 
Bosco Verticale, architectonische biodiversiteit - een nieuwe alliantie tussen bossen en architectuur
 
          Bosco Verticale is een verzameling van twee torens met 3000 vierkante meter woonruimte in het centrum van Milaan. De 20.000 planten die aan de buitenkant groeien, hebben van dit gebouw een internationaal icoon van biofiel design gemaakt. Het idee van Stefano Boeri voor deze gebouwen was om een "thuis voor bomen te creëren dat mensen en vogels huisvest". De torens herbergen 800 bomen, 15.000 vaste planten en 5.000 struiken, gelijk aan 30.000 vierkante meter bos op het land. Tegelijkertijd heeft het groene gordijn voordelen voor het microklimaat in en rond de gebouwen. Zo reguleert het de luchtvochtigheid en temperatuur en absorbeert het CO2 en microdeeltjes. Het beheer wordt gedaan door 'vliegende tuinmannen', die van het dak van het gebouw afdalen voor onderhoud. De irrigatiesystemen zijn digitaal en worden op afstand bediend. Gefilterd water uit de torens wordt gebruikt om de watervoetafdruk te verkleinen. De gebouwen van Bosco Verticale tonen een alternatieve manier om ruimte te creëren voor biodiversiteit en koolstof vast te leggen in een dichtbevolkt stedelijk gebied.
Context
Uitdagingen
Locatie
Invloeden
Het project laat zien dat gebouwen en groene ruimten kunnen worden verweven tot duurzame ontwerpen die meerdere voordelen bieden voor bewoners en de natuur. De groene torens zijn een hotspot voor biodiversiteit in Milaan. Een paar jaar na de voltooiing van het Vertical Forest (2014) bleek het gebouw een thuis te bieden aan zo'n 1.600 vogels en vlinders. Tegelijkertijd zijn verticale bossen een hulpmiddel voor CO2-opname in gebouwen - de vegetatie op het gebouw zal elk jaar ongeveer 20.000 kg koolstof omzetten.
Het Bosco Verticale toont ook een manier voor steden om stedelijke ontwikkeling met een hoge dichtheid te combineren met het planten van bomen. Dit project maakt verdichting mogelijk zonder de toegang tot de natuur in gevaar te brengen, waardoor de druk op het omringende achterland van de stad afneemt.
Tot slot verspreidt het architectonische concept van stedelijke bosbouw zich naar andere grootstedelijke gebieden, zoals Eindhoven (Trudo Vertical Forest), Utrecht (Wonderwoods) en Antwerpen (Palazzo Verde). Terwijl de torens in Milaan gemaakt zijn voor hoge inkomensgroepen, is het Eindhovense verticale bos specifiek gebouwd als sociale woningbouw. Om het concept te veralgemenen doet Stefano Boerie's studio onderzoek naar reproduceerbare bouwsystemen die andere steden en ontwikkelaars kunnen helpen om soortgelijke praktijken toe te passen en verticale bossen voor iedereen beschikbaar te maken.
 
 
               
               
              