Accreditatieproces

Er is een vijfledig proces om een WHS te worden.

1. Een eerste online aanvraag die ervoor zorgt dat er geen fundamentele belemmeringen zijn.

2. Een beoordeling van de kandidatuur door onpartijdige vertegenwoordigers.

3. Technisch advies om te discussiëren en te adviseren over gebieden die voor verbetering vatbaar zijn en over hoe een aanvraag met de grootste kans op succes kan worden ingediend.

4. Definitieve aanvraag met ondersteunend bewijsmateriaal, een rechtvaardiging voor de geografische afbakening van de locatie en een gedetailleerde uitleg van hoe de locatie voldoet aan elk van de criteria.

5. Als de aanvraag succesvol is, wordt de walvishistorische locatie (Whale Heritage Site, WHS) aangewezen en moet de organisatie jaarverslagen opstellen en indienen waarin wordt uitgelegd hoe aan de criteria wordt voldaan.

Door het accreditatieproces te doorlopen, moest The Bluff laten zien dat ze konden zorgen voor verantwoorde, duurzame praktijken en levenswijzen die voortdurend zouden worden verbeterd om zo de gezondheid en het welzijn van walvissen, dolfijnen en bruinvissen en hun oceaanhabitats te garanderen.

Ze werden beoordeeld op voorwaarden zoals ondersteunende wetgeving, cultuur en ecologische, sociale en economische duurzaamheid.

Ze moesten ondersteunend bewijs leveren, inclusief statistieken met betrekking tot bestaansmiddelen, culturele activiteiten, toeristen die het gebied bezochten, walvistoeroperators, beschermde gebieden, enz.

De Bluff moest ook aantonen dat er op de gemeenschap gebaseerd onderzoek, onderwijs en bewustmakingsactiviteiten werden uitgevoerd.

Het hebben van een duidelijk doel met een duidelijk pad ernaartoe is essentieel. Voor een programma zoals de accreditatie van Whale Heritage sites zijn er hoge normen waaraan voldaan moet worden, maar er moet een ondersteunend proces zijn om een gemeenschap te helpen hun weg te vinden en uiteindelijk die status te bereiken.

Planning voor herbebossing van beschermde gebieden

Het doel is om activiteiten te plannen voor de herbebossing van de gebieden die zijn gecatalogiseerd als beschermd, met eikenbomen en andere planten die zijn ontkiemd in de gemeenschappelijke kwekerij; met als doel het herstellen en behouden van de biodiversiteit van de inheemse soorten van deze gebieden, en om de voordelen die dit met zich meebrengt te ontvangen.

Een verscheidenheid aan bomen en planten verwerven om beschermde gebieden te herbebossen, wat kan worden bereikt door de bouw van een gemeenschapskwekerij waar de benodigde natuurlijke hulpbronnen worden geproduceerd.

Het is gemakkelijker en continuer om beschermde gebieden te herbebossen door de eigen natuurlijke hulpbronnen te laten genereren in een kwekerij, dan ze te zoeken via tussenpersonen en andere instellingen, omdat die soms hoge kosten in tijd en geld met zich meebrengen.

Stuurgroep van lokale belanghebbenden en empowerment van de gemeenschap

De bouwsteen is gebaseerd op het principe dat een gemeenschapsinitiatief om walvisachtigen en hun leefgebieden te beschermen het best tot zijn recht komt wanneer de lokale gemeenschappen er zelf eigenaar van zijn. Het stimuleert, versterkt en betrekt een gemeenschap en haar bedrijven, zodat zij direct profiteren van een gezonde en bloeiende oceaan.

Om de ontwikkeling van een WHS-initiatief te coördineren en te faciliteren, wordt een stuurgroep gevormd door lokale belanghebbenden. Dit zijn enthousiaste, creatieve en gepassioneerde personen die het proces sturen en helpen bij het opstarten, onderhouden en ondersteunen van het aanvraagproces.

Een effectieve WHS-stuurgroep moet volledig divers en inclusief zijn en representatief voor de gemeenschap en bestaan uit personeel, vrijwilligers en leden van de gemeenschap. Het doel is om te dienen als een mobiliserende kracht, niet als een bureaucratie. Het proces zinvol en doelgericht maken voor alle betrokkenen. Binnen het proces zijn er richtlijnen voor het oprichten van subcommissies of werkgroepen die zich richten op specifieke doelen en activiteiten.

Naast het leiden en managen van het aanvraagproces, moet de stuurgroep voortdurende verbetering laten zien in de hele gemeenschap met de verschillende initiatieven, door middel van jaarlijkse rapportage als een maatstaf voor de uitmuntendheid van WHS.

Het kostte 2 jaar en de gezamenlijke inspanningen van een lokale stuurgroep, bestaande uit toegewijde en gepassioneerde lokale belanghebbenden (individuen en lokale organisaties), om The Bluff de status van Whale Heritage Site te bezorgen. De leden van de stuurgroep werken nu samen aan positieve verandering, komen regelmatig bijeen en streven voortdurend naar het uiteindelijke doel om The Bluff op de voorgrond te plaatsen voor het behoud en de bescherming van walvisachtigen en alle voordelen die dit oplevert voor de gemeenschap.

Een gemeenschap in staat stellen om samen te werken vereist een duidelijke richting, voordelen en een kernteam van toegewijde belanghebbenden om het project lokaal vooruit te helpen. Het moet in elke fase van het proces de verantwoordelijkheid van de gemeenschap zijn en volledig representatief zijn voor de gemeenschap, haar behoeften, visie en prioriteiten.

Kwekerij

De gemeenschapskwekerij is het belangrijkste element als middel om onbeperkte natuurlijke hulpbronnen te produceren, mits optimaal beheerd, die gebruikt kunnen worden voor herbebossing in gebieden waar bossen verloren gaan, achteruitgaan of ontbost worden. Het is essentieel om het kopen of wachten op donaties van bomen of planten, die kosten in geld en tijd met zich meebrengen, te vermijden. Het kan ook functioneren als een middel om inkomsten te genereren uit de commercialisering van de middelen die in de kwekerij worden geproduceerd, met als doel zelfvoorzienend te zijn.

Territoriale ruimte, technisch advies voor de bouw van de kwekerij en voor het ontkiemen en onderhouden van de bomen en planten. Ook de materiële en personele middelen die nodig zijn voor het onderhoud van de kwekerij.

De commercialisering van de planten die in de kwekerij worden geproduceerd, die worden verkocht aan particulieren die ze in hun eigendommen willen planten, met als doel economische inkomsten te genereren waarmee deze oplossing zichzelf kan bedruipen (betaling van onder andere werknemers, basisdiensten en huur).

De bouw van de kwekerij vereist de legalisatie van de grond waarop het gebouwd zal worden, evenals het technische en juridische advies dat nodig is voor de implementatie.

Impact meten

We werken er voortdurend aan om onze ecologische en sociale impact te meten in termen van de internationaal erkende Duurzame Ontwikkelingsdoelen. Hierdoor hebben we synergieën kunnen vinden tussen ons project en andere organisaties, wat onze groei weer heeft versneld.

1. Wees heel duidelijk over elk van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen (Doelen).

2. Heb een basislijn voor vergelijking.

3. Beschikken over meetmethoden.

1. Het is belangrijk om de meetmethodes goed te plannen zodat het resultaat is zoals verwacht.

2. Er moet een periodiciteit worden vastgesteld voor de toepassing van de meetmethoden.

Strategieën voor levensonderhoud

Het werk van de Sanghatan is louter om de Van Gujjars in de Chaur te empoweren door technieken voor het behoud van het ras te promoten, maar ze zijn niet direct betrokken bij de dagelijkse melkhandel en de winst. Toch houdt de Sanghatan maandelijks het aantal stieren, jonge kalveren, drachtige buffels en buffels die melk produceren bij. Van de 1528 buffels die in de Chaur worden gefokt, produceren momenteel ongeveer 475 buffels melk tijdens dit seizoen. Op dagelijkse basis wordt er in dit seizoen in totaal 700-800 liter melk verzameld, maar dit aantal stijgt tot 1100-1200 liter in de winter omdat dit het seizoen is waarin de buffels jonge kalveren baren.

De Sanghatan heeft het grasland afgebakend in drie gebieden, namelijk Miya Bazaar, Nahar ke peeche compartiment en Majhada (eilanden in de uiterwaarden van de Ganges). Al deze drie gebieden worden per seizoen gebruikt om te zorgen voor tijdige regeneratie van gras en andere vegetatie.

De Sanghatan wil graag de natuurlijke groei van bossen in de regio bevorderen om ervoor te zorgen dat het inheemse Gojri-ras niet afhankelijk is van aangekocht veevoer op de markt. Door het gebruik van dergelijk natuurlijk veevoer zijn de Van Gujjars in staat om de voedingswaarde van hun melk te behouden. De Sanghatan is van mening dat het gebruik van dergelijke duurzame processen om een hoge kwaliteit van de melk te garanderen de identiteit van hun producten versterkt, wat verschillende leden heeft geholpen om een redelijke en eerlijke marktprijs voor hun producten te krijgen. De Sanghatan is erop gebrand om voort te bouwen op de goodwill van het produceren van onvervalste en voedzame melk, in tegenstelling tot commerciële zuivel, die extra gezondheidsvoordelen heeft voor de bevolking die ze consumeert.

Zakelijke allianties

Een van onze activiteiten is het creëren van bedrijfsbossen. We koppelen bedrijven aan ons om hun strategie voor maatschappelijk verantwoord ondernemen te implementeren door een bos te planten in het Amazonegebied. Veel bedrijven implementeren dit om hun verschillende belanghebbenden (werknemers, klanten, partners, leveranciers, enz.) in hun strategie te integreren door een boom te planten in naam van elk van hen, wat zeer succesvol is gebleken.

  1. Voldoende fysieke en menselijke infrastructuurcapaciteit hebben om de projecten uit te voeren.
  2. De technologische hulpmiddelen hebben om te kunnen monitoren en controleren.
  3. De administratieve capaciteit hebben om aan hun eisen te voldoen.
  1. Delen van de organisatie moeten flexibel zijn om zich aan te passen aan verschillende soorten vraag.
  2. Identificeer tijdig welke variabelen gevoelig zijn voor verandering om snel te kunnen reageren.
Behoud van rassen en ecosystemen

De Van Gujjar Tribal Yuva Sanghatan heeft verschillende initiatieven genomen voor de jeugd onder hen om zich te richten op onderwijs, zowel op scholen als in zelfstudiegroepen die hen ook inwijden in het beschermen van traditionele kennis, vogels kijken, natuurgidsen, outdoor-educatie door middel van paden en spelletjes, handwerk en culturele oriëntatie van de gemeenschap, om hun bosidentiteit te behouden. De inheemse identiteit komt verder tot uiting in hun oprechte inspanningen om individuele en gemeenschapsclaims in te dienen door middel van de Forest Rights Act, 2006, evenals het initiëren van gemeenschapsherstelacties, mobiliteitspraktijken van kuddes door pastorale mogelijkheden te versterken, bosbrandpreventieteams voor te bereiden en bossen te beschermen tegen stropers en veesmokkelaars. Op dit moment hebben ze een project opgezet om de traditionele kennis en ecosysteemvoordelen van 20 plantensoorten te documenteren, die voor de gemeenschap van nut zijn als voedsel, medicijn, huishouden of cultuur.

De Van Gujjar Tribal Yuva Sanghatan heeft ervoor gezorgd dat leden van de gemeenschap zich niet bezighouden met het vermengen van rassen en de veiligheid en het behoud van het inheemse Gojri-ras in dit landschap bevorderen. De gemeenschap is erop gebrand om haar traditionele kennis, gewoonten en culturele waarden te beschermen. De Van Gujjars cultiveren ook nieuwe manieren om aan natuurbehoud te doen door middel van initiatieven zoals Saila Parv, waarbij bomen worden geplant die goed zijn voor het vee.

Het is te hopen dat deze activiteit van de Sanghatan gestimuleerd zal worden door het Forest Department om een beter beheer van de gemeenschappelijke graslanden te garanderen. De Sanghatan is bereid om samen te werken met alle gouvernementele en niet-gouvernementele instellingen die duurzame bescherming van het grasland willen promoten door middel van participatieve middelen om haar inspanningen op het gebied van rasbehoud en graslandbeheer te bevorderen. Het is ook hoopvol dat de Sanghatan snel een eigen coöperatie zal vormen om ervoor te zorgen dat het ras levensvatbare middelen vindt om zich te ontwikkelen en te koesteren met een volledige vertegenwoordiging van de Van Gujjars. Pastoralisme als middel van bestaan heeft een impuls nodig door het identificeren van dergelijke behoudsstrategieën te midden van mensen, hun vee en andere wilde dieren die naast elkaar leven in het grasland. Verschillende activiteiten van de Sanghatan hebben ervoor gezorgd dat, samen met het ras, verschillende andere diersoorten gebruik maken van het gemeenschappelijk bezit waarbinnen de Van Gujjars leven.

Behoud van kust en zee

In 2019 stelde Shark Spotters vast dat er behoefte was aan meer praktische interventies om onze kustlijn te beschermen tegen menselijke invloeden. Daarom startte Shark Spotters een "Coastal Conservation Team", dat samenwerkt met de stad Kaapstad om proactieve en reactieve beschermingsactiviteiten uit te voeren die een aanzienlijke positieve impact hebben op het kustmilieu. Dit zijn onder andere stabilisatie en herstel van zandduinen, verwijdering van spookvistuig, scheepsafval en andere vervuiling uit het kustgebied, beheer van stormwaterafvoeren op het strand om te voorkomen dat vervuiling van het land in zee terechtkomt, reparatie en verwijdering van beschadigde kustinfrastructuur na stormschade, testen van de waterkwaliteit van de oceaan, reageren op gestrande dieren en nog veel meer. Hun aanwezigheid zorgt ervoor dat onze kusthabitat wordt beschermd tegen menselijke aantasting en de gevolgen van klimaatverandering, en dat onze oceanen gezond blijven voor haaien en andere zeedieren.

Tijdens de recente pandemie ontdekten we dat steeds meer mensen gebruik maakten van het kustgebied, omdat dit vaak het enige "veilige" gebied was voor lichaamsbeweging en recreatie. Dit zorgde voor een toename van vervuiling en andere menselijke invloeden op de kust en benadrukte de behoefte aan meer bewustzijn rond het belang van actief burgerschap bij het beschermen van deze gebieden die zoveel economische en sociale waarde bieden aan gemeenschappen.

Partnerschappen met lokale autoriteiten en het identificeren van gebieden waar lokale autoriteiten niet de capaciteit hebben om praktische oplossingen voor problemen van kustdegradatie te implementeren.

Competente kustecologiedeskundigen om effectieve beschermingsoplossingen te begeleiden.

De behoefte aan adequaat gereedschap en apparatuur om de taken uit te voeren.

De noodzaak van een flexibele en snelle reactie op noodsituaties aan de kust wanneer deze zich voordoen.

Het belang van een "laatste verdedigingslinie" om menselijke invloeden op het raakvlak tussen zee en land te beperken.

Het bekendmaken van deze interventies zodat mensen zich bewust zijn van hun impact op de oceanen en hoe verantwoordelijk milieugedrag op het land de schadelijke effecten op de oceanen kan verminderen.

Milieu-educatie en -bewustzijn

Educatie en bewustwording vormen de sleutel tot een succesvolle strategie voor de veiligheid van haaien en we doen er alles aan om feitelijke, niet-sensationele informatie over de veiligheid van haaien te verstrekken aan bezoekers van onze stranden, zodat zij weloverwogen beslissingen kunnen nemen over risico's wanneer zij het water ingaan. We streven er ook naar meer begrip te kweken voor haaien en hun belangrijke rol in het ecosysteem om het perspectief van mensen op haaien te veranderen van angst naar acceptatie.

Ons informatiecentrum is een interactieve ruimte waar het publiek in contact kan komen met het programma en informatie kan vinden over haaien en het behoud van de zee. We voeren ook tal van educatieve activiteiten uit in de omliggende gemeenschappen, waarmee we rechtstreeks +/- 3.000 deelnemers bereiken en nog vele duizenden meer via festivals en tentoonstellingen waaraan we deelnemen. We hebben een educatief programma ontwikkeld over veiligheid op zee en natuurbehoud voor alle leeftijden, van kleuteronderwijs tot universiteit, waarbij veel aspecten zijn afgestemd op het Zuid-Afrikaanse CAPS-curriculum.

Onze unieke mobiele app biedt realtime informatie over de veiligheid van haaien en andere strandomstandigheden voor al onze operationele stranden. Dit is een hulpmiddel van onschatbare waarde voor bezoekers van het gebied om er zeker van te zijn dat ze de meest actuele informatie over het risico op haaien hebben voordat ze de kust bezoeken.

Inkoop van lokale onderwijsinstellingen en gemeenschappen om hun leerlingen en burgers in staat te stellen meer te leren over verantwoord gebruik van de oceaan.

Boeiende inhoud die leerlingen nieuwe waarden bijbrengt en hen in staat stelt veranderingen aan te brengen in hun dagelijkse activiteiten om schade aan de oceaan te minimaliseren.

Sterke relaties met lokale media om informatie te verspreiden en het verhaal rond haaienbeten te veranderen van sensationeel naar meer doordacht.

De noodzaak van aanpasbaarheid aan veranderende omstandigheden (bijv. coronavirus pandemie die "in-person" interventies beperkt).

De behoefte aan buy-in van de private sector om onderwijsinitiatieven te financieren als onderdeel van hun initiatieven op het gebied van maatschappelijk verantwoord investeren.

De behoefte aan training in conflictoplossing om met polariserende meningen om te gaan en de boodschap over te brengen in een vorm die bepaalde sectoren niet uitsluit. Bijvoorbeeld het beheren van de complexe balans tussen het beschermen van surfers en zwemmers tegen haaien en hen mogelijk wegjagen van het strand, of het aanzienlijk beïnvloeden van hun recreatietijd, wat resulteert in negatieve gevoelens ten opzichte van het programma of de haaien. Ook het omgaan met verschillende gebruikersgroepen die tegenstrijdige meningen hebben over de noodzaak om haaien te beschermen, zoals vissers en zwemmers.

Het belang van milieueducatie voor het mondiger maken van mensen door middel van een beter begrip om gedragsverandering en actieve deelname aan beschermingsmaatregelen te stimuleren.