Onderzoeken van hiaten en One Health-mogelijkheden in risicobeheer van in het wild levende dieren en zoönosen in China
Om de volksgezondheid, voedselproductie en beschermingsaspecten van epidemieën onder in het wild levende dieren en bedreigingen van zoönosen aan te pakken, zijn acties nodig van meerdere sectoren op de verschillende raakvlakken waar contact tussen in het wild levende dieren, huisdieren en mensen kan plaatsvinden. Om een beter inzicht te krijgen in de rol van de verschillende instanties bij het beheer van in het wild levende dieren en zoönosen in China, werden de belanghebbenden in kaart gebracht en werd het beleid geëvalueerd. Hierbij werden de huidige wet- en regelgeving, overheidsrapporten en beleidsdocumenten en bestaande literatuur over de paraatheid voor en preventie van zoönosen bij de autoriteiten op het gebied van bosbouw, landbouw en volksgezondheid in China bekeken, om het huidige landschap van potentiële risico's, bestaande mandaten en hiaten te schetsen. Een belangrijke bevinding was dat de verantwoordelijkheden voor het beheer van zoönosen momenteel versnipperd zijn over de verschillende instanties.
Foto- en videogalerij
Invloeden
Uit dit onderzoek blijkt dat er in China toepassingsgebieden en activiteiten bestaan voor het beheer van wilde dieren en risicomonitoring van zoönotische ziekten. De dekking van ziekten of pathogenen met zoönotisch risico, evenals het beheer van potentiële gastheren van wilde dieren om de opkomst van ziekten te voorkomen, zijn echter beperkt in het huidige systeem. Proactieve screening van zoönotische ziekten of opkomende pathogenen met zoönotisch potentieel in wilde dierenpopulaties wordt vaak over het hoofd gezien door het systeem; in plaats daarvan is het sterk afhankelijk van de onderzoeksgemeenschap, wat bijkomende mechanismen zou vereisen voor de integratie in de monitoring en het beleid van de overheid. De hiaten in de volledigheid van de mandaten en de handhaving van het beheer van wilde dieren in de risicoscenario's van het gebruik van wilde dieren blijven een probleem voor de preventie van en paraatheid voor opkomende zoönotische ziekten. Het gebrek aan een samenhangende strategie heeft geleid tot lacunes in de gegevens, waardoor het een uitdaging is om de praktijken en aspecten van ziekterisico's in de waardeketens van de handel in wilde dieren nauwkeurig te identificeren. De geïdentificeerde hiaten vormen een basis voor de autoriteiten om hun mandaten en systemen te herzien en bij te dragen aan een algemene nationale strategie om de samenwerking op het gebied van One Health tussen overheids- en niet-overheidsstakeholders te bevorderen om de bewaking en surveillance, het risicobeheer en de reacties op noodsituaties met betrekking tot bekende en nieuwe zoönotische bedreigingen te optimaliseren en de inspanningen voor het herstel van COVID-19 te ondersteunen.