AESAC'ın bir kuruluş olarak ilk hedeflerinden biri, Bajío bölgesindeki diğer üretici gruplarının eğitimini destekleyerek sürdürülebilir üretim modelinin tekrarlanabilirliğini teşvik etmekti. Üyeleri tarafından verilen atölye çalışmaları, bölgedeki diğer üreticilerin kendilerini tanımlamaları ve deneyimlerini paylaşma ve sorularını sorma konusunda daha özgüvenli hissetmeleriyle çok önemli bir çarpan etkisi yarattı. Üyelerin arazileri, uygulanan uygulamaların sonuçlarını gösterebildikleri ve böylece diğer üreticileri kendi üretim alanlarını iyileştirme ve iyileştirme süreçlerini başlatmaya motive edebildikleri gösteri arazileri olarak işlev görmüştür.

INIFAP teknisyenleri ve diğer kuruluşlar uzun yıllar boyunca Apaseo el Grande üreticilerine eşlik etmiş, onları eğitmiş ve arazilerindeki özel sorunlara kendi çözümlerini bulmaları için teşvik etmiştir.

Zaman içinde çiftçiler, arazilerinin konumlarına, toprak türüne, iklim koşullarına ve diğer şeylere bağlı olarak özel ihtiyaçları olduğunu ve bazen kitaplarda buldukları "tariflerin" herkes için her zaman aynı şekilde çalışmadığını öğrendiler. Bu da onları, öğrendikleri beş sürdürülebilirlik ekseninde farklı uygulamaları denemeye devam etmeye ve en düşük maliyetle en iyi üretim verimini sağlayan kombinasyonları yazmaya motive etti. Bu, AESAC deneyiminin merkezinde yer almaktadır.

Ayrıca deneyimlerini paylaşmayı ve değişime direnç gösteren diğer üreticilere tavsiyelerde bulunmayı öğrendiler ve diğer topluluklar da dahil olmak üzere eğitim çalıştayları düzenleyebildiler.

Öğrendikleri sürdürülebilir üretim uygulamalarını hayata geçirmeye devam etmek isteyen bir grup üretici, birlikte daha fazla desteğe erişebileceklerini ve farklı kurumlar nezdinde kendi kişiliklerine sahip olabileceklerini anlayarak kendilerini daha resmi bir şekilde örgütlemeye çalıştı.

GIZ'in desteğiyle, Agricultores en Ejes Sustentables A.C. (AESAC) adında, tamamen Apaseo el Grande üreticileri tarafından yönetilen bir Sivil Dernek kurdular. Üreticilerin teknik kapasitelerinin geliştirilmesi ve güçlendirilmesine ek olarak, AESAC idari ve yönetim kapasitelerinin de geliştirilmesini öngörmektedir. Bu eylemle amaçlanan, üreticilerde etkin bir yönetim için gerekli yönetim kapasitelerinin yanı sıra kuruluşun finansal sürdürülebilirliğini ve gelecekte üreticilerin ve biyoçeşitliliğin yararına üretim modelini devam ettirmek ve geliştirmek için kamu ve özel kaynaklara erişimi sağlayacak kapasiteleri oluşturmaktır.

2013 yılında Gıda ve Tarım için Bitki Genetik Kaynakları Ulusal Sistemi (SINAREFI), Ulusal Ormancılık, Tarım ve Hayvancılık Araştırma Enstitüsü (INIFAP) ile birlikte Guanajuato, Apaseo el Grande Belediyesi'ndeki Ojo Zarco topluluğundaki küçük üreticiler için aylık bir eğitim programı başlattı. Bir topluluk tohum bankası organize edildi ve criollo mısır tohumlarının koruyucusu olan bir grup üretici oluşturuldu.

Başlangıçta birçok çiftçi mali destek alma umuduyla eğitim oturumlarına katıldı, ancak INIFAP'tan Dr. Aguirre her çiftçinin kendi arazisi için en iyi koşulları bulmak üzere deneyler yapmasını önerdiğinde, bölgedeki en ilgili çiftçilerden oluşan bir grup bir araya gelmeye başladı. Deneylerde "geleneksel" ekim ile uygulamada değişikliğe gidilen ekim, tahıl ve kovan üretimine ilişkin veriler açısından karşılaştırıldı. Bitkilerin renk ve boyutlarındaki sonuçlar üreticileri cesaretlendirdi, ancak verimlilikteki sonuçlar belirleyici oldu.

Yarı kurak ve yağmurla beslenen tarım bölgesinde eğitim süreci çok yavaş ama etkilidir. Sadece küçük çiftçilerin kendi kaynakları olduğunda iyi sonuçlar almak 6 ila 7 yıl sürmektedir.

RNM'nin yörüngesinde yer alan yerli ve kampçı topluluklar, RNM'nin iç kısmında, amortisman bölgesinde ve her bir topluluğun kullandığı RNM ile ilişkili arazide nöbet tutma faaliyetlerine katılırlar. Üretilen bilgiler, ekosistemlerin korunması veya toplumlar tarafından sürdürülebilir bir şekilde kullanılması için ortak eylem stratejileri planlanmasına izin verir ve bu bilgiler bir süre sonra, kendi yetkinliklerine uygun olarak, tehlikeye karşı eylemlerini kararlaştırmak için yetkili makamlarla paylaşılır.

Matsés Ulusal Koruma Alanı'nda gözetim ve kontrol şu noktalara odaklanmaktadır: a) doğal kaynakların geliştirilmesinde sürdürülebilir olmayan uygulamaların azaltılması, b) koruma altındaki alanın imarına göre izin verilmeyen bölgelere ve sektörlere yapılan girişlerin azaltılması. Tehlikelere karşı daha hızlı ve etkili yanıtlar üretmek için, uyanıklık ve kontrol faaliyetleri sırasında toplanan verilerin daha verimli bir şekilde toplanmasına ve sistematize edilmesine olanak tanıyan SMART uygulaması kullanılmaktadır.

Greenway'de uygulanan tabela sistemi, kullanıcıların kolayca gezinebilmeleri için alanları organize etmeyi amaçlayan bir yaklaşım olan "yön bulma" kavramına dayanmaktadır. Greenway'de yön bulma, ziyaretçilerin deneyimlerini en üst düzeye çıkarmak ve alanla olan ilişkilerini geliştirmek için çok önemli olmuştur. Bu yaklaşım, bir Ana Planın (2016) kabul edilmesiyle yönlendirilen fiziksel tabelaların yerleştirilmesi ve bir web sitesinin oluşturulmasıyla sağlanan görünürlük, EnjoyRespectFlorence kampanyasını da içeren dört dilde bir rehber kitabın geliştirilmesi, rehberli ziyaretlerin düzenlenmesi ve video ve broşürlerin yayınlanmasıyla da desteklenmiştir. Rampalar gibi fiziksel özelliklerinin restorasyonu, Forte Belvedere gibi yeni bileşenlerin yeniden kalifikasyonu ve tabela sistemine eklenen tarihi açıklamaların üretimi sayesinde güzergahların yorumlanması da erişilebilir hale getirilmiştir. Son olarak, Firenze Greenway Lab'in kurulması, projenin kentsel ve çevresel planlaması için birlikte çalışan öğrencileri, mezunları ve profesyonelleri bir araya getirmektedir.

Yavaş turizmle ilgili ilkelerin uygulanması ve üç kentsel yeşil güzergahın oluşturulması (biri Medici kasabasına, biri Ortaçağ bileşenlerine, biri de tepelere ve çevreye odaklanmıştır) aynı zamanda 'Promenadologie' kavramıyla da bağlantılıdır; gezinti bilimi, çevresel algıları ve deneyimleri yürüyüş yoluyla geliştirmeye yönelik bir felsefedir. Yeşil Yol örneğinde, 'Promenadologie' iki Dünya Mirası alanı arasındaki bağlantının yanı sıra doğal ve kültürel unsurlar arasındaki ilişkileri sadece yürüyerek veya bisikletle deneyimlemenin alternatif bir yolunu oluşturmaktadır. Yürüyüş, miras ve doğanın estetik ve duyusal nitelikleri üzerine düşünmek için güçlü bir araç haline gelir ve ziyaretçiler ile çevre arasındaki boşluğu doldurur.

Greenway Florence, projeyi yönetmek, sürdürmek ve tanıtmak amacıyla kurumlar arası bir ortaklığı resmileştiren araştırma kuruluşları, Floransa Belediyesi, özel paydaşlar ve miras kurumlarının başarılı koordinasyonu ile karakterize edilmektedir. Proje ortakları arasında "Firenze Greenway" Derneği, Fondazione Parchi Monumentali Bardini e Peyron, HeRe Lab - Miras Araştırmaları, Floransa Belediyesi (Turizm Departmanı, Ekonomik Faaliyetler ve Turizm Müdürlüğü, Kültür ve Spor Müdürlüğü, Çevre Departmanı ve Müdürlüğü, 'Floransa Dünya Mirası ve UNESCO ile ilişkiler' Ofisi), Fondazione CR Firenze ve Uffizi Galerisi yer almaktadır.

Kent kırsalı kavramı, kent ve kır arasındaki geleneksel ikiliğin üstesinden gelmenin bir yolu olarak son yıllarda önem kazanmakta ve bütüncül yaklaşımları teşvik etmektedir. Kentsel yeşil alanlar, Floransa Tarihi Merkezi ve Medici Villalarını birbirine bağlayan güzergahların oluşturulması, kent merkezlerini sürdürülebilir bir şekilde deneyimlemek ve iki Dünya Mirası alanının Çekirdek ve Tampon Bölgelerini birbirine bağlamak için başarılı bir yaklaşım oluşturmaktadır. 'Kent kırsalı', kentlerde daha fazla yeşil alana duyulan ihtiyacı karşılamaya yönelik bir çözüm haline gelirken, aynı zamanda ziyaretçilerin refahını da merkeze alıyor.