
Restauratie van Kamaka Island, een toevluchtsoord voor de biodiversiteit in Gambier

In juni 2015 werd op de Gambier- en Actéons-eilanden een operatie uitgevoerd om eilanden van belang te herstellen. De uitroeiing van de beoogde geïntroduceerde soorten was een succes op al deze eilanden, behalve op Kamaka, waar de uitroeiing van de Pacifische rat(Rattus exulans) mislukte. In 2022 werd een tweede poging ondernomen om dit gebied te behouden door middel van drone-baiting vanuit de lucht. Deze slaagde en in 2023 werden er geen ratten meer aangetroffen. Het project werd opgezet met de hulp van ENVICO, een dronebedrijf uit Nieuw-Zeeland, de landeigenaren van Kamaka, Island Conservation, lokale leden van de gemeenschap en het gemeentehuis van de Gambier.
Door ratten te verwijderen heeft het project bijgedragen aan het behoud van zeldzame zeevogelsoorten, zoals de Polynesische stormvogel(Nesofregetta fuliginosa) en vele andere inheemse soorten van het eiland. Daarnaast heeft de lokale gemeenschap geprofiteerd van dit herstelproject door meer natuurlijke hulpbronnen, minder risico op ziektes en meer economische mogelijkheden.
Context
Uitdagingen
- Kamaka is het enige eiland waar de grootschalige rattenuitroeiingsoperatie van 2015 is mislukt. Als een locatie eenmaal een mislukte poging heeft gehad, is het belangrijk om te beoordelen waarom en hoe de reden voor het mislukken kan worden tegengegaan.
- Kamaka ligt geografisch gezien heel dicht bij twee belangrijke broedplaatsen van het Polynesische stormvogeltje: Manui en Teiko eilandjes. Door de aanwezigheid van ratten op Kamaka kan deze soort niet nestelen op het eiland. Het risico bestaat ook dat ratten op een dag naar deze nabijgelegen eilandjes zwemmen om deze gebieden binnen te dringen, wat catastrofaal zou zijn voor deze bedreigde zeevogelsoort.
- Kamaka herbergt veel plantensoorten, sommige zeer zeldzaam, en de aanwezigheid van ratten stopt de ontwikkeling van zaailingen.
- Kamaka heeft privé-eigenaren die voortdurend rodenticide moesten verspreiden om de rattenpopulatie rond hun moestuinen en fruitbomen onder controle te houden. Kamaka is ook een belangrijke plek voor lokale vissers voor krabben, die ook door ratten worden gegeten.
Locatie
Proces
Samenvatting van het proces
- Blok 1 is de logistieke en methodologische planning - dat was het opstellen van het organisatieplan, een plan dat moest werken voor onze partners (Island Conservation en Envico);
- Blok 2 is de implementatie van het project in het veld, en de problemen die we hebben kunnen omzeilen omdat we ons snel hebben kunnen aanpassen aan de situatie.
- Blok 3 heeft betrekking op de communicatie van het project met de lokale gemeenschap en op hun betrokkenheid bij de bescherming van het gebied.
In Kamaka, een privé-eigendom en afgelegen eiland van de dorpen van Mangareva, is het risico op herintroductie van ratten minimaal en afhankelijk van de bezoekers van het eiland (vooral van de eigenaars van het eiland). Bioveiligheidsmaatregelen voor de veiligheid van het eiland moeten nog steeds zorgvuldig en rigoureus worden opgevolgd.
Dit type project zou ook haalbaar zijn op andere locaties in Frans-Polynesië. Kamaka, het eerste project van Drone, zal als voorbeeld dienen voor andere toekomstige projecten en andere belangrijke locaties voor zeevogels in Polynesië.
Bouwstenen
Ontwikkeling van een overtuigend operationeel en bioveiligheidsplan
Er gingen twee belangrijke stappen vooraf aan de implementatie van het project:
- De ontwikkeling van een operationeel plan, dat bestond uit een rattenuitroeiingsmethodologie, teamrollen, schema's, lijst van uitrusting en materialen.
- De ontwikkeling van een Biosecurity Plan, dat werd gedeeld met de lokale eigenaren van Kamaka. Het plan beschrijft preventieve maatregelen - wat te doen om te voorkomen dat ratten of andere invasieve soorten terugkomen op het eiland .
Sleutelfactoren
De ontwikkeling van een operationeel plan (inclusief rigoureuze planning) was erg belangrijk om het project voor te bereiden. Zonder dit plan waren we niet in staat geweest om de logistiek te organiseren en de planningen van de verschillende teams van SOP Manu, Island Conservation en Envico op elkaar af te stemmen. De rol van SOP Manu was het organiseren van de lokale logistiek en het veldwerk met het inhuren van lokale teamleden, terwijl Island Conservation hun expertise op het gebied van rattenuitroeiingsprojecten inbracht en ENVICO technologies (dronebedrijf) de technische experts waren die de drone bestuurden.
Geleerde les
- Zonder de vertraging in de heropening van de NZ-grenzen hadden we de logistiek van dit project beter kunnen organiseren.
- We hebben geleerd dat, zelfs met een operationeel plan, er een zeer grondige communicatie-inspanning moet worden geleverd tussen de verschillende structuren voor het organiseren van dit soort projecten die veel logistieke ondersteuning vereisen.
Gebruik van geavanceerde technologie voor projectimplementatie
Na een aanvankelijke vertraging werd de rattenuitroeiingsoperatie uitgevoerd in twee campagnes tussen 31 mei en 3 juli 2022, met een tussenperiode van 17 dagen. Het uitzenden van lokaas met 25 ppm brodifacoum vanuit de lucht werd uitgevoerd met een drone (UAV), wat economischer was dan een helikopter, maar aanzienlijke operationele uitdagingen met zich meebracht. De twee campagnes werden elk uitgevoerd met een minimale doelsnelheid van 30 kg per hectare, met hogere toepassingsdoses langs de kust en op steile hellingen. Het lokaas werd met de hand aangebracht langs de rotsachtige kustlijn en op steile hellingen. Gebouwen werden behandeld met handaas en lokaasstations. In totaal werd 7.183,65 kg lokaas aangebracht, 6210 kg met een drone en 973,65 kg met de hand. Acht volle zakken aas (181,6 kg) werden veilig opgeslagen voor het geval dat het nodig is voor een bioveiligheidsreactie.
Sleutelfactoren
- Het gebruik van geavanceerde technologie voor de uitroeiingscampagnes.
- De samenwerking van experts in de uitroeiing van invasieve soorten, met name bij het managen van de Envico-dronepiloten.
- De effectieve inzet van logistiek.
Geleerde les
- Kabels moeten worden beschermd tegen ratten: Tijdens de eerste poging om aas te verspreiden deed zich een logistiek probleem voor - de glasvezelkabel die via een antenne verbinding maakte met de drone werd door een rattenkauw doorgesneden, waardoor het project vertraging opliep. Om dit te verhelpen moest er een nieuwe, zwaardere kabel worden aangeschaft in de VS.
- Voor toekomstige projecten moeten er meer dubbele onderdelen komen om onderdelen die kapot gaan te vervangen, omdat het erg moeilijk is om snel materiaal te vinden in Tahiti.
- Het is essentieel om alternatieve operationele locaties te hebben: een ander probleem was dat we het opstijgpunt van de drone moesten verplaatsen naar een locatie op 100 meter hoogte. De locatie die aan de kust was gekozen voor het opstijggebied resulteerde in een overschrijding van de vliegtijd.
- Er is altijd een logistieke oplossing - door het verplaatsen van de locaties moesten we een manier vinden om bijna 7 ton rodenticide snel te vervoeren. Dit probleem werd opgelost door een tijdelijke zipline van 70 m hoog te installeren om zakken met rodenticide (20 kg per stuk) over te brengen. Dankzij dit apparaat kon het rodenticide in 4 dagen door slechts 6 mensen worden vervoerd, dankzij de steun van leden van de lokale gemeenschap.
De lokale gemeenschap bewust maken van inheemse soorten, bedreigingen en bioveiligheidsmaatregelen
Er waren twee trainingssessies van de lokale NGO Toromiki no Mangareva onder leiding van SOP Manu. De NGO is onlangs opgericht om de fauna en flora van Mangareva en de omliggende onbewoonde eilandjes te beschermen en om kinderen van het eiland te betrekken bij de bescherming van het milieu. De twee trainingssessies met Toromiki no Mangareva waren een gelegenheid om kennis te verspreiden en te praten over het Kamaka restauratieproject. Veel leden zijn leerkrachten van basisscholen en middelbare scholen uit Mangareva, die de kinderen van het eiland belangrijke informatie konden geven over zeevogels, hun bedreigingen en bioveiligheid.
Verschillende leden van de NGO zijn actieve leden van de Gambier-gemeenschap (werknemers van het gemeentehuis, het kantoor van Air Tahiti, schoolleraren en brandweerlieden) en hebben daarom veel invloed op de lokale bevolking. Hun betrokkenheid door middel van training zal helpen om Kamaka in de toekomst te beschermen - aangezien hen gevraagd werd om over dit project en bioveiligheidsmaatregelen te communiceren naar de lokale gemeenschap.
Sleutelfactoren
- Betrek de lokale gemeenschap bij relevante training.
- Communiceer en verhoog het bewustzijn effectief onder de lokale bevolking.
Geleerde les
- De theoretische interventies stelden de leden in staat om kennis op te doen over de verschillende manieren van communiceren over bioveiligheid en het belang van vogels voor de gemeenschap.
- De ontwikkeling van maquettes voor bioveiligheid, informatieposters en informatiebrochures in groepjes was erg nuttig en zorgde ervoor dat de lokale bevolking op hun eigen manier deelnam aan het beschermingsproject.
- De bezoeken aan het veld stelden de leden in staat om veldervaring op te doen in het herkennen van vogels en technieken te leren voor het monitoren van invasieve soorten (via het gebruik van rattenvangers of kauwkaarten).
- Barry Mamatui nam ook deel aan de training (een essentieel lokaal teamlid dat deelnam aan het Kamaka-uitroeiingsproject en sinds 2015 door SOP Manu wordt getraind), waardoor de leden van Toromiki no Mangareva het belang inzagen van het trainen van lokale mensen voor dit soort werk. Zijn aanwezigheid was belangrijk omdat hij zijn ervaring op het terrein en zijn kennis van de locaties en zeevogels deelde.
Invloeden
- De rattenuitroeiing was succesvol op Kamaka en de lokale capaciteiten van SOP Manu, eigenaren van het eiland en lokale arbeiders werden vergroot.
- De monitoring van de afwezigheid van ratten op inheemse soorten werd voltooid op: (1) aanwezige vogelsoorten en voortplantingssucces, (2) de proporties zaden en zaailingen (van Koariki Terminalia glabatra) op de grond, (3) de overvloed aan muggen en (4) de overvloed aan kustkrabben.
- De belangrijkste effecten die tijdens de monitoring werden verzameld, hadden betrekking op planten (zaden en zaailingen) en krabben, waarvan de aantallen aanzienlijk zijn toegenomen sinds het uitroeiingsproject.
- Wat zeevogels betreft, is het op dit moment moeilijk om met de door de subsidie toegewezen tijd echt een significante impact te meten, omdat er verschillende broedseizoenen zijn, wat betekent dat de gegevens erg variabel zijn. Monitoring op lange termijn zal in de toekomst nodig zijn.
- Het aantal muggen lijkt vooralsnog niet te zijn afgenomen.
- Twee succesvolle trainingssessies van een lokale milieu-NGO (Toromiki no Mangareva) werden afgerond. De onderwerpen waren zeevogelidentificatiemethoden, bedreigingen en beschermingsacties (bijv. bioveiligheidsmaatregelen).
Begunstigden
- Kamaka zeevogels, inheemse planten en insecten, als belangrijkste begunstigden.
- De plaatselijke eigenaars van Kamaka en hun gezinnen, omdat ze nu fruit en groenten kunnen eten die op het eiland zijn geproduceerd. De plaatselijke bevolking zal meer krabben kunnen eten.
Verhaal

Kamaka werd in de jaren 1960 gekocht door de vader van Johnny Reasin. De familie woonde er vele jaren en bouwde er twee huizen, een vijver en andere constructies. Sinds de jaren 1990 werd Johnny de eigenaar en was hij de enige permanente bewoner van Kamaka. In juni-juli 2015 maakte Kamaka deel uit van een grotere operatie onder leiding van SOP Manu, BirdLife International en Island Conservation, gericht tegen negen populaties van vijf soorten invasieve uitheemse gewervelde dieren op in totaal zes locaties in de Acteon groep en de Gambier archipel. Alle plaagpopulaties werden met succes verwijderd, behalve de R. exulans populatie op Kamaka. Een genetische analyse bevestigde dat de ratten die een jaar later werden gevonden, overlevenden waren van de doelpopulatie.
Helaas is Johnny eind 2017 overleden en begraven in Kamaka. Sindsdien is Tehotu Reasin, de zoon van Jonny, de nieuwe gezamenlijke eigenaar (samen met zijn zus). Net als zijn overleden vader steunt Tehotu het herstel van Kamaka ten gunste van de inheemse flora en fauna.
Kamaka heeft geen rifbescherming in het zuiden en is daardoor blootgesteld aan zuidelijke weersomstandigheden en in het bijzonder aan de zuidoostelijke passaatwinden ('Mara'amu'; begint eind april en duurt tot oktober-november) die vaak zeetoestanden veroorzaken waardoor boten in deze periode enkele weken achtereen niet kunnen komen. De overwegend rotsachtige kustlijn is een mix van kliffen met overhangen, zachtere hellingen, keienhopen en rotsachtige getijdenzones; het enige zandstrand bevindt zich in het noorden van het eiland, dat het enige toegangspunt is.
Kamaka Island is geen gemakkelijk eiland om op te werken, maar het is erg mooi en het is een belangrijke broedplaats voor veel zeevogels, zoals de 'Karako' (tropische pijlstormvogel), 'Kokokoko' (kerstpijlstormvogel), 'Noha' (Tahiti stormvogel), enz. Alle zeevogels hebben lokale namen in de Mangareva taal, wat betekent dat ze belangrijk waren voor de lokale cultuur van de Gambier Archipelago. SOP Manu en veel lokale bewoners die aan de restauratie van Kamaka hebben gewerkt, dromen ervan dat de kleine 'Kotai' (Polynesische Stormvogel), die alleen broedt op de nabijgelegen Manui en Teiko eilandjes, op een dag terug zal komen om op Kamaka te broeden! Ik beschouw mezelf ook als een bevoorrecht mens om daar te mogen werken. Als ik naar de top van het eiland wandel en naar het prachtige uitzicht kijk, denk ik aan al onze inspanningen voor natuurbehoud en hoop ik dat dit eiland in de toekomst een toevluchtsoord wordt voor veel zeevogels.