De relatie tussen actoren (institutionele, burger-, academische en particuliere sector) maakt het mogelijk om beheer- en medebeheermechanismen op te zetten die inspelen op de behoeften van het beschermde gebied en effectief beheer in het kader van de uitvoering van de beheerplannen draagt bij aan het milieubeheer van beschermde gebieden.

De garantie voor het behoud van stedelijke beschermde gebieden, naast de technische en wettelijke procedure om ze aan te wijzen, is een robuust proces van sociale betrokkenheid. Daartoe is het essentieel geweest om acties en strategieën te ontwikkelen om recreatie en milieueducatie rond beschermde gebieden te bevorderen, waardoor het collectieve bewustzijn van het belang van hun behoud wordt vergroot, niet alleen voor de biodiversiteit maar ook voor de kwaliteit van leven in de stad.
Het toepassen van socio-ecologische concepten wordt een sleutelfactor in het bereiken van de instandhoudingsdoelstellingen van beschermde gebieden. In de mate dat belanghebbenden zich inzetten voor de waarden en ecosysteemdiensten die dit soort ruimten leveren voor de duurzame ontwikkeling van steden en deze erkennen, wordt het voortbestaan van deze ruimten in de gewenste omstandigheden voor het behoud van de biodiversiteit en de belevingswaarde, het plezier, het welzijn en de fysieke en mentale gezondheid van iedereen gegarandeerd.

Terugkerend/cyclisch mechanisme van concurrerende aanbestedingen voor de financiering van lokale projecten

De interventie was gericht op het ontwikkelen van strategische planning om lokale investeringen in ecosysteem- en landschapsherstel op een effectieve en efficiënte manier te sturen. Om dit doel te bereiken werd een methodologisch kader ontwikkeld dat vier stappen omvat: 1) In kaart brengen van relevante lokale actoren op territoriaal niveau, 2) Participatieve analyse van de dynamiek van milieudegradatie, 3) Definiëren van doelstellingen, doelen en herstelactiviteiten en 4) Plaatsen van middelen.

Het in kaart brengen van relevante lokale actoren werd uitgevoerd met behulp van het samenwerkingsmodel "Capacity Works" van GIZ; voor de analyse van de aantasting van het milieu en de definitie van doelstellingen werd de methodologie "Open Standards for Conservation Practice" van Conservation Measures Partnerships - CMP gebruikt.

Het in de schaduw geteelde yerba mate model genereert winstgevende economische inkomsten uit de toegevoegde waarde van het herstellen van bossen, terwijl de traditionele biologische gebruiken en praktijken rondom yerba mate behouden blijven. Voorouderlijke Guarani-technieken worden gecombineerd met moderne agro-ecologische beheerstechnieken voor de productie van yerba mate. De markt voor biologische yerba mate blijft jaarlijks groeien als voedzaam voedingsmiddel en er is veel vraag naar internationale markten.

Kwantificeerbare resultaten voor de deelnemers. We trainden 74 lokale bewoners (natuurgidsen, boeren en vissers) in onderzoeksvaardigheden, veldervaring, laboratorium (moleculair werk) en sequentiebepaling (DNA).

Het aantal bemonsterde soorten. Tot nu toe hebben we meer dan 10.000 DNA-sequenties van te analyseren bodem- en watermonsters geproduceerd, allemaal op de Galapagos door lokale stagiairs.

Veldbezoeken en verzamelde monsters: In totaal zijn er 15 veldseizoenen uitgevoerd op drie eilanden waar de lokale bevolking veldtechnieken en gegevensverzameling heeft geleerd. We hebben al meer dan 200 bodemmonsters (microbioomonderzoek) en 10 watermonsters (metabarcoding) verzameld.

Niet-invasieve 21e-eeuwse genetische barcodingtechnieken gebruiken om de biodiversiteit van de belangrijkste Galapagoseilanden en het omringende zeereservaat te catalogiseren, van microben tot zoogdieren;

lokale bevolking opleiden in belangrijke veld-, laboratorium- en curatortechnieken en hen in dienst nemen om het project uit te voeren, wat in de toekomst ook nieuwe werkgelegenheid kan opleveren

De productie van yerba mate in de schaduw is een model waarbij yerba mate - Ilex paraguariensis - wordt gekweekt in aangetaste of volledig ontboste gebieden van het Atlantische Woud, tijdens de productiecyclus wordt verrijkt met andere inheemse boomsoorten om schaduw te genereren en de bodembedekking wordt geconserveerd met biomassa.Inheemse Mbya Guaraní gemeenschappen hebben yerba mate van oudsher beheerd zonder het bos ernstig te verstoren, en dit model combineert voorouderlijke technieken met moderne agro-ecologie.

Silvocafe is een restauratietechniek die de houtproductie in koffieplantages levensvatbaar probeert te maken door de opname en het beheer van een dichtheid aan bomen -AVC- als "schaduwbomen". De stappen om het uit te voeren zijn:

1. Extractie van volwassen bomen: met een telling en georeferentie van bomen met DBH>10 cm wordt een extractie uitgevoerd aan de hand van de volgende criteria: frequentie per hectare, fytosanitaire toestand, boomvorm, dichtheid per interessante soort en verspreiding.
2. Herplant beschadigde koffieplanten en integreer HCV-bomen: elke geëxtraheerde boom heeft invloed op ongeveer 20 koffieplanten, dat wil zeggen 500 tot 700 planten/ha, wat een vervanging van planten/ha van 10%-15% betekent na elke interventie.
3. Zorg voor een adequate schaduwdichtheid van bomen met een hoge commerciële waarde: dit vereist een voorraad van 40-60 HCV-bomen/ha; met een aanbevolen afstand van 12 x 14 m.
4. Plan uitdunning ter verbetering van de schaduw: Een hogere schaduwdichtheid (50-70% bedekking, 50-30% licht) is gerechtvaardigd als de teeltlocatie een hoge omgevings- en bodemtemperatuur heeft, een lage omgevings- en relatieve bodemvochtigheid, een hogere blootstelling aan zonlicht, een lage bodemvruchtbaarheid en een lage hoogte boven zeeniveau.