Herstel van graslanden om het herstel van de ernstig bedreigde hirola-antilope te bevorderen en lokale bestaansmiddelen te verbeteren.
Volledige oplossing
handmatig rooien van invasieve bomen 1
HCP
Onze oplossing redt de ernstig bedreigde hirola-antilope van uitsterven en verbetert tegelijkertijd lokale bestaansmiddelen met behulp van op de natuur gebaseerde oplossingen (NbS). We verbeteren de kwaliteit van de hirola-rangeland door invasieve bomen handmatig te rooien en inheemse grassen te planten, zowel in de kerngebieden van de hirola als in gebieden die bestemd zijn voor toekomstige herintroducties. Dit is een doorlopend project van 10 jaar om 10.000 hectare hirolahabitat te herstellen, waardoor het aantal hirola's naar verwachting met 1000% zal toenemen. Het handmatig verwijderen van deze invasieve bomen op een schaal van duizenden hectaren resulteert in enorme hectaren ongewenste biomassa. Daarom hebben we NbS geïntroduceerd dat de invasieve bomen en herstelde locaties gebruikt en commercialiseert. Dit omvat de productie van hirola briketten van de invasieve bomen en de oogst en verkoop van graszaden. Dit verbetert het welzijn van de lokale bevolking, vooral tijdens de huidige pandemie.
Laatst bijgewerkt: 06 Feb 2023
1475 Weergaven
Context
Uitdagingen
De hirola-antilope is een van de weinige soorten die wordt beschreven als een vluchtelingensoort. Dit komt omdat de hirola in de afgelopen 4 decennia een populatiedaling van 95% heeft doorgemaakt, gedreven door krimpende graslanden (~75% afname). De optimale habitat voor de hirola was grotendeels grasland, maar analyse van satellietbeelden op lange termijn toonde aan dat de boombedekking in het verspreidingsgebied van de hirola tussen 1985 en 2012 met bijna 300% is toegenomen. De toename van de boombedekking vormt een van de grootste bedreigingen voor het voortbestaan van de hirola door voedselbeperking. Als deze trends niet worden omgebogen, zal het herstel van de hirola onoverkomelijk worden. Verminderde graslanden hebben ook de veeproductie aangetast, wat een bedreiging vormt voor de lokale bestaansmiddelen in Oost-Kenia. COVID-19 heeft de situatie verergerd door beperkingen en afsluitingen die de lokale bestaansmiddelen verder hebben aangetast door verminderde inkomsten uit het lokale toerisme en de sluiting van veemarkten die de belangrijkste bron van inkomsten waren.
Locatie
Garissa, Kenia
Oost- en Zuid-Afrika
Proces
Samenvatting van het proces
Onze gemeenschapsgerichte aanpak helpt ons om de lokale bevolking te begrijpen en hun steun te krijgen bij onze restauratieactiviteiten. In samenwerking met de lokale bevolking en op gemeenschapsgronden (Bura East Community Conservancy) ruimen we de invasieve bomen op en planten we inheemse grassen. Vervolgens introduceren we alternatieve middelen van bestaan op de herstelde gebieden en aangezien zij van deze gebieden profiteren, beheren ze deze duurzaam. We vergemakkelijken de productie van hirola briketten van de gekapte invasieve bomen en oogsten en verkopen inheemse graszaden van de graslanden. We doen dit door voorlichting en bewustwording, capaciteitsopbouw en het leveren van de benodigde productieapparatuur via onze internationale partners.
Bouwstenen
Op de gemeenschap gebaseerde aanpak
Historische beschermingsinspanningen binnen onze regio waren moeilijk vanwege de onveiligheid binnen de hoorn van Afrika, de afgelegen ligging van de regio en taalbarrières. Maar onze benadering vanuit de gemeenschap, waarbij de lokale bevolking betrokken werd bij alle natuurbeschermingsactiviteiten, leidde uiteindelijk tot het effectief overbruggen van de kloof tussen de lokale gemeenschappen en natuurbeschermingsorganisaties in een regio die anders historisch gezien niet toegankelijk was vanwege culturele barrières tussen de Somaliërs en andere etnische groepen.
Sleutelfactoren
We betrekken de lokale gemeenschappen door middel van onderwijs, bewustwording en duurzame NbS die hun manier van leven verbeteren. Op deze manier hebben we met succes de houding van de lokale bevolking ten opzichte van het behoud van wilde dieren en habitats veranderd en hun steun verworven. We hebben het vertrouwen en de steun van de gemeenschappen gewonnen door werkgelegenheid te bieden en lokale jongeren de mogelijkheid te bieden om wildlife-gerelateerde cursussen te volgen op tertiair niveau. Bovendien beschouwen de lokale clans de hirola als een bijna mythische status en hebben ze daarom een culturele stimulans om onze inspanningen te steunen.
Geleerde les
De belangrijkste les die we hebben geleerd is dat we altijd de lokale culturen en hun lokale systemen moeten respecteren door altijd overleg te plegen met de lokale ouderen. In de lokale Somalische cultuur zijn de oudsten vertegenwoordigers van hun gemeenschap en hebben ze de taak om alle aspecten van de gemeenschap te beschermen, waaronder politiek, cultureel, economisch, religieus en sociaal welzijn. De gemeenschappen schenken hun vertrouwen aan de oudsten en geven hen de autoriteit om de middelen van de gemeenschap te beheren, met inbegrip van gemeenschappelijke gronden. In dit opzicht is het belangrijk om altijd te overleggen met de oudsten, die gezag hebben en vertegenwoordigers van de gemeenschappen zijn.
Alternatieve middelen van bestaan
Het creëren van alternatieve middelen van bestaan voor de lokale bevolking was het gevolg van de behoefte aan effectief en duurzaam beheer van de herstelde gebieden, ook lang na de looptijd van het project. Als de lokale gemeenschappen eenmaal profiteren van de herstelde graslanden, dan zullen ze de gebieden goed beheren en met de kennis en vaardigheden die ze hebben opgedaan, zullen ze de graslanden blijven uitbreiden in relatie tot de boombedekking. Bovendien vormden de alternatieve middelen van bestaan een perfecte aanvulling op de inspanningen om de hirola-graslanden te herstellen. Het was een uitstekende win-winsituatie. De lokale bevolking produceert hirola briketten (gecertificeerde hoge warmte, lage uitstoot, samengeperste boomstammen voor gebruik als brandstof om te koken) van de invasieve bomen en oogst inheemse graszaden van de herstelde gebieden voor de verkoop.
Sleutelfactoren
Een goed begrip van de behoeften van de lokale gemeenschappen; zij behoren tot de meest gemarginaliseerde in Kenia. De meesten van hen zijn veehouders die volledig afhankelijk zijn van vee. Terugkerende droogte verarmt hun veestapel en bedreigt hun levensonderhoud. Deze gemeenschappen hebben nieuwe werkgelegenheid nodig die hen weerbaar maakt tegen droogte. Een van de belangrijkste redenen waarom de lokale bevolking onze natuurbeschermingsactiviteiten steunt, is dat ze duurzaam kunnen leven van de herstelde gebieden, d.w.z. een geldelijke stimulans.
Geleerde les
Regelmatige capaciteitsopbouw is van vitaal belang om de basisvaardigheden van het bedrijfsleven bij te brengen die helpen om de ondernemingen op de lange termijn in stand te houden.
Invloeden
Voor zover mogelijk zijn we het meest geïnteresseerd in het beperken van de voortdurende achteruitgang van de hirola op manieren die verenigbaar zijn met de veeteelt door lokale gemeenschappen. Het vee zal over voldoende voedergewassen en een verbeterde habitat beschikken, wat zal leiden tot een hogere veeproductie en een hoger inkomen voor de inheemse gemeenschappen die voornamelijk afhankelijk zijn van de veeproductie. Meer grasland en een verbeterde habitat voor vee, hirola en andere wilde dieren zullen conflicten tussen mens en dier verminderen en sterk bijdragen aan hun coëxistentie. Ons project zal de lokale bevolking in dienst nemen als technici voor het herstel van de begroeiing en hen trainen in de beste herstelpraktijken en hun capaciteiten opbouwen in aanverwante activiteiten, waaronder veeteelt en het behoud van wilde dieren, wat de duurzaamheid van het project sterk ten goede zal komen omdat de lokale bevolking de nodige capaciteit zal hebben om de continuïteit te waarborgen. Naast de lokale betrokkenheid bij het verwijderen van bomen, het herzaaien en andere beschermingsactiviteiten, zal ons project ook resulteren in goed geïnformeerde en gesensibiliseerde lokale jongeren- en vrouwengroepen, omdat we hen voortdurend zullen betrekken bij de waarde van natuurbehoud en mogelijke alternatieve middelen van bestaan om de gevolgen van habitatdegradatie te verzachten. Door het opzetten van op de natuur gebaseerde inkomstengenererende activiteiten voor de gemeenschappen zullen hun inkomstenbronnen toenemen en de lokale bestaansmiddelen verbeteren.
Begunstigden
Hirola, andere grazers in het wild, lokale vrouwen- en jeugdgroepen (~2000 individuen), de internationale natuurbeschermingsgemeenschap (waaronder natuurbeschermings-NGO's, universiteiten en filantropen), Garissa County (Keniaans overheidsagentschap) & Bura East Conservancy (non-profit).
Duurzame Ontwikkelingsdoelen
SDG 1 - Geen armoede
SDG 7 - Betaalbare en schone energie
SDG 12 - Verantwoord consumeren en produceren
Verhaal
Historisch gezien worden de inspanningen voor natuurbehoud in Oost-Afrika gekenmerkt door westerlingen die geassocieerd worden met de belangrijkste soorten. Ondanks hun belangrijke bijdragen aan natuurbehoud, is een onverwacht gevolg van hun inspanningen dat "natuurbehoud" door de lokale bevolking van oudsher wordt gezien als het exclusieve werkterrein van blanken.
Ik heb daar verandering in gebracht en via het Hirola Conservation Programme heb ik meerdere strategieën geïmplementeerd om de achteruitgang van de hirola tegen te gaan en tegelijkertijd de lokale bestaansmiddelen te verbeteren. In de afgelopen 50 jaar zijn we getuige geweest van de transformatie van open graslanden naar onproductieve, dichtbegroeide bosgebieden. Deze aantasting door bomen is schadelijk geweest voor het levensonderhoud van de hirola en de herders. Tegen de tijd dat de internationale natuurbeschermingsgemeenschap zich bewust werd van de benarde situatie van de hirola, was hun aantal al precair laag, het resultaat van een ongelukkige opeenvolging van gebeurtenissen die zich in een halve eeuw voltrokken.
Door het combineren van een 30-jarig overzicht van veranderingen in boombedekking (van satellietbeelden) en nauwgezette demografische modellering, toonde ik aan dat hirola-populaties onderdrukt werden door het verlies van grasland. Bovendien was graslandherstel op korte termijn haalbaar over uitgestrekte gebieden, grotendeels omdat de lokale Somaliërs dit enthousiast ondersteunden. Somaliërs kennen hirola namelijk een bijna mythische status toe en hun aanwezigheid wordt (terecht) gelijkgesteld aan de beste weidegronden voor vee.
Mijn inspanningen waren daarom gericht op het herstel van grasland door het kappen van bomen en het inzaaien van inheems gras. Het rooien van bomen heeft de lokale bevolking een duurzame, milieuvriendelijke bron van inkomsten opgeleverd in de vorm van emissiearme briketten (als brandstof om te koken) en de verkoop van inheemse graszaden. Maar al te vaak worden lokale bestaansmiddelen en natuurbehoud buiten beschermde gebieden gezien als een wederzijds uitsluitende nulsom: als de één profiteert, moet de ander eronder lijden. Daarentegen hebben mijn inspanningen, door het creëren van alternatieve middelen van bestaan, geresulteerd in een zeldzame 'win-win' waarbij natuurbeschermers en lokale gemeenschappen elkaar versterken.
Ik heb geïnvesteerd in Somalische gemeenschappen en Somalische gemeenschappen hebben geïnvesteerd in hirola.
