Monitoring mariene waterkwaliteit

De samenwerking tussen het Waterschap Polo, CORAL en de Bay Islands Conservation Association (BICA - Roatán) heeft de lokale controle van de kwaliteit van het zeewater versterkt.

Het partnerschap heeft een win-winsamenwerking gecreëerd waarbij BICA meer kan leren over het verband tussen hun controlelocaties en de impact van de afvalwaterinfrastructuur; terwijl het Polo's Water Board toegang heeft tot gegevens die hen helpen bij het beoordelen van de prestaties van de installatie en CORAL ook toegang heeft tot waardevolle gegevens en informatie om schoon water voor riffen te blijven promoten.

  • Ondersteuning van programma's voor toezicht op de waterkwaliteit.

  • Empowerment van het lokale laboratorium.

  • Ontwikkeling van een uitgebreide database over waterkwaliteit.

  • Het monitoren van de waterkwaliteit heeft de mogelijkheid gecreëerd om gegevens en informatie te creëren die, wanneer ze strategisch worden gedeeld, van fundamenteel belang kunnen zijn voor het motiveren en verbeteren van de samenwerking tussen publieke en particuliere belanghebbenden, het veiligstellen van investeringen in sanitaire infrastructuur en het bevorderen van initiatieven voor het behoud van de zee.

  • Samenwerking om een balans te vinden tussen gemeenschapsontwikkeling en milieubehoud.

Een sterk partnerschap opbouwen

Partnerschap in de recyclingindustrie vergroot het succes in het bedrijf. De taak van Arena in de recyclingindustrie is het inzamelen van plastic afval als grondstof en daarom zijn ze in staat geweest om een partnerschap aan te gaan met Coca-Cola omdat ze gemeenschappelijke doelen en belangen hebben. Coca-Cola produceert veel plastic verpakkingsartikelen die grondstoffen zijn voor Arena. Op dezelfde manier is Arena bezig met het opzetten van samenwerking met alle bedrijven die plastic producten produceren. Het doel is om een overeenkomst aan te gaan dat al het afval dat bij een van hun evenementen wordt geproduceerd naar Arena moet komen.

Arena en Coca-cola hebben allebei de verantwoordelijkheid om voor het milieu te zorgen. De Arena recyclingindustrie heeft de capaciteit om plastic in grote hoeveelheden te verbruiken, omdat één baksteen tonnen plastic verbruikt omdat het voor 60% uit plastic bestaat. Coca-cola is er dus van verzekerd dat al het plastic dat ze produceren gerecycled wordt.

De dingen die we hebben geleerd door samen te werken met Coca-cola is dat we de grondstoffen gemakkelijk krijgen, en als je een partnerschap aangaat, is er iets dat branding heet, dus we promoten elkaar in de zin dat we allemaal verantwoordelijk zijn voor het milieu en we krijgen de branding van ons bedrijf.

Bouwen aan agency door gefaciliteerde co-creatie van kennis

Na de nulmeting moet het overleg- en leerproces verschuiven naar een continu langetermijnproces met terugkerende bijeenkomsten. Dit kan inhouden dat de rollen worden omgedraaid en dat belanghebbenden worden aangemoedigd om eigenaarschap op te eisen en de leiding te nemen. Om deze overgang soepel te laten verlopen, moet er al bij de start van het proces aandacht aan worden besteed.

  • Meer vertrouwd raken met online platforms en tools.
  • Creatie en gebruik van grensobjecten (mindmaps, systeemdiagrammen, billboards).
  • Er zijn duidelijke protocollen voor gegevensbeheer en -deling nodig en er moet worden omgegaan met groepsdynamiek en mogelijke meningsverschillen. Daarom is het essentieel voor een succesvol proces dat het kernteam competentie en ervaring heeft in procesontwerp, faciliteren en communicatie, en dat deze verschillende rollen verdeeld zijn onder de leden van het kernteam.
  • Vooral als je een 'externe' actor bent, is het van onschatbare waarde om lokale medewerkers te vinden met een gedeeld belang en die bereid zijn om wat tijd te investeren.
  • Begin met al bestaande strategieën of acties waar deelnemers zichzelf bij betrokken zien. Beginnen met iets 'concreters' helpt mensen om na te denken en verder te kijken dan hun huidige realiteit.
  • Het ontwerpen en plannen van oefeningen samen met belangrijke belanghebbenden en lokale partners kan het proces vergemakkelijken.
  • Actorenverschillen maken het moeilijk (of onmogelijk) om een format, tijdstip, onderwerp en taal te vinden die voor iedereen geschikt is. Een aanbeveling is om ten minste een deel van het proces in parallelle focusgroepen uit te voeren om dieper in te kunnen gaan op bepaalde onderwerpen die misschien niet relevant zijn voor de hele groep.
  • Kleine dingen zijn belangrijk, zoals het sturen van individuele e-mails naar mensen die op hen en hun werk zijn afgestemd, het vinden van mogelijkheden om elkaar persoonlijk te ontmoeten of deel te nemen aan externe evenementen die door de deelnemers aan je proces worden georganiseerd.
Medebeheer in de visvisserij

Om tot duurzame visserij te komen, moeten alle belanghebbenden bij de besluitvorming worden betrokken. Op deze manier delen ze de verantwoordelijkheden en rechten voor het gebruik en beheer van hulpbronnen, het oplossen van conflicten en het uitwisselen van kennis. Dit is wat bekend staat als co-management van de visserij; waar belanghebbenden bondgenoten worden en samenwerken om hetzelfde doel te bereiken.

Om dit te bereiken werden eerst alle potentiële partners geïdentificeerd: visserijgemeenschappen, de overheidssector, de academische wereld, maatschappelijke organisaties en de markt. Ze werden uitgenodigd om samen te werken en er werd een reeks bijeenkomsten gehouden met deelname van alle actoren, waar het project, de doelstellingen en de doelen werden ontworpen. De actoren werden uitgenodigd om deel uit te maken van het project en eraan bij te dragen vanuit hun ervaring en werkgebied. Dit werd geformaliseerd door de ondertekening van een memorandum van overeenstemming. Nu worden er halfjaarlijkse bijeenkomsten gehouden waar de geboekte vooruitgang wordt gepresenteerd en de volgende doelen worden vastgesteld, waarbij altijd gestreefd wordt naar transparantie en het bevorderen van vertrouwen en gelijkwaardige deelname.

  1. Betrek alle verschillende betrokken actoren: vissers en vissersvrouwen, overheid, academische wereld, maatschappelijke organisaties en de markt.
  2. Stel rollen en verantwoordelijkheden binnen het project vast voor alle betrokken actoren om een sfeer van alliantie tussen alle actoren te creëren.
  3. Houd minstens twee keer per jaar bijeenkomsten om de geboekte vooruitgang te presenteren en nieuwe doelstellingen voor te stellen.
  4. Erken en valideer traditionele en gemeenschapsvisserijovereenkomsten met de overheidssector.
  1. Train vissers en vissersvrouwen over beheersinstrumenten, voorschriften, de biologie van hulpbronnen en het belang van het genereren van informatie over hun visserij. Als je de rechten en plichten kent die voortvloeien uit het recht op toegang tot visbestanden, krijg je een groter verantwoordelijkheidsgevoel.
  2. Efficiënte communicatie met belanghebbenden onderhouden om kansen en uitdagingen te identificeren. Dit zorgt er ook voor dat de groep gemotiveerd blijft om deel te nemen en betrokken te blijven bij het project.
  3. Naast de verbeteringen die op initiatief van de producenten en met steun van de overheid, de academische wereld en maatschappelijke organisaties in de visserij zijn aangebracht, heeft dit teamwork positieve effecten gehad op de sociale structuur van de gemeenschappen, waardoor ze meer en betere capaciteiten hebben gekregen om beslissingen te nemen.
  4. Het draagt ook kennis over op nieuwe generaties, vergroot de interesse om deel te nemen en genereert informatie en kennis, terwijl het een gevoel van eigendom van het ecosysteem en de hulpbronnen bevordert.
Mechanisme voor het delen van voordelen en alternatieve middelen van bestaan

De inkomsten van het MIMP uit toerisme en andere activiteiten worden gebruikt om de dorpelingen op verschillende manieren te ondersteunen, zoals:

  • Schoolgeld betalen.
  • Infrastructuur op dorpsniveau bouwen.
  • Leeruitwisselingen en bezoeken organiseren.
  • Ontwikkeling van alternatieve middelen van bestaan, zoals bijenteelt, zeewierteelt, bouw van dhow's .

Er is een duidelijke limiet van 20% netto inkomsten die worden toegewezen aan de VLC's raad voor het ondersteunen van acties in elk dorp.

  • Transparantie en verantwoording.
  • Vertrouwen.
  • Planning en beheer in samenwerking: gemeenschappen kunnen de infrastructuur kiezen die ze nodig hebben.

  • Hoe transparanter we zijn, hoe meer voordelen we de gemeenschappen bieden en hoe meer ze zich inzetten voor natuurbeschermingsactiviteiten.
Een evenwicht vinden tussen de behoeften van de inwoners van Mafia-eiland en de vereisten voor natuurbehoud

Het MIMP werd in de eerste plaats opgericht om de biodiversiteit te behouden en een einde te maken aan de zeer destructieve vispraktijken van migrantenvissers. Het was ook in het belang van de lokale vissers. Het was echter essentieel om rekening te houden met de behoeften van de inwoners en hun afhankelijkheid van de natuurlijke hulpbronnen. Dus aan de ene kant zorgde het MPRU-personeel voor milieubehoud en bewustzijnsvergroting over het gebruik en beheer van hulpbronnen, en aan de andere kant verbeterden ze de infrastructuur voor scholing, gezondheidszorg en watervoorziening. Wetshandhaving wordt ook toegepast op boosdoeners en leden van de gemeenschap die zich niet aan de regels houden. De dorpelingen die zich wel aan de regels houden, worden op hun beurt aangemoedigd en geprezen.

  • Steun voor schoolgeld zodat kinderen naar school kunnen blijven gaan.
  • Infrastructuur op dorpsniveau, zoals dispensaria, klaslokalen en watervoorzieningen.
  • Uitwisselingsbezoeken georganiseerd voor MIMP-bewoners om te leren over succesverhalen, zoals zeewierboerinnen in Zanzibar, bij natuurbeschermingsactiviteiten in Mozambique.
  • Training over Community-based Natural Resources Management gegeven aan mannen en vrouwen uit de gemeenschap, door aangewezen docenten.
  • Mechanismen voor het delen van de voordelen van natuurbehoud (totale inning van entreegelden voor toerisme).
  • Zodra gemeenschappen de voordelen van het park zien, zullen ze zich volledig inzetten en deelnemen. Een mechanisme voor het delen van voordelen is de sleutel tot succes.
  • De mensen zien dat natuurbehoud voordelen oplevert in termen van hulpbronnen, zoals een goede visvangst. Het heeft migrantenvissers aangetrokken. Lokale vissers zetten zich echter in en rapporteren vrijwillig over illegale incidenten of migrantenvissers zonder vergunning. Elk dorp beslist zelf hoeveel migranten ze kunnen huisvesten.
  • Zodra de studenten hun school hebben afgemaakt, komen ze dankzij een studiebeurs en sponsoring terug en gaan ze werken als dorpshoofd, wat bijdraagt aan de inspanningen voor natuurbehoud, en ook hun ouders, die de voordelen zien, zetten zich in voor natuurbehoudsactiviteiten.
Inclusief bestuur en participatief beheer

Het MIMP wordt beheerd door de Marine Parks and Reserves Unit (MPRU), het overheidsbureau dat verantwoordelijk is voor beschermde mariene gebieden, samen met de Village Liaison Offices, die in elk van de 11 dorpen van het park zijn opgezet.

De participatieve beheerbenadering die door beide partijen wordt toegepast, heeft een sterke basis gelegd voor de deelname van gemeenschapsleden aan de besluitvorming. Er zijn verschillende methoden toegepast om brede participatie te bevorderen, zoals bijeenkomsten met VLO's en andere belanghebbenden, focusgroepdiscussies met verschillende groepen gebruikers van hulpbronnen, speciale interviews en discussies met belangrijke en invloedrijke personen.

  • Goed leiderschap van MPRU-personeel en dorpsvertegenwoordigers.
  • Transparantie en consequent delen van informatie om illegale visserij te bestrijden.
  • Milieueducatie en bewustmaking.
  • Opbouwen van vertrouwen met de leden van de gemeenschappen.
  • Beheersorganen houden rekening met de behoeften van de gemeenschappen.
  • Gemeenschappen moeten effecten en zichtbare acties zien. Zodra we aan hun behoeften hebben voldaan, zal het vertrouwen toenemen. Van daaruit is alles mogelijk.
  • De meeste gemeenschappen begrijpen de activiteiten van het park en werken samen met de MPRU aan bewustmaking en managementactiviteiten. Leden van de gemeenschap informeren en sensibiliseren hun gelijken.
  • Vertrouwen werkt twee kanten op. De MPRU moet ook vertrouwen hebben in de leden van de gemeenschap (bijv. vergunningen voor het gebruik van mangrovehout).
Het ecosysteem modelleren met weinig gegevens

Kleinschalige visserij heeft door haar aard vaak beperkte, slecht gesystematiseerde en in de tijd beperkte gegevens. Deze schaarste aan informatie vormt een uitdaging om bijvoorbeeld de interactie van vistuig met het ecosysteem en de impact ervan op de habitat te begrijpen; dergelijke informatie is van fundamenteel belang bij de implementatie van een project voor de verbetering van de visserij. Over de hele wereld zijn verschillende methodologieën ontwikkeld om informatie te genereren over de effecten van de visserij op het ecosysteem; één daarvan is modellering op basis van het Ecopath programma met Ecosim.
COBI gebruikte dit hulpmiddel om informatie op te nemen die door vissers en vissersvrouwen werd gegenereerd via vislogboeken, evenals biologische en ecologische informatie voor de soorten die in de visserijzones leven. Bovendien werd, om het model te versterken, de traditionele ecologische kennis van de vissersgemeenschappen geïntegreerd door middel van interviews, waaruit relevante informatie werd verkregen over het dieet van de soorten, hun geografische verspreiding, voortplantingsseizoen, enz.

  1. Het feit dat vissers en vissersvrouwen informatie over de visserij genereren door middel van visserijtoezicht.
  2. Het is belangrijk om de traditionele kennis van vissers en vissersvrouwen te integreren, omdat zij een schat aan belangrijke informatie hebben over hun natuurlijke omgeving en soorten.
  3. De resultaten moeten worden gedeeld met de mensen van de vissersgemeenschap, zodat zij hun kennis waarderen en zich eigen maken.
  1. Het proces om de resultaten van Ecopath modellering met Ecosim te verkrijgen kan ongeveer zes maanden duren, aangezien het nodig is om informatie te zoeken, mensen in de gemeenschap te interviewen, de informatie te analyseren en de modellen te maken.
  2. Het is belangrijk om de vissers en vissersvrouwen te wijzen op het belang en de voordelen van het kennen van de effecten van de visserij op het ecosysteem en hen te laten weten hoe hun traditionele kennis wordt geïntegreerd om robuustere informatie voor ecosysteembeheer te verkrijgen.
  3. De interviews met de vissers om hun traditionele kennis vast te leggen duurden lang (ongeveer 40 minuten), waardoor de geïnterviewde soms zijn interesse verloor. Gezien de tijd die nodig was om elk van de interviews af te nemen, kon de beschikbaarheid om meer leden te interviewen bovendien beperkt zijn.
Co-investering in duurzame visserij

Om succes te boeken op het gebied van de duurzaamheid van visbestanden, moet er sprake zijn van actieve deelname van diverse belanghebbenden (visserijgemeenschappen, de overheidssector, de academische wereld, maatschappelijke organisaties en de markt). In 2018 is COBI begonnen met het monitoren van de kosten (economisch en in natura) die gepaard gaan met de implementatie en ontwikkeling van projecten voor de verbetering van de visserij. Uit deze oefening bleek dat filantropie over het algemeen aan het begin van de projecten de grootste economische investering doet via maatschappelijke organisaties, terwijl visserijgemeenschappen investeringen in natura doen (bijvoorbeeld door hun boten beschikbaar te stellen voor activiteiten), en andere actoren ook deelnemen (bijvoorbeeld overheidsinstanties of de academische wereld). Het doel van de gemeenschapsco-investering is om ervoor te zorgen dat de visserijgemeenschappen zich na verloop van tijd organiseren en zich inzetten om de kosten te blijven dekken die met dit soort projecten gepaard gaan, en om een grotere financiële autonomie te bereiken. COBI en de visserijgemeenschappen hebben samen een schriftelijke strategie ontwikkeld met een tijdspad van vijf jaar, waarin de gemeenschappen zich verplichten om een geleidelijk percentage van de economische bijdragen te handhaven om medeverantwoordelijkheid te bereiken en het project zelfstandig te beheren.

1. Stakeholders kennen de kosten van het project en hebben een stap-voor-stap financiële strategie voor mede-investering.

2. Stakeholders hebben transparante en controleerbare processen voor het opbouwen van vertrouwen om visserijverbeteringsprojecten op lange termijn te ondersteunen.

  1. Het vanaf het begin in kaart brengen van belanghebbenden bij het gezamenlijk beheer van de visserij. Dit maakt het mogelijk om iedereen zichtbaar te maken die kan/moet deelnemen aan de financiële bijdragen van de verbeterpraktijken en de monitoring van het project.
  2. Het integreren en opleiden van alle actoren in de waardeketen over het belang en de voordelen van het mede-investeren in visserijverbeteringen.
  3. Overweeg financiële bijdragen en bijdragen in natura (bijv. menselijk kapitaal, geïnvesteerde tijd, het genereren van gegevens/informatie, infrastructuur-vergaderruimte). Zo kunnen de bijdragen en inzet van elke sector voor een duurzame visserij worden gewaardeerd, erkend en zichtbaar gemaakt.
  4. Het realiseren van co-investering is geen eenvoudig proces, omdat er financiële aspecten bij komen kijken. Daarom moeten de deelnemers worden opgeleid en het belang ervan inzien.
Leren door gemeenschapsoverleg

Het doel van community deliberation is om het proces van sociaal leren voor bewoners over het beheer van beschermde gebieden te faciliteren door middel van stakeholder-gedreven discussies. Sociaal leren is de verandering in begrip die optreedt tussen individuen en groepen door sociale interacties. Er kunnen een aantal participatieve benaderingen gebruikt worden om sociaal leren te faciliteren; wij gebruikten gemeenschapsoverleg via een online discussieforum. Het online discussieforum omvatte een vier weken durende activiteit waaraan de bewoners asynchroon deelnamen. Bewoners kregen wekelijks een nieuw onderwerp te behandelen en werden aangemoedigd om te reageren op opmerkingen van medebewoners. Wekelijkse samenvattingen werden gemaakt en er werd ook feedback gevraagd om ervoor te zorgen dat de samenvattingen de beraadslagingen van de coassistenten accuraat weergaven. Meer dan 400 reacties en opmerkingen werden gedurende de vier weken door 37 bewoners op het discussiebord geplaatst. De laatste prompt vroeg de bewoners wat ze geleerd hadden van hun deelname aan het forum, gevolgd door een online vragenlijst om andere verschuivingen in waarden, percepties of gedragingen als gevolg van hun deelname te meten.

Eerder werk gebaseerd op het opbouwen van relaties in het gebied was belangrijk voor deelname, vooral de luistersessies en het opzetten van lokale partnerschappen. Bewoners werden gecompenseerd voor hun tijd, werden gepositioneerd als experts die werden gevraagd om hun lokale kennis te demonstreren, en werden georganiseerd in drie kleinere discussiegroepen om persoonlijke interacties aan te moedigen. Daarnaast vroeg het onderzoeksteam om feedback over de interpretatie van de bevindingen om de betrokkenheid bij het project te vergroten.

Lokale bewoners namen graag deel aan de online discussie en stelden het zeer op prijs om gezamenlijk meer te leren over het landschap en het beheer van beschermde gebieden. De positieve houding van het onderzoeksteam ondersteunde het leerproces door een waarderende dialoog op te bouwen over plaatsen in de Denali-regio. Het behoud van flexibiliteit in de onderzoeksaanpak was ook belangrijk om deelname van een breder scala aan bewoners in een ruraal landschap te ondersteunen. Sommige mensen kozen er bijvoorbeeld voor om anoniem deel te nemen om het risico te beperken, terwijl anderen hun naam deelden en het op prijs stelden dat ze sommige mensen in hun groepen kenden. Focusgroepen werden gehouden aan het begin van het forum om persoonlijke begeleiding te geven over het doel van het forum om dingen op gang te krijgen, gevolgd door de asynchrone discussie. Sommige deelnemers toonden interesse in herhaalde bijeenkomsten naast de online discussiecomponent. In het algemeen suggereren we dat een mix van online, in-persoon en hybride strategieën het beste werkt om de verschillende voorkeuren voor deelname vast te leggen.