Omdat deze oplossing verschillende doelen dient en aan verschillende doelstellingen voldoet, was het mogelijk om voldoende financiering te krijgen van verschillende partijen, domeinen en financieringsinstanties om de volledige implementatie van het project te dekken. In het geval van de creatie van het Phoenix-meer omvatte dit financiering voor waterbeheer van het waterschap; financiering voor ecologie van het ecologische financieringsprogramma van de federale staat; financiering voor stedelijke ontwikkeling van enz. Het waterschap verstrekte bijvoorbeeld het geldbedrag dat al was begroot voor de bouw van een overstromingsretentiebekken. Dit bassin was niet meer nodig, omdat het meer al de vereiste functie had om overstromingen tegen te houden. Sommige aanvullende potentiële financieringsbronnen werden uiteindelijk zelfs niet gebruikt, omdat dit de marketing van het onroerend goed zou hebben vertraagd en het project zou hebben gebonden aan bepaalde beperkingen, die niet gewenst waren door de besluitvormers.

Om een EbA-oplossing te vinden voor bijvoorbeeld de ontwikkeling van een gebied waar meerdere actoren belang bij hebben, is het belangrijk om verschillende belangen, ambities, uitdagingen en doelen synergetisch te combineren.

Lokale belanghebbenden leren milieubewuste leiders te worden. Ze leren over de realiteit van hun water. Als mensen de lokale problemen en de verantwoordelijkheid van hun gemeenschap begrijpen, kunnen ze vergelijkbare groepen belanghebbenden uit andere gemeenschappen aan de andere kant van het conflict ontmoeten en met hen in gesprek gaan. De gemeenschappelijke basis voor deze conflictoverstijgende bijeenkomsten is de bescherming van het gedeelde stroomgebied en de gemeenschappen gaan productieve bijeenkomsten aan om oplossingen te vinden. Samen identificeren ze projecten die in het eigenbelang van beide partijen zijn. Door dit proces krijgen de gemeenschappen het vermogen om oplossingen te bevorderen, zelfs in een turbulente politieke omgeving. In de meeste gevallen creëert de combinatie van een sterk jeugdprogramma en uitgesproken leiderschap van volwassenen de politieke wil van burgemeesters en andere gemeentelijke leiders om betrokken te raken.

Het Pasvik-Inari Trilateraal Park ontving EUROPARC certificering als grensoverschrijdend (TB) gebied in 2008 en werd vernieuwd in 2013. Doelstellingen van de certificering zijn 1) prioriteiten identificeren voor toekomstig grensoverschrijdend werk en 2) het nationale en internationale profiel van de parken en het TB-gebied als geheel verbeteren. De aanvraagvereisten omvatten een gezamenlijke langetermijnvisie en leidende regels voor toekomstige samenwerking, samen met een actieplan (zie bouwsteen 3), die essentieel zijn voor de voortzetting van de grensoverschrijdende samenwerking. De eerste suggesties voor de visie en de leidende regels werden verspreid onder de leden van de werkgroep voordat de stuurgroep het eens werd over de definitieve visie: "Pasvik-Inari Trilateraal Park is een internationaal erkende bestemming voor duurzaam natuurtoerisme die bekend staat om zijn wilde natuurkenmerken en natuurlijke, culturele en historische waarden. Bevordering van natuurbehoud en duurzaam natuurtoerisme behoudt de kernwaarden en draagt bij aan een gezonde ontwikkeling van het gebied." Bilaterale en multilaterale overeenkomsten tussen Finland, Noorwegen en Rusland waren ook nodig voor de TB-certificering, die input bevatte van alle drie de landen en werd opgesteld in het Fins en vervolgens vertaald naar het Engels, Noors en Russisch.

Het doel van de ontwikkeling van een grensoverschrijdend actieplan was om de toekomst van de samenwerking tussen de vijf beschermde gebieden over de internationale grenzen heen veilig te stellen voor blijvende natuurbescherming en duurzaam natuurtoerisme. Het plan is beschikbaar in het Engels, Fins en Russisch en bestaat uit twee delen. Deel A beschrijft de kenmerken van het gebied, waaronder basisinformatie over natuur- en cultuurgeschiedenis, wetgeving, landgebruik en beheer van de gebieden. De basisinformatie is nuttig voor wie nieuwsgierig is naar het grensoverschrijdende gebied. Beheerplannen, gebiedsplannen en regionale plannen zijn nodig voor de coördinatie van natuurbescherming en duurzaam natuurtoerisme tussen en binnen landen. Kennis van internationale overeenkomsten, wetgeving, praktijken en planning in elk gebied is ook nodig voor grensoverschrijdende samenwerking. In deel B beschrijft de 10-jarenvisie de gezamenlijke doelen en strategieën van de samenwerking. Wederzijdse strategieën omvatten: samenwerking, natuurmonitoring, verspreiding van informatie en natuurtoerisme. Tot slot worden concrete acties voorgesteld en kunnen meer concrete plannen worden gemaakt om de planning op korte termijn te sturen. Het plan werd daarom beschouwd als een adviesplan, gericht op gemeenschappelijke begeleiding op lange termijn.

Belangrijke belemmeringen voor duurzame ontwikkeling van laaglandgebieden zijn het gebrek aan integratie van beleid en benaderingen voor het beheer van kustgebieden, de beperkte vertaling naar de praktijk en de beperkte betrokkenheid van de gemeenschap bij het ontwerp en de uitvoering van plannen. De Indonesische overheid is begonnen met verschillende geïntegreerde masterplanningsprocessen en heeft taskforces en werkgroepen opgericht om deze uitdagingen aan te pakken. Een groot deel van de oplossing is gewijd aan het ondersteunen van dit proces van beleidsdialoog en het creëren van een gunstig klimaat. Op gemeenschapsniveau zijn de projectpartners door de doelgemeenschappen uitgenodigd om de ontwikkeling van 10-jarige dorpsontwikkelingsplannen en verordeningen die het beheer van hulpbronnen sturen, te faciliteren. Hierin zullen ambities voor duurzame aquacultuur en kustveiligheid worden vastgelegd. De dorpsontwikkelingsplannen van de gemeenschappen zullen bijdragen aan de uitvoering van het provinciale masterplan, waarbij rekening wordt gehouden met de prioriteiten en behoeften van de gemeenschappen. Deze afstemming vergroot in grote mate het eigenaarschap van de gemeenschap met betrekking tot besluitvorming en betrokkenheid bij de implementatie van ontwikkelingsplannen. Na afloop van het project zullen vertegenwoordigers van alle 10 doelgemeenschappen actief betrokken zijn bij door de overheid geleide planning.

Er is meer capaciteit en bewustzijn nodig om de doelgroep en andere actoren in staat te stellen en te stimuleren om een actieve rol te spelen bij de planning en uitvoering van bouwmaatregelen. Er zullen drie verschillende trainingsprogramma's worden ontwikkeld en gegeven, gericht op de overheid, de particuliere sector en gemeenschappen. De trainingen zijn gericht op zowel technische (bijv. herstel van mangroves, bouw van doorlaatbare dammen), sociaaleconomische (bijv. verbeterde aquacultuur; diversificatie van middelen van bestaan) als institutionele (ICZM, organisatie van groepen etc.) zaken.