Aknabat Potaeva, Chief Scientific Specialist, Centraal Kopetdag Reservaat, plaatst een cameraval
Tatjana Rosen
Cameravallen gebruiken om de connectiviteit voor wilde katten in Centraal-Azië te herstellen
Volledige oplossing
Perzische luipaard in Centraal-Kopetdag-reservaat
Team Bars Turkmenistan
Het Centrale Kopet Dag Reservaat ligt in het centrale deel van het Kopetdaggebergte in de provincie Ahal in Turkmenistan en beslaat een gebied van 497 km2. Het omvat twee reservaten en twee natuurmonumenten.
Dit reservaat is het belangrijkste bolwerk in Turkmenistan voor het behoud van de Perzische luipaard(Panthera pardus saxicolor) en onlangs is de aanwezigheid van de Pallas kat(Otocolubus manul), een relatief zeldzame kleine wilde kat, herontdekt. Het reservaat is voor de Perzische luipaard de toegangspoort tussen Iran en gebieden in het noorden en westen tot Kazachstan. Sinds 2018 wordt er, dankzij de samenwerking tussen medewerkers van het beschermde gebied en internationale partners, gewerkt aan het vaststellen van basisinformatie over alle kattensoorten, de status van hun belangrijke prooidieren (de Urial en Bezoar geit) en het identificeren van bedreigingen, waaronder de gevolgen van het grenshek met Iran. Er zijn twintig cameravallen geplaatst waarmee tot nu toe verschillende Perzische luipaarden en de Pallas kat zijn geïdentificeerd.
Laatst bijgewerkt: 30 Sep 2025
1805 Weergaven
Foto- en videogalerij
Context
Uitdagingen
Net als andere beschermde gebieden in Turkmenistan lijdt het Centrale Kopet Dag Reservaat onder een gebrek aan financiële en technische middelen en meer mogelijkheden voor het personeel om vaardigheden en kennis op te bouwen.
Een andere grote uitdaging is dat het grootste deel van het reservaat binnen de grenszone ligt, waardoor het voor reservaatmedewerkers moeilijk is om regelmatig toegang te krijgen voor toezicht en patrouilles.
Locatie
Turkmenistan
Noord- en Centraal-Azië
Proces
Samenvatting van het proces
De gegevens die door monitoring worden gegenereerd kunnen een krachtig communicatie- en bewustwordingsinstrument zijn dat het mogelijk maakt om bruggen te slaan tussen de beschermde gebieden en de lokale gemeenschappen. Lokale gemeenschappen kunnen dan worden betrokken door middel van een "citizen science" benadering, waarbij leden van de gemeenschappen zich gesterkt voelen alleen al door het bijdragen van belangrijke informatie aan medewerkers van beschermde gebieden.
Bouwstenen
Cameravallen bewaken
Cameravallen hebben een revolutie teweeggebracht in het onderzoek naar en het behoud van in het wild levende dieren. Ze stellen wetenschappers in staat om fotografisch bewijs te verzamelen van zelden geziene en vaak wereldwijd bedreigde soorten, met weinig kosten, relatief gemak en minimale verstoring van in het wild levende dieren. We gebruiken ze om de aanwezigheid van wilde dieren, hun overvloed en populatieveranderingen te documenteren, vooral in het licht van habitatverlies en stroperij.
Cameravallen worden ook gebruikt om het bewustzijn over natuurbehoud wereldwijd te vergroten, als een manier om het publiek te bereiken via internet en sociale media.
Sleutelfactoren
Financiering voor de apparatuur en personeel dat getraind en enthousiast is om ze te gebruiken zijn van cruciaal belang. Ook de steun en goedkeuring van de overheid zijn essentieel, vooral omdat cameravallen "bewapend" kunnen worden tegen onderzoekers zelf als ze plotseling worden beschouwd als spionagemiddelen.
Geleerde les
Het is belangrijk om de steun en deelname van de overheid te hebben en ervoor te zorgen dat de overheid weet welke gegevens worden verkregen met cameravallen. Wanneer cameravallen worden uitgezet in gevoelige gebieden, is het belangrijk dat de overheidspartners beslissingen nemen over hoe de verkregen informatie en beelden worden opgeslagen en gedeeld.
Aanpak van conflicten tussen mens en wild in bufferzone
Beschermde gebieden zijn een toevluchtsoord voor complexe diersoorten zoals de Perzische luipaard, maar op het moment dat ze de veiligheid van het beschermde gebied verlaten, lopen ze herderskampen, hun honden en vee tegen het lijf, waardoor de kans toeneemt dat luipaarden het vee doden. Herders kunnen reageren door de luipaarden te doden. Wanneer medewerkers van beschermde gebieden goed communiceren met gemeenschappen in de bufferzone en hen ondersteunen door hen te helpen het conflict te verminderen of zelfs beter te voorkomen door het gebruik van verschillende conflictpreventiemiddelen, kan de acceptatie van lokale gemeenschappen ten opzichte van luipaarden toenemen.
Sleutelfactoren
Communicatie tussen medewerkers van beschermde gebieden en lokale gemeenschappen;
presentaties door medewerkers van beschermde gebieden over het uitgevoerde toezicht op wilde dieren en workshops als gelegenheden om bezorgdheid over de aanwezigheid van luipaarden te uiten en de banden aan te halen.
Geleerde les
Effectieve communicatie en uitwisselingen leiden tot een grotere acceptatie van luipaarden en de identificatie van hotspots, waardoor efficiënter preventieve maatregelen kunnen worden genomen.
Invloeden
Door communicatie en samenwerking met de grensbewakingsautoriteiten en lokale gemeenschappen kon het conflict tussen luipaarden en vee beter worden begrepen en konden ideeën worden ontwikkeld over hoe de grenshekken kunnen worden aangepast om de connectiviteit te herstellen zonder de nationale veiligheid in gevaar te brengen.
De verzamelde gegevens en ervaringen werden gebruikt om te pleiten voor de opname van de Perzische luipaard in het Centraal-Aziatische zoogdiereninitiatief van de CMS (Convention on the Conservation of Migratory Species of Wild Animals) en bezegelden de verbintenis van Turkmenistan om in januari 2021 toe te treden tot de CMS. Door toe te treden tot de CMS werd het belang van het reservaat als casestudy voor het herstellen van de connectiviteit nog groter.
De belangrijke resultaten van de monitoring zijn gebruikt voor voorlichting over de waarde van beschermde gebieden en de bescherming van soorten. Er zijn verschillende documentaires uitgezonden op de staatstelevisie. Als gevolg daarvan is er een grotere waardering voor het behoud van wilde dieren, vooral wilde katten.
Uit het delen van gegevens en informatie met natuurbeschermers in buurland Iran is ook gebleken dat Perzische luipaarden vanuit Iran het reservaat in Turkmenistan binnenkomen, ook al hebben ze veel last van grensafrasteringen, en heel dicht bij de hoofdstad van het land komen.
Begunstigden
- wetenschappers en rangers van het Centrale Kopet Dag Reservaat
- de wilde dieren in het reservaat, waaronder de ongeveer 20 luipaarden die er leven
- de lokale gemeenschappen profiteren van initiatieven die gericht zijn op het verminderen van conflicten tussen mens en wild
Duurzame Ontwikkelingsdoelen
SDG 15 - Leven op het land
Verhaal
Stas Fatayev is boswachter van opleiding en was van cruciaal belang bij het leiden van de eerste monitoringinspanningen in de Kopet Dag in 2010. Hij hielp bij het vangen van de luipaarden die naar Sochi zijn gebracht om het fokprogramma voor luipaarden en de herintroductie van luipaarden in de noordelijke Kaukasus op te starten. Stas werkt voor de luchthaven van Ashgabat, maar als alpinist en liefhebber van de natuur en luipaarden brengt hij al zijn vrije tijd door in de bergen en is hij van onschatbare waarde voor Aknabat Potayeva, de wetenschappelijke leider in het centrale Kopet Dag reservaat. Hij kent elk hoekje, luipaardspoor en "wie is wie" in het luipaardenrijk. Hij komt ze vaak tegen. Hij zegt dat luipaarden "angst" kunnen ruiken en als je niet bang bent, gaan ze gewoon verder. Hij is niet bang voor ze.
In Marcow, het "slangenhol", scanden we op een regenachtige, koude en mistige dag naar plaatsen om camera's te plaatsen. Stas zei dat luipaarden deze mistige dagen heerlijk vonden om te bewegen en hun prooi te besluipen. Uiteindelijk vonden we een veelbelovende plek, na wat klauteren over natte rotsen. Stas vond met de hulp van Aman Kurbonov, die ook wetenschappelijk medewerker was van het Centrale Kopet Dag Reservaat, goede rotsen om een cameratrap-toren op te bouwen.
Perzische luipaarden zijn een van de meest bedreigde en toch ondergewaardeerde diersoorten voor behoud en financiering. Wij pleiten ervoor om dat te veranderen door bestaande inspanningen in de Kaukasus en Iran en nieuw intensief onderzoek en behoudswerk in Turkmenistan te ondersteunen, om zo de weg vrij te maken voor de ontwikkeling van zowel een nationaal actieplan als een regionale strategie voor het behoud van de soort. Het behoud van de Perzische luipaard over de grenzen heen, door gebruik te maken van het platform van het Central Asian Mammals Initiative van de Convention on Migratory Species, zou voor Turkmenistan een manier kunnen zijn om het voortouw te nemen in het verzekeren van een toekomst voor deze soort, door landen en hun bevolking met elkaar in contact te brengen en hen de handen in elkaar te laten slaan voor het behoud van de luipaard.
De beroemde Turkmeense dichter Magtymguly schreef in de 18e eeuw over tijgers in het Sunt Hasar-gebergte, die in het begin van de 20e eeuw verdwenen. We willen niet dat Perzische luipaarden herinnerd worden als iets uit het verleden. We willen ervoor zorgen dat de aanwezigheid van gezonde luipaardpopulaties beschouwd wordt als een symbool van de inzet van een moderne staat voor een duurzaam milieu.
