Pleiten voor het volgen van migranten en bescherming van hun corridors in stedelijke gebieden
Het Sanjay Gandhi National Park in Mumbai staat onder enorme externe en interne druk. Omdat het park aan drie kanten wordt omringd door de ontwikkelde stad, wordt het geconfronteerd met de gevaren van een geïsoleerde, krimpende habitat. De diverse flora en fauna in het park worden daardoor bedreigd. Als strategie voor het behoud op lange termijn hebben voorstanders gelobbyd om de verbindingen tussen het park en de wildernisgebieden in het noorden te verbeteren.
Foto- en videogalerij
Invloeden
Het pleidooi voor de corridor heeft een aantal belangrijke gevolgen gehad. Het leidde eerst tot de verkenning van een betere bescherming van de aangrenzende bossen en uiteindelijk tot de oprichting van het Tungareshwar Wildlife Sanctuary ten noorden van SGNP. Het heeft ook bijgedragen aan het wetenschappelijker volgen van migraties en populaties, wat meer bewijs heeft opgeleverd voor het bestaan van verbindingsroutes. In 2009 werd een luipaard met een radiozender gevolgd over een afstand van 120 km in SGNP vanuit het noorden. Bij het volgen van grote, zichtbare diersoorten kunnen voorstanders en beleidsmakers zich richten op de bewegingsgebieden die als informatie kunnen dienen voor het creëren van bufferzones en strategieën voor het raakvlak tussen mens en wild. Uitgestrekte, beschermde en aaneengesloten gebieden die ruimte bieden aan grote zoogdieren (over het algemeen belangrijke roofdiersoorten) zorgen ook voor voldoende habitat voor een grotere verscheidenheid aan flora en fauna die binnen diezelfde gebieden voorkomen. Aangezien SGNP steeds meer onder druk komt te staan van een groeiende stad, kan het creëren van een corridor naar het noorden een van de belangrijkste beschermende maatregelen zijn voor de 21 individuele luipaarden - en talloze andere soorten - die Mumbai delen met 12,5 miljoen mensen.