Op ecosystemen gebaseerd overstromings- en droogtebeheer in rivierbekkens

De aanpak van de kwetsbaarheidsbeoordeling maakt het mogelijk om de grootste problemen in stroomgebieden te vinden. Voor deze beoordeling is de aanpak gebaseerd op GIWA (Global International Water Assessment Methodology) & HSAP (Hydropower Sustainability Assessment Protocol) en volgt een 6-stappenaanpak die het volgende omvat: 1) geografische schaal (in kaart brengen van hotspots) definieert de geografische grenzen van de te analyseren proefgebieden; binnen elk projectgebied worden subregio's geïdentificeerd en worden de belangrijkste kenmerken van het hydrosysteem en de economische activiteiten in kaart gebracht; 2) scoping door het beoordelen van de milieu- en sociaaleconomische effecten en het vaststellen van prioriteiten tussen de belangrijkste problemen en kwesties, evenals het traceren van de achterliggende oorzakelijke factoren achter de geselecteerde problemen en kwesties; 3) gegevensverzameling; 4) modellering voor verificatie en kwantificering van onderliggende oorzakelijke verbanden met behulp van fysisch deterministische of conceptuele modellen, waaronder a) hydrologische modellering met TalsimNG-software, b) modellering van erosie en sedimentatie met de Modified Uniform Soil Loss Equation (MUSLE), c) modellering van de waterkwaliteit met GISMO-software; 5) beoordeling om risico's en onzekerheden te identificeren en kwetsbaarheden te prioriteren; 6) identificatie en rangschikking van potentiële EbA-maatregelen.

Het levende stuwconcept is een EbA-maatregel die gebaseerd is op de kennis van de lokale gemeenschappen in het stroomgebied en in lijn is met de Sufficiency Economy-filosofie van de koning van Thailand om technologieën toe te passen die gebaseerd zijn op lokale hulpbronnen en knowhow. In een eerste fase wordt een bamboe roosterconstructie in de rivier gebouwd die structuur biedt voor afbreekbare zandzakken die een mengsel van zand, kokosnoot kokos en mest bevatten. Langs de rivieroevers wordt een combinatie van banyanbomen (Ficus bengalensis) en andere vlinderbloemigen geplant om de bodem te stabiliseren. De wortels die ze vormen worden gevoed door de mest en zullen in de komende decennia in de bamboeconstructie doordringen en zo een "levende stuw" vormen. Deze technologie brengt verschillende voordelen met zich mee, zoals het verbeteren van de aanvulling van het grondwater, wat de opbrengst van gewassen kan verhogen, het vergroten van de biodiversiteit, zoals een toename van de habitat voor vissen, een grotere variëteit aan planten etc. en het versterken van de eenheid tussen de belanghebbenden. Terrassen zorgen er ook voor dat vissen zich stroomopwaarts kunnen verplaatsen. De onderhoudskosten en -inspanningen voor deze methode zijn laag en kunnen gemakkelijk worden uitgevoerd door de lokale gemeenschappen.

De oprichting van stroomgebiedcomités, waarin de bevolking binnen een stroomgebied, de academische wereld, de overheid en anderen zijn vertegenwoordigd, is cruciaal voor het succes van rivierbeheer. De band tussen de lokale bevolking en de waterbronnen, vooral in het stroomgebied van de Tha Di, is erg sterk. Binnen de lokale gemeenschappen wordt kennis over klimaatveranderingen en natuurrampen (overstromingen en droogte) van generatie op generatie doorgegeven zonder veel schriftelijke documentatie. Het concept van overstromingsbescherming via levende stuwen is afkomstig van de lokale oevergemeenschappen en sterke leiders met innovatieve ideeën en de bereidheid om te experimenteren met verschillende benaderingen voor overstromings- en droogtebescherming. Door dit sterke eigenaarschap te combineren met hydrologische gegevens van lokale universiteiten en de administratieve capaciteit van de regionale bestuursinstellingen is een holistische aanpak van het waterbeheer mogelijk. Al deze actoren zijn vertegenwoordigd in de stroomgebiedcomités.

De opzet van bezoeken ter plaatse en de uitwisseling van belanghebbenden en besluitvormers tussen de drie verschillende proefstroomgebieden was een geweldige methode om uitwisseling en wederzijds leren over potentiële EbA-maatregelen tussen stroomgebieden en tussen instellingen te bevorderen. Deze uitwisseling leidde tot een belangrijke uitwisseling over de haalbaarheid van maatregelen, de toepassing ervan op verschillende locaties en de mogelijkheden voor opschaling. Verder kon aan de ene kant een vriendelijke competitiegeest worden bespeurd met betrekking tot welk stroomgebied het beste ecosysteemgebaseerde waterbeheer eerder zou hebben. Aan de andere kant kwamen instellingen die met elkaar concurreren bij elkaar en begonnen samen te werken.

Op lokaal en nationaal niveau werden belangrijke capaciteiten opgebouwd voor het opzetten van duurzaam rivierbeheer, namelijk hydrologische modellering, kwetsbaarheidsbeoordelingen voor toekomstige overstromingen en droogtes en economische waarderingsmethoden voor het identificeren van geschikte, op ecosystemen gebaseerde aanpassingsmaatregelen. Het project introduceerde dronetechnologie voor het monitoren van het stroomgebied en om de modellering van toekomstige overstromingsrisico's te verbeteren. Samen met Duitse onderzoeksinstituten en praktijkmensen werd een reeks trainingen gegeven, met zowel theoretische achtergrond als praktische toepassing in de stroomgebieden.