Tarım alanlarının etrafına ve orman sınırlarına dikilen ağaçlar
GIZ-CCARAI
Tarımsal ormancılık ve orman restorasyonu
Orman saçaklarında ve yamaçlarında tarımsal ormancılık yoluyla eko-restorasyon ve geçim kaynağı çeşitlendirme seçeneği olarak demetler üzerinde plantasyonlar uygulanmıştır. Ağaçlandırma ve tarımsal ormancılık toprak verimliliğini artırmakta, orman parçalanmasını azaltmakta, toprak nemini artırmakta ve toprak erozyonunu azaltmaktadır. Ayrıca, gelecekte çiftçilerin gelirlerine katkıda bulunacak odun ve meyve gibi kaynakların temin edilmesini sağlarlar. Ağaç temelli seçeneklerin, iklim değişikliğine uyum için ürün temelli seçeneklerden çok daha sağlam ve uzun ömürlü olduğu varsayılmaktadır, ancak etkileri ancak uzun vadede değerlendirilebilir.
Ağaç türlerinin seçiminde özen gösterilmiştir çünkü yerel çevreye uygun olmayan yabancı türlerin girişinden kaçınırken yerli ağaç türlerinin genetik havuzunu korumak önemlidir. Yerli ağaç türleri topraktan çok fazla su emmeyeceği için bu aynı zamanda suyun korunmasına da katkıda bulunmaktadır.
Doğal kaynakların ve ağaç ürünlerinin nasıl kullanılacağına ilişkin kuralların geliştirilmesine topluluk üyelerinin ve yerel kurumların dahil edilmesi.
Paydaşlar arasında etkin iletişim ve bilgi paylaşımı, müdahalelerin sadece proje alanında değil, komşu köylerde de gerçekleştirilmesi için teknik bilgi birikiminin yayılmasını sağlamıştır.
Tüm önlemler yerel olarak mevcut kaynaklar üzerine inşa edilmiştir ve köy düzeyindeki kurumsal mekanizmalar, önlemlerin ve elde edilen etkilerin sürdürülebilirliğini sağlayacaktır.
Hindistan'da orman restorasyonu için yüksek bir çoğaltma potansiyeli vardır. Ülkenin kırsal kesimindeki yaklaşık 275 milyon yoksul insan, geçimlerinin en azından bir kısmı için ormanlara bağımlıdır. Orman sınırlarında uygulanan tarımsal ormancılık müdahaleleri, tarım sisteminin istikrarını daha da destekleyecek ve dolayısıyla yararlanıcıların çeşitlendirilmiş geçim kaynaklarına sahip olmasını sağlayacaktır.
Çiftçiler, ağaçların büyüme ve gelişme için gübreye ihtiyaç duymadığının farkındadır. Türlerin çiftçilerin çıkarlarına göre seçilmesi, ağaçların daha iyi hayatta kalmasını ve büyümesini desteklemektedir.