Een Theory of Change (ToC) is een routekaart die de reis uitstippelt van waar we nu zijn naar waar we willen zijn. De ToC dient om een gemeenschappelijke visie te creëren van langetermijndoelen, hoe deze bereikt zullen worden en hoe de voortgang onderweg gemeten zal worden. Een ToC vormt de basis voor strategische planning en geeft duidelijk aan hoe gedragsverandering en sociale normen bedreigingen voor biodiversiteit zullen verminderen. Er zijn zeven elementen van een ToC van een Pride-campagne: Behoudsresultaat verwijst naar het behoudsdoel (ecosysteem of soort) dat de campagne probeert te behouden en wat het verwachte resultaat op lange termijn is. Bedreiging verminderen wijst op de belangrijkste bedreigingen voor het instandhoudingsdoel die kunnen worden verminderd. Gedragsverandering richt zich op het menselijk gedrag dat moet veranderen om de geïdentificeerde bedreiging te verminderen. Het verwijderen van barrières identificeert de barrières voor het overnemen van het nieuwe gedrag en hoe deze kunnen worden verwijderd. Interpersoonlijke communicatie beschrijft welke gesprekken nodig zijn om mensen aan te moedigen het nieuwe gedrag over te nemen. Attitude identificeert welke attitudes moeten veranderen om deze gesprekken te laten plaatsvinden. Kennis is de cognitie die nodig is om het bewustzijn te vergroten en deze attitudes te helpen veranderen.

We presenteerden ons werk in de plaatselijke scholen en buurthuizen door middel van lezingen en dia's, en we werden geïnterviewd door plaatselijke kranten om ons werk uit te leggen en steun te krijgen binnen de gemeenschap. We boden ook aan om over ons werk te praten op toeristische schepen. Outreach is een belangrijk onderdeel van het verkrijgen van steun van de lokale bevolking, waaronder onderzoekers, vissers en natuurlijk de media. De achterliggende gedachte is dat zonder hun steun de bescherming van mariene habitats minder snel zal worden gerespecteerd.

Zeeschildpadden, koraalriffen en het pelagische ecosysteem zijn de belangrijkste instandhoudingsdoelen in Gorgona NP. De bijbehorende aanpassingsmaatregelen worden geïmplementeerd, waarbij altijd rekening wordt gehouden met de participatie van lokale belanghebbenden, een proces van capaciteitsopbouw voor de PA-medewerkers wordt aangemoedigd en de beste informatie wordt verstrekt over een veranderende omgeving, inclusief mogelijke scenario's voor het gebied. Omdat de aanpassingsstrategieën geïntegreerd zijn als onderdeel van de al bestaande beheerstrategieën van de PA, maken ze ook deel uit van de "lus" van monitoring en effectiviteitsbeoordeling.

De adviesraden van het heiligdom hebben de mogelijkheid om werkgroepen op te richten die zich richten op specifieke maar diverse actuele gebieden zoals oceaanverzuring, aquacultuurbeleid of scheepsaanvaringen op zeezoogdieren. Werkgroepen worden opgericht met volledige goedkeuring van de adviesraad. Een lid van de adviesraad moet de werkgroep voorzitten, maar ook andere technische deskundigen kunnen deelnemen. Werkgroepen zijn taakgericht en beperkt in de tijd, met als eindresultaat een aanbeveling aan de voltallige adviesraad over de behandelde kwestie.

Ecotoerisme is strikt beperkt in het reservaat vanwege de seizoensgebondenheid. In de winter is ecotoerisme niet mogelijk vanwege sneeuwstormen en sneeuwval. In de lente is het waarschuwingsseizoen voor lawines. Aan het einde van de lente en gedurende de hele zomer wordt er gewaarschuwd voor teken en is er een verhoogd risico op modderstromen. Daarom is het meest geschikte seizoen voor ecotoeristen om het reservaat te bezoeken augustus tot oktober. Vanaf 2006 bezochten meer dan 1000 mensen het reservaat. In 2003 ontving het eerste ecokamp 100 studenten gedurende een maand in augustus. Sindsdien verwelkomt het reservaat elk jaar ecotoeristen. Het aantal deelnemers varieert van 100 tot 125 in één seizoen en tot 35 in 2008. Kinderen die naar een ecokamp komen, genieten niet alleen van het buitenleven in tenten, maar leren ook veel over de flora en fauna van het reservaat tijdens de dagelijkse lessen die door medewerkers van het reservaat worden gegeven. Aan het einde van hun verblijf delen de kinderen hun indrukken van hun deelname aan het ecokamp in hun tekeningen, vragenlijsten en verhalen met familieleden en leeftijdsgenoten. De ecologische club "Talhis" is sinds 2002 actief in het reservaat. De belangrijkste activiteiten zijn gericht op het vergroten van het ecologisch bewustzijn onder jongeren, het samenwerken met lokale gemeenschappen en het vestigen van de aandacht van de relevante instanties op milieukwesties.

Het opbouwen van vertrouwen tussen MarViva en de gemeenschapsraden van elke gemeenschap heeft meer dan vier jaar geduurd voordat het Communicatiecollectief tot stand kwam. Het creëren van een associatie tussen het Collectief en de Stichting was gebaseerd op respect voor de belangen, beslissingen en rol van de gemeenschapsraden. Dit partnerschap heeft de integratie van de Stichting in de gemeenschappen mogelijk gemaakt, waar ze positief wordt gezien als een strategische partner. Deze integratie is versterkt door succesvolle eerdere processen waarbij gemeenschappen de voordelen van partnerschap en het "fair play" van de Stichting hebben ervaren.

Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat de verwachtingen van alle belanghebbenden worden gemanaged voor, tijdens en na de partnerschappen en dat alle belanghebbenden zich bewust zijn van de voordelen en dat er een duidelijk, eerlijk en transparant systeem voor het delen van de voordelen is voordat de voordelen worden ontvangen. De oplossing erkent het belang van de steun van de gemeenschap voor natuurbehoud en toerisme en wil ervoor zorgen dat naburige gemeenschappen natuurgebieden waarderen en zo hun duurzaamheid op lange termijn garanderen. Het probeert ook manieren te vinden om successen op het gebied van natuurbehoud en ecotoerisme te vertalen naar betekenisvolle, echte en zichtbare sociaaleconomische voordelen voor lokale gemeenschappen. Verschillende NGO's (IRDNC, WWF, etc.) en de overheid (MET) waren betrokken bij de eerste fasen van de onderhandelingen om de Torra Conservancy te helpen in de omgang met de particuliere sector. Regelmatige bijeenkomsten van het gezamenlijke beheercomité zorgen ervoor dat alle belanghebbenden regelmatig samenkomen om de verwachtingen te managen, het partnerschap te bespreken en eventuele problemen op te lossen. Er waren/zijn echter nog steeds gevallen waarin de communicatie verbeterd zou kunnen worden om de verwachtingen nog efficiënter te managen.

Binnen het beheerskader voor beschermde gebieden is een proces van identificatie, prioritering en mainstreaming van klimaatadaptatiemaatregelen uitgevoerd, waarbij gebruik is gemaakt van de beste informatie die de beoordelingen van klimaatrisico's en klimaatbestendigheid hebben opgeleverd. De criteria die werden gebruikt bij het prioriteringsproces waren: Voordelen, Kansen, Risico's en Kosten. Geselecteerde acties/maatregelen voor aanpassing aan klimaatverandering moeten gemakkelijk kunnen worden aangepast aan lokale omstandigheden en worden toegepast in samenwerking met lokale en regionale belanghebbenden.

Het belang van natuurbehoud wordt onder de aandacht gebracht van de lokale gemeenschap - inclusief de toeristische sector. Er worden bewustmakingscampagnes gevoerd om kennis, waarden, vaardigheden en houdingen ten opzichte van de ontwikkeling van duurzaam toerisme te veranderen. Informatie wordt verspreid via video's, brochures, persberichten en georganiseerde flash mobs.

De afbakening van het beschermde gebied is een cruciale stap en de betrokkenheid van de hele gemeenschap bij dit proces is uiterst belangrijk. Het gebied dat de facto onder de jurisdictie van de gemeenschap valt is vrij groot, in sommige gevallen zelfs tot een paar honderd vierkante kilometer, en er zijn ook betwiste gebieden tussen verschillende clans van het dorp of tussen verschillende dorpen. Het is belangrijk dat de gemeenschap tot een consensus komt over hoeveel en welk gebied tot beschermd gebied wordt verklaard. Met behulp van participatieve instrumenten, zoals het in kaart brengen van sociale en natuurlijke hulpbronnen, identificeren we oriëntatiepunten en traditionele grenzen van het bos en controleren we deze waar mogelijk fysiek. We gebruiken ook moderne apparatuur zoals GPS om grenzen te traceren/markeren, maken gebruik van Google Earth en ontwikkelen kaarten met behulp van GIS. Dit helpt om de grenzen te bepalen en een kaart te schetsen van het beschermde gebied en dit te communiceren naar alle belanghebbenden en vooral naar elk huishouden in het dorp. Goed gedefinieerde grenzen vormen de basis voor betere bescherming en beheer op de lange termijn.