De transhumantconferentie is een overlegplatform dat lokale en buitenlandse transhumantherders samenbrengt om de oplossing van conflicten tussen fokkers - boeren, fokkers - jachtopzieners en fokkers van wilde dieren te bespreken.

Oproep van de autoriteiten om gidsen en kapiteins te accrediteren om in beschermde gebieden te werken.

De regent voor het milieu is het Ministerie van Milieu en we werken al sinds 1998 met hen samen, maar in 2017 hebben we een samenwerkingsovereenkomst getekend om het conflict tussen de jaguar en de mens tot een minimum te beperken door middel van een preventief beheerproject om oplossingen te zoeken. We hebben ook een samenwerkingsverband bereikt met USFWS om samen met de jaguar te werken aan beheerplannen voor boerderijen, antipredatiemaatregelen, monitoring met camera's en halsbanden. We werken met het Small Grants Programme/UNDP/GEF en werken aan een cameraval-monitoringproject in Darien en ondersteuning/advies aan gemeenschapsorganisaties, zodat gemeenschappen weten hoe ze de problemen in hun gebied kunnen oplossen en naar een hoger niveau kunnen tillen. Nat Geo ondersteunt ons bij het meest uitgebreide cameraval-monitoringproject in Panama in Darien en helpt ons bij de verspreiding en communicatie op internationaal niveau. Samen met het Howard Huge Medical Institute (HHMI) werken we aan wetenschappelijk onderzoek met cameravallen en verspreiden, communiceren en informeren we via hun digitale platforms over wat we in het Darien National Park vinden. Andere belangrijke samenwerkingsverbanden zijn met het Ministerie van Toerisme, ANAGAN, ISA, de Universiteit van Panama en UNEP. We werken samen met enkele inheemse groepen en meer dan 10 gemeenschapsorganisaties in het hele land.

Door middel van verschillende trainingen, oefeningen en casestudies werden lokale actoren zoals technici, brandweerlieden, secretarissen van landbouw en planning begeleid in het ontwikkelen van vaardigheden voor het beheer en gebruik van informatie die is opgebouwd met behulp van geografische informatiesystemen - GIS. Hiertoe illustreerde en oefende het project het gebruik van vrij toegankelijke en digitale hulpmiddelen zoals Q-Gis, om de analyse van informatie en cartografische output voor processen zoals landgebruik, waternetwerken, planning, bestemmingsplannen en gemeentelijke verordeningen te versterken. Daarnaast werden er brochures geproduceerd met de informatie die op technisch en cartografisch niveau werd verkregen om de informatieverstrekking aan de actoren te vergemakkelijken.

Deze bouwsteen bestaat uit twee fasen. In Fase 1 van de oplossing identificeren onderzoekers die betrokken zijn bij het project visies op gewenste toekomsten voor dit landschap op basis van gegevens die zijn verkregen in de vorige twee blokken. De eerste visies die voor ons studiegebied zijn ontwikkeld, zijn te vinden in deze Deliverable (zie onderstaande link). Deze visies zijn nooit helemaal definitief, ze worden verder verbeterd/ontwikkeld als er nieuwe informatie beschikbaar is. Ze bieden als het ware een 'lay of the land' voor besluitvormers op verschillende niveaus en belanghebbenden zelf over de verschillende belangen in het landschap en hoe deze botsen of samengaan.

De tweede fase van deze bouwsteen richt zich op reflexiviteit - zowel onder de leden van het onderzoeksteam die deze visies hebben ontwikkeld als idealiter ook onder enkele belanghebbenden. Voor eerstgenoemden is een dergelijke reflexiviteit nodig om alle mogelijke vooroordelen en vooroordelen die ze tijdens het analyseren van gegevens en het ontwikkelen van visies hebben geïntroduceerd, te identificeren en zich ervan bewust te zijn. Als een onderzoeker bijvoorbeeld al lange tijd in het gebied werkt, kan hij of zij zich baseren op kennis die buiten deze gegevensverzameling is verkregen en dit moet worden erkend. Reflexiviteit tussen belanghebbenden aan de andere kant is nodig om 1) ontwikkelde visies te valideren, 2) een deliberatieproces te bevorderen waarin nieuwe/gewijzigde visies die gedeelde of gezamenlijke ideeën vertegenwoordigen naar voren kunnen komen.

De interculturele en multidisciplinaire studie van stenen getijdenstuwen en de bewustmakingsinspanningen vereisen de oprichting van een internationaal netwerk.

De academische kern wordt gevormd door de drie universiteiten die deel uitmaken van het UNESCO UNITWIN Netwerk voor Onderwaterarcheologie: de Universiteit voor Mariene Wetenschappen en Technologie van Tokio, de Universiteit van Guam en de Universiteit van Warschau. Het netwerk versterkt de bescherming van en het onderzoek naar onderwater cultureel erfgoed door universiteiten en professionele opleidingsinstituten met elkaar in contact te brengen en op te treden als brug tussen de academische wereld, de burgermaatschappij, lokale gemeenschappen en beleidsmakers.

Aan de andere kant spelen lokale NGO's of NPO's een centrale rol in het beschermen of nieuw leven inblazen van stenen getijdenstuwen. Als tussenpersoon bouwt de academische kern aan relaties tussen belanghebbenden uit de kustgemeenschap, waaronder NGO's of NPO's, en internationale organisaties, waaronder de VN, UNESCO, ICOMOS, plus lokale en nationale overheden.

Mariene habitats ondersteunen kritieke biodiversiteit en visbestanden die het levensonderhoud van kustgemeenschappen in Honduras en de rest van de wereld ondersteunen. Gezonde oceanen en goed beheerde visserijen zorgen voor blijvende voordelen voor degenen die ervan afhankelijk zijn, zowel in goede als in slechte tijden.

Spaarclubs bieden economische vangnetten tegen crises en schokken door te fungeren als mechanismen voor gezinnen om te sparen en te lenen bij gebrek aan formele financiële diensten. Tijdens COVID-19 en na de orkanen boden spaarclubs een onmiddellijk vangnet voor veel gezinnen.

De overkoepelende gemeenschapsgestuurde aanpak van Fish Forever en concrete elementen daarbinnen, zoals spaarclubs, hebben de banden tussen gemeenschapsleden versterkt en sociaal kapitaal opgebouwd binnen de vissersgemeenschappen. Sterkere sociale cohesie en een groter sociaal kapitaal - door gezamenlijk sparen en gezamenlijke deelname aan het beheer van natuurlijke hulpbronnen - bleken essentieel in tijden van crisis en resulteerden in families en gemeenschappen die elkaar ondersteunden met voedsel en andere benodigdheden.

Bouwsteen 3 (BB3) was gebaseerd op het leggen van verbanden met eerlijke handel voor kleine koffieboeren, door hen op te nemen in lopende opleidings- en capaciteitsopbouwprogramma's voor koffieteelt en milieueducatie, en door hen technische bijstand te garanderen van lokale coöperaties en begunstigden van koffie.

Aangezien het gebied erkend is als toeristische bestemming, werd de mogelijkheid om de waardeketen van agrotoerisme tussen koffie en toerisme te versterken gepromoot, zodat de boerderijen voor dit doel konden worden gepland en beheerd, om zo het inkomen te diversifiëren en te verhogen.

Aan de andere kant werden synergieën geïdentificeerd met andere initiatieven en particuliere organisaties om te blijven samenwerken met de mensen die profiteren van het project, om te profiteren van leiderschap en bewustwording om herstelacties uit te breiden, de verworven kennis te repliceren en de begunstigden te betrekken bij de marketingschakel van de productieketen.