
Het Nationaal Geïntegreerd Beheersdistrict Yurupari-Malpelo: Een op het landschap gebaseerde strategie om het behoud en duurzaam gebruik van visbestanden en bijbehorende ecosysteemdiensten te garanderen.

Beschermde zeegebieden spelen een sleutelrol bij het in stand houden van de wereldwijde visserij. In beschermde gebieden zijn individuen groter, is de dichtheid en biomassa groter en is de soortenrijkdom groter. Deze toenames breiden zich ook uit buiten de grenzen van het beschermde gebied door het "spill-over" effect. Met de oprichting van het IMD Yurupari - Malpelo zal het beheer van de tonijnvisserij en de visserij op middelgrote pelagische soorten worden versterkt, waardoor het behoud van de visbestanden en de daarmee samenhangende goederen en diensten wordt gegarandeerd, wordt bijgedragen aan het garanderen van de voedselzekerheid van het land en de instandhouding van de visbestanden door middel van plannings- en beheersmaatregelen, en het natuurlijke mariene erfgoed van het oostelijke tropische deel van de Stille Oceaan in stand wordt gehouden door bij te dragen aan de ecosysteemverbinding. Het is een strategie met een landschapsaanpak voor het behoud van biodiversiteit, zowel lokaal, zoals de Malpelo FFS, als regionaal, zoals de Cordillera de Coiba Managed Resource Area in Panama.
Invloeden
De verklaring van het IMD Yurupari-Malpelo is in de eerste plaats een landschapsaanpakstrategie voor het behoud en beheer van het mariene territorium om de levering van belangrijke ecosysteemgoederen en -diensten voor overleving te garanderen, maar pakt ook spanningen tussen verschillende sociale sectoren aan om de toegang tot hulpbronnen, het delen van voordelen en het nakomen van de verantwoordelijkheden van de staat te garanderen. Hoewel de resultaten in termen van behoud of toename van visbestanden en voordelen voor gemeenschappen nog niet kwantificeerbaar zijn - de verklaring werd in 2018 afgelegd - zijn de interinstitutionele regeling en overeenkomsten met de visserijsector van fundamenteel belang om vooruitgang te boeken in de opbouw van gedeelde governanceregelingen die representativiteit en rechtvaardigheid garanderen, terwijl de nationale en regionale inspanningen worden versterkt om de visserijactiviteit in stand te houden voor de voedselzekerheid van de bevolking, die is gebaseerd op de kleine pelagische visserij, tonijn en de visserij die bekend staat als witvisserij en die een diversificatiealternatief vormt voor de garnalenvloten tijdens gesloten visseizoenen. Ook Colombia's deelname aan de conservenindustrie genereert meer dan 5000 directe banen, die behouden kunnen blijven dankzij een beter beheer van de activiteit.