De International Union for Conservation of Nature (IUCN), het International Centre for the Study of the Preservation and Restoration of Cultural Property (ICCROM) en de International Council on Monuments and Sites (ICOMOS) ondersteunen de implementatie van de Werelderfgoedconventie als adviesorganen van de United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO) die zich richten op de evaluatie en het toezicht op werelderfgoederen en die de wereldwijde conserveringspraktijk van natuurlijk en cultureel erfgoed begeleiden.
Het World Heritage Leadership Programme is de meest recente ontwikkeling in capaciteitsopbouw binnen het Werelderfgoedkader. Het programma is een partnerschap tussen ICCROM, IUCN en het Noorse ministerie van Klimaat en Milieu, in samenwerking met het Werelderfgoedcentrum van UNESCO en ICOMOS. Het heeft tot doel het behoud en het beheer van cultuur en natuur te verbeteren via het werk van de Werelderfgoedconventie, als integraal onderdeel van de bijdrage van werelderfgoedsites en erfgoedplaatsen aan duurzame ontwikkeling.
Het programma hanteert een nieuwe en transformatieve benadering en kijkt naar het geheel van behoudspraktijken, buiten het kader van het werelderfgoed. Het bekijkt hoe het werelderfgoed, de gemeenschappen en de specialisten die hen ondersteunen, nieuw en beter leiderschap kunnen bieden om innovatie, prestaties en uitmuntendheid in de praktijk te bereiken en te inspireren.
De themagemeenschap Natuur-Cultuur benadrukt het belang van geïntegreerde bescherming en beheer van erfgoed voor duurzame ontwikkeling door te kijken naar inspirerende benaderingen van erfgoedbeheer en -conservatie die het gebruik van lokale en inheemse kennis en de betrokkenheid van lokale gemeenschappen omvatten. Het doel is om een wereldwijde praktijkgemeenschap te vormen op plaatsen die gewaardeerd worden voor hun culturele en natuurlijke betekenis, over de territoria van inheemse volkeren, landelijke en kustlandschappen, zeegezichten en stedelijke landschappen.
Een diverse reeks plaatsgebonden ervaringen zou zichtbaar worden gemaakt en uitgewisseld door erfgoedinstellingen, gemeenschappen en vakmensen met professionals uit de grotere conservatie- en ontwikkelingssectoren. Bronnen die opgebouwd worden binnen dit gemeenschappelijk kader zullen ondersteunend bewijsmateriaal worden en het delen van verhalen tussen vakmensen, besluitvormers en beleidsmakers mogelijk maken.
Coördinatoren
