te leren over het eiland, de wilde dieren en de geschiedenis. Naast het ondersteunen van een bloeiende tourbotenindustrie, zorgt educatief toerisme voor een groter bewustzijn van de waarde van het eiland voor natuurbehoud, de unieke wilde dieren en de waarde voor de lokale gemeenschap.
Vrijwilligers werkten aan geschikte activiteiten zoals het planten van zaailingen, onkruid wieden, het maken van nestkastjes en het markeren van holen van dwergpinguïns. Vrijwilligers konden overnachten in gerestaureerde huisjes. Het vrijwilligersprogramma voor natuurbehoud was een samenwerking tussen NPWS en Conservation Volunteers Australia. Het programma bood volledig begeleide dag- en nachttochten over het eiland waarbij bezoekers elke dag moesten werken.
Een vrijwilligersprogramma vereist een duurzame inzet van zowel de vrijwilligers als het management om ervoor te zorgen dat de vrijwilligers op een veilige manier zinvol werk kunnen doen. Op een eiland met gevoelige natuur- en culturele waarden was het belangrijk om een balans te vinden tussen het aantal vrijwilligers en het soort activiteiten dat ze konden ondernemen. De betrokkenheid van vrijwilligers bij het zeevogelonderzoeksprogramma was bijvoorbeeld beperkt tot slechts één vrijwilliger per keer vanwege de stress bij kuikens die werd veroorzaakt door het 'verdringen' van meerdere mensen rond holen.
We merkten dat door onze vrijwilligers te waarderen, de voordelen van het programma vermenigvuldigd werden. Vrijwilligers werden pleitbezorgers voor het programma in de gemeenschap en bleven aan als vrijwillige gidsen op het eiland nadat het rehabilitatieprogramma was voltooid.