Het planten van bomen met een hoog potentieel en commercieel belang, zoals Acacia Senegal voor Arabische gom, Boswelia Neglecta voor wierook en inheemse aloë soorten (Turkanensis, Secundiflora) in de Keniaanse droge gebieden heeft geholpen bij het verbeterde beheer van natuurlijke hulpbronnen door de leden van de gemeenschapsbosverenigingen, die we hebben helpen oprichten en die fungeren als de hoeders van het milieu en die ook zijn getraind in de juiste milieubeheerpraktijken.

Het herstel van de lokale biodiversiteit en het gebruik van innovatieve agro-ecologische technieken door de lokale gemeenschappen in de dorre gebieden verbetert hun aanpassingsstrategieën aan klimaatverandering en vermindert zo de gevolgen van woestijnvorming, die wordt veroorzaakt door wijdverspreide ontbossing voor de verbranding van kolen als diverse bron van inkomsten naast de veeteelt, de belangrijkste bron van inkomsten voor de mensen in de dorre gebieden, waardoor de gemeenschappen afhankelijk zijn van hulp in tijden van droogte.

Door onze capaciteitsopbouw hebben de gemeenschappen hun vaardigheden op het gebied van duurzaam beheer van natuurlijke hulpbronnen kunnen verbeteren door de invoering van correcte milieupraktijken, het verbeteren van de aanpassingsstrategieën aan klimaatverandering en het verminderen van de gevolgen van woestijnvorming en ontbossing.

Het is cruciaal om een proces te ontwikkelen om de aanwezigheid van wilde dieren te koppelen aan gewenste lokale voordelen. Hier werkten we samen met de gemeenschappen om een puntensysteem op te zetten, waarbij elk wild dier dat met een cameraval werd gevangen een bepaald aantal punten kreeg. Soorten die meer bedreigd waren, meer verhandeld werden of meer conflicten veroorzaakten, leverden meer punten op. Alle soorten die groter zijn dan kleine zoogdieren kregen echter punten, om ervoor te zorgen dat een grotere diversiteit aan soorten behouden bleef.

Ons project is gebaseerd op de vooronderstelling dat boeren duurzaamheid willen en gestimuleerd worden om dit te bereiken. Geen enkel landbouwbedrijf zal op de lange termijn levensvatbaar zijn als het niet op een ecologisch en economisch verantwoorde manier gebeurt. Klimaatverandering heeft geleid tot een verhoogde frequentie van droogte en een verhoogde ernst van droogte in de westelijke regio's van Zuid-Afrika. De veebezetting neemt af als gevolg van de klimaatverandering, waardoor boeren hun inkomen moeten diversifiëren om te overleven. Als we niet veranderen, zal dat een verwoestende impact hebben op de biodiversiteit.

We stimuleren boeren om de biodiversiteit te beschermen door duurzamere landbouwpraktijken toe te passen, bijv. begrazing op rust, juiste veebezetting en herstel van habitats. Hoewel dit leidt tot minder, maar kwalitatief betere dieren, ervaart de boer nog steeds een inkomensverlies. We helpen de boer dit te compenseren door niet-agrarische activiteiten te ondernemen, zoals ecotoerisme.

Door onze voortdurende betrokkenheid bij de boer kunnen we eventuele problemen aanpakken en ervoor zorgen dat de boer actieve betrokkenheid bij het partnerschap ziet als een stimulans om zijn landbouwactiviteiten te verbeteren.

In Zuid-Arika hebben we het geluk dat we een zeer vooruitstrevend wetgevingsprogramma hebben voor natuurbehoud op privégrond. Het kader voor Biodiversity Stewardship maakt het mogelijk om privégronden vrijwillig op te nemen in het netwerk van beschermde gebieden volgens een duidelijk omschreven proces. Aangezien het proces goed is vastgelegd, is het relatief eenvoudig om het te implementeren en de verplichtingen worden goed begrepen. Gouvernementele natuurbeschermingsinstanties hebben echter beperkingen in hun capaciteit en vertrouwen op NGO's zoals het EWT om het proces te vergemakkelijken van het identificeren van geschikte eigendommen, het in contact komen met bereidwillige boeren en/of landeigenaren en het ontwikkelen van de bijbehorende instrumenten zoals het beheerplan voor de boerderij en de jaarlijkse werkplannen.

Landeigenaren ondertekenen een overeenkomst met de provinciale natuurbeschermingsautoriteiten waarin de verklaring formeel wordt opgenomen in de eigendomsakte van het eigendom. Dit raamwerk resulteert grotendeels in een win-win situatie: de biodiversiteit wordt behouden, het land is beter in staat om zijn instandhoudingsdoelen te halen in termen van multilaterale overeenkomsten en de boer heeft een duurzamere bedrijfsvoering om in zijn levensonderhoud te voorzien. Bijkomende voordelen zijn er voor de lokale gemeenschappen door mogelijkheden voor ondernemerschap. Om onze natuurbeschermingsuitwisseling voort te zetten, hebben we dit raamwerk samengevoegd met andere overeenkomsten tussen de boer en de EWT.

Het spreekt voor zich dat verandering alleen kan plaatsvinden op basis van goede partnerschappen met duidelijk gedefinieerde rollen, verantwoordelijkheden en resultaten. Het veranderen van landbouwpraktijken is een uitdaging, omdat deze ingesleten praktijken al generaties lang worden doorgegeven. Het EWT kan de boer helpen om de kloof te overbruggen tussen traditionele landbouwtechnieken en de vaardigheden die nodig zijn om over te stappen op modellen voor natuurtoerisme.

We vonden het essentieel om boeren te selecteren die openstaan voor verandering en vervolgens hun vertrouwen op te bouwen door het leveren van bewezen resultaten en wederzijds respect. Rollen en verantwoordelijkheden moeten duidelijk omschreven en gedefinieerd worden om de operationalisering van projecten te versnellen en misverstanden te voorkomen. Ons project stelde holistische doelen die de boer en zijn familie, de landarbeiders, het behoud van de biodiversiteit en een unieke ervaring voor de buitenliefhebber ondersteunden.

Het opbouwen van duurzame en open partnerschappen is een van de kenmerken van dit project. Het is een deel van de basis voor ons succes.

Om ervoor te zorgen dat de lokale voordelen worden gekoppeld aan de aanwezigheid van wilde dieren, is de eerste stap gemeenschappen in staat te stellen de wilde dieren op hun land te monitoren. Elk dorp kiest twee 'community camera-trapping officers' die worden getraind en ingezet om cameravallen te gebruiken die ze plaatsen op de gebieden in hun dorp die volgens hen het rijkst zijn aan wilde dieren. De cameravallen worden elke maand gecontroleerd en de beelden worden in het dorp getoond om het bewustzijn te vergroten.

Op zowel onze land- als kustlocaties initiëren we gemeenschapsgeleide SMART-patrouille-eenheden die gemeenschappen en overheidsinstanties in staat stellen om samen ecosystemen te beschermen. Op onze terrestrische locaties identificeren, trainen en rusten we lokale gemeenschapsleden uit in het gebruik van het Spatial Monitoring and Reporting Tool (SMART) om samen met parkwachters van de overheid hun bossen te beschermen. Teams bestaan uit 3 tot 4 gemeenschapsleden, 1 overheidsmedewerker en 1 van onze programmateamleden. Deze teams lopen 7-10 dagen per maand langs paden die door de SMART-software worden gegenereerd op basis van historische gegevens. De SMART-tool creëert niet alleen mogelijkheden om gegevens over ontmoetingen met wilde dieren bij te houden, maar maakt het ook mogelijk om incidenten van stroperij en andere illegale activiteiten binnen de beschermde bossen op te sporen. In onze kustlocatie in Kubu Raya worden 3 dagen per week (12 dagen per maand) SMART patrouilles uitgevoerd door boten. Deze data worden willekeurig gekozen om onzekerheid in de patrouilleschema's te creëren.

Een belangrijk onderdeel van ons programma voor duurzame visserij in onze kustlocatie is de interventie 'participatief visserijbeheer' waarmee we periodieke rivierafsluitingen mede uitvoeren. We hebben deze interventie opgezet omdat de gemeenschappen zich zorgen maakten over de ineenstorting van de vis-, krab- en garnalenpopulaties, die direct had geleid tot een daling van het gezinsinkomen. Omdat deze achteruitgang van de visstand het gevolg was van een gebrek aan duidelijke visgronden, conflicten tussen en binnen de dorpen en een groot aantal migrerende vissers uit andere gebieden die de visgronden betraden, stelden we het idee voor om de rivier 3 maanden lang af te sluiten. Modderkrabben werden gekozen als soort waarop gevist zou worden tijdens de riviersluitingen, vooral omdat ze tot de meest waardevolle producten voor kleinschalige vissers behoren en bovendien een snelgroeiende soort zijn.

Voordat een rivier wordt afgesloten voor de visserij, gebruiken de vissers uit de gemeenschap een kaart van de rivieren in hun dorp om de locatie van de rivier te kiezen die wordt afgesloten en om het tijdstip van de afsluiting te bepalen. Het enige wat ze niet zelf bepalen is de duur van de sluiting, die in overleg met deskundigen op het gebied van modderkrabben is vastgesteld op 3 maanden. Als de rivieren eenmaal zijn opengesteld voor de visserij, plukken de kleinschalige vissers daar de vruchten van door de grotere krabben en de hogere opbrengst.

Het doel van ons programma voor duurzame landbouw en agrobosbouw is om de voeding en vruchtbaarheid van de bodem te verbeteren en tegelijkertijd aangetaste bosgebieden te herstellen en voedselzekerheid te garanderen. Als onderdeel van dit programma ontwikkelen we groepen van 15-20 boeren uit een CC die vervolgens worden begeleid door een door ons opgeleide boer die door collega's is geselecteerd. Hierdoor kunnen we informatie over verbeterde technieken gemakkelijk delen en de kennisdeling en het leren onder de boerengemeenschappen maximaliseren. Bovendien hebben we sinds 2017 gemeenschappen ondersteund bij het selecteren en planten van meer dan 60.000 zaailingen van inheemse soorten in de bufferzones op onze landlocaties en bij het herbeplanten van verlaten aquacultuurvijvers met 38.000 mangrovezaailingen in onze kustlocaties. Dit zorgt niet alleen voor voedsel, voeding en bestaansmiddelen voor de deelnemende kleine boerengemeenschappen, maar creëert ook cruciale habitats en verbindingen voor wilde dieren en genereert regulerende en voorzienende diensten.

Ons alfabetiseringsprogramma creëert toegang tot basisonderwijs voor onze partnergemeenschappen, met name plattelandsvrouwen en jongeren die niet in staat zijn om hun opleiding af te ronden. Onze evaluatieve toelatingsmethode zorgt ervoor dat studenten zo snel mogelijk afstuderen in ons alfabetiseringsprogramma, zodat ze hun kansen op werk en verdere studies kunnen benutten. We krijgen steun van organisaties die experts zijn in de onderwijssector in Indonesië, zoals Pusat Kegiatan Belajar Masyarakat (PKBM). PKBM is een geregistreerde Indonesische NGO die alfabetiseringscursussen geeft en nationale overheidsexamens afneemt. Studenten die slagen voor het nationale examen ontvangen een certificaat dat helpt bij het vinden van een baan en dat de toegang tot de beroepsbevolking verbetert.

Als onderdeel van dit programma ondersteunen we ook de training van lokale docenten in samenwerking met lokale overheidsscholen en PKBM. Door lokale mensen op te leiden tot tutors in hun gemeenschap, verlagen we de kosten voor leden van de gemeenschap om toegang te krijgen tot basisonderwijs in moeilijk bereikbare gemeenschappen.