
Behoud van wolven in de Himalaya. Beperking van conflicten tussen mens en carnivoor om traditionele Tibetaanse berggemeenschappen te helpen het hoofd te bieden aan de opwarming van de aarde

Carnivoren behoren tot de meest bedreigde diersoorten. Het verlies van toproofdieren brengt de wereldwijde biodiversiteit in gevaar. De Himalayawolf(Canis lupus chanco) leeft in ecosystemen die zeer kwetsbaar zijn voor klimaatverandering. Het voortbestaan van de Himalayawolf hangt af van de coëxistentie tussen mens en carnivoor en het vermogen van het systeem om zich aan te passen aan de gevolgen van klimaatverandering op het ecosysteem van de Himalaya.
Onze oplossing is gericht op het verbeteren van het levensonderhoud van de lokale Tibetaanse gemeenschappen en het bevorderen van de co-existentie tussen mens en carnivoor. We bereiken dit door middel van wetenschappelijk onderzoek in samenwerking met de lokale bevolking; het vormen van Community Conservation Groups (CCG); het bouwen van tegen roofdieren beschermde veekorven (medegefinancierd door de lokale gemeenschappen), het testen van vossenlampen, het geven van natuurbeschermingsworkshops voor herders, vrouwen en schoolkinderen en het installeren van minibibliotheken in lokale scholen. Deze oplossing voor het bevorderen van de co-existentie tussen mens en carnivoor in de hoge Himalaya maakt deel uit van een lopend langetermijnproject voor wetenschap en natuurbehoud, het Himalayan Wolves Project (www.himalayanwolvesproject.org).
Tech4Nature-prijs
- Cameravallen: We hebben cameravallen geleverd aan de CCG van elk dorp. Leden van de CCG installeerden de cameravallen op strategische locaties in het dorp om wilde dieren te registreren.
- AI-tools: Traptagger, is een AI-gebaseerd hulpmiddel voor cameravallenidentificatie. Voor de identificatie van individuele soorten en wolven in grote cameraval datasets.
- Langetermijnbeheer van cameravalgegevens. We selecteerden het grootste van de drie afgelegen bergdorpen in de Himalaya als basiskamp voor de cameravallen. Vervolgens installeerden we een laptop en een harde schijf van 1 TB in het dorp om de cameravalgegevens goed op te slaan en te beheren.
- Levering van GPS-apparaten, kompas en verrekijkers: We voorzagen de CCG van GPS-apparaten om de locaties van de cameravallen te registreren, kompassen om de locaties van de cameravallen te navigeren en verrekijkers om uit te kijken naar eventuele waarnemingen van wilde dieren.
- Populatiemonitoring van herbivoren: De CCG controleerde ook regelmatig de populatie wilde herbivoren in het gebied met behulp van de verrekijkers en de datasheets.
- Vossenlampen: We hebben een proef gedaan met het gebruik van Foxlights om roofdieren af te schrikken door ze te verspreiden onder de veehoeders. We instrueerden de veehoeders over het juiste gebruik en interviewden hen later om de werking van de lampen te evalueren.
- Bouw en onderhoud van gemeenschappelijke roofdierbestendige veekralen.
CCG: Community Conservation Groups.
Foxlights: Apparaten die roofdieren afschrikken door 's nachts lichtpulsen te geven die aanvallen op vee aanzienlijk verminderen.
Traptagger: Softwaremerknaam, ontwikkeld door Wildeye. AI-technologie die wordt gebruikt door onderzoeksteams van WildCRU die zich bezighouden met het beheer van cameravallen.
Toekomst voor de Natuur
Stichting Segré
Himalaya Vleesetende Stichting
Context
Uitdagingen
Onze oplossing is gericht op de uitdaging om wetenschappelijke kennis te leveren aan wereldwijde en lokale gemeenschappen in Boven-Humla. Stijgende temperaturen verstoren de waterdistributie, veroorzaken overstromingen, droogtes, vegetatieverschuivingen en instabiliteit van de bodem, en vormen een bedreiging voor de biodiversiteit en de economische duurzaamheid van lokale bestaansmiddelen. Een gebrek aan toegang tot monitoringtechnologieën en onderzoek bemoeilijkt de aanpassing aan deze veranderingen.
Beperkte infrastructuur en economische mogelijkheden in deze gebieden in de hoge Himalaya hebben geleid tot de achteruitgang van traditionele middelen van bestaan, zoals veeteelt en landbouw. Deze trend heeft geleid tot meer migratie naar stedelijke gebieden, waardoor dorpen en kloosters steeds meer verlaten raken en het culturele weefsel van deze gemeenschappen wordt aangetast.
Een belangrijke uitdaging is het bevorderen van coëxistentie tussen mens en wilde carnivoor en het stimuleren van lokaal rentmeesterschap over het behoud van wilde dieren. Bewustwording en het creëren van educatieve mogelijkheden zijn essentieel om de bedreigingen voor het levensonderhoud en de biodiversiteit in deze kwetsbare regio aan te pakken.
Locatie
Proces
Samenvatting van het proces
De bouwstenen - de inzet van technologie en veldmonitoring, capaciteitsopbouw door middel van Community Conservation Groups (CCG) en de opbouw van infrastructuur voor veebescherming - werken samen door wetenschappelijk onderzoek en de betrokkenheid van lokale gemeenschappen te integreren om het behoud van de Himalayawolf te verbeteren.
Wetenschappelijke gegevens van cameravallen in blok 1 vormen de basis voor zowel connectiviteitsmodellen als strategieën om conflicten te verminderen. Deze op feiten gebaseerde aanpak vormt ook de leidraad voor de implementatie van beschermende infrastructuur in blok 3, waar lokale gemeenschappen de roofdierbestendige kraalhokken en andere afschrikmiddelen medefinancieren en onderhouden.
Het tweede blok, door de oprichting van CCG, bouwt lokale capaciteit op door gemeenschapsleden op te leiden in het monitoren van soorten en behoudspraktijken, en zorgt ervoor dat kennis wordt doorgegeven en effectief wordt toegepast. De actieve deelname van de gemeenschappen verbetert de resultaten op het gebied van natuurbehoud en versterkt ook hun inzet om de infrastructuur in blok 3 te onderhouden. Deze integratie van wetenschappelijk onderzoek en betrokkenheid van de gemeenschap creëert een positieve feedback-loop, waarbij economische voordelen en het delen van kennis elkaar versterken. Uiteindelijk bevorderen deze onderling verbonden inspanningen de coëxistentie tussen mensen en wolven en bouwen ze tegelijkertijd aan veerkracht voor klimaatverandering.
Bouwstenen
Technologie-uitrol en veldbewaking
Het onderzoek naar de ecologische vereisten van de Himalayawolf met het oog op de klimaatcrisis is gebaseerd op cameravalgegevens die in 2021 en 2023 in het veld werden verzameld in de Limi-vallei in het hoger gelegen deel van Humla (Nepal). 61 De camera's werden gevoed door batterijen en de informatie werd opgeslagen op SD-kaarten. De SD-kaarten werden verzameld door lokale medewerkers die specifiek voor deze beheertaken waren opgeleid. Na levering werden de gegevens opgeslagen in een cloudopslag en werden de gegevens van de cameravallen verwerkt met Traptagger, Wild Eye AI-technologie. Lokale medewerkers werden uitgerust met GPS-apparaten om gebeurtenissen te registreren en cameravalbeheer uit te voeren. Met dit blok pakken we de GBF doelen 1, 2, 3, 4, 8 en 9 aan. Doelen 13 en 14 zijn al bereikt door wetenschappelijke output die het unieke karakter van de genetische identiteit van de Himalayawolf beschrijft. (Werhahn 2018, Werhahn 2020).
Sleutelfactoren
De bepalende factor voor het succesvol bereiken van onze doelen in dit blok is het gebruik van technologie om wolvenpopulaties te monitoren (GPS-apparaten en cameravallen).
De tweede succesfactor is de deelname van lokale gemeenschappen die traditionele kennis bezitten van het studiegebied en ons helpen bij het selecteren van de beste plaatsen om de cameravallen te plaatsen, de cameravallen werkend te houden en te beschermen tegen diefstal, en de prestaties van de cameravallen te maximaliseren.
Het verkrijgen van onderzoeksvergunningen is een verplichte factor die zorgvuldig moet worden aangepakt.
Geleerde les
De technische eenvoud van het inzetten van cameravallen staat tegenover de logistieke complexiteit van het werken in een van de meest afgelegen gebieden in het Himalaya-gebergte. De steun van de lokale gemeenschappen is essentieel voor het succes van het blok. Inzicht in de routes die herders gebruiken met hun vee is essentieel om menselijke interactie met camera's, wolvenactiviteiten en plunderplaatsen te voorkomen.
Het inzetten van cameravallen moet nuttig zijn voor ruimtelijke modellering, maar moet ook rekening houden met het optimaliseren van wolvendetecties. Daarom is het belangrijk om flexibel te zijn met de eisen van het analysemodel om rekening te houden met de realiteit van veldonderzoek naar carnivoren in het hooggebergte.
Het onderhoud van de cameravallen moet regelmatig gebeuren. Het feit dat we lokale getrainde leden in ons team opnemen, verbetert de logistiek van deze periodiciteit, vergroot de betrokkenheid bij natuurbeschermingswaarden en levert een bron van economische inkomsten op voor de deelnemers.
Capaciteitsopbouw via Community Conservation Groups (CCG)
De oprichting van Community Conservation Groups (CCG) is van fundamenteel belang geweest bij het opbouwen van lokale capaciteit voor effectieve bescherming van de Himalayawolf. Deze groepen bestaan volledig uit lokale bewoners die zijn getraind om actief deel te nemen aan monitoring- en beschermingsactiviteiten. Er zijn periodieke workshops gehouden om training te geven in het monitoren van soorten, het verzamelen van gegevens en het beheren van cameravallen. Door deze workshops doen lokale deelnemers waardevolle vaardigheden op die hen in staat stellen om bij te dragen aan het succes van het natuurbehoudsproject op de lange termijn.
Betrokkenheid bij de gemeenschap en kennisoverdracht vinden plaats door middel van periodieke workshops en follow-up van monitoringresultaten met behulp van een audiovisuele presentatie. Lokale gemeenschappen kunnen geen gebruik maken van een digitaal platform op afstand omdat er geen internetverbinding is in het gebied. Het gebruik van biodiversiteitskredieten als financiële ondersteuning voor dit blok wordt momenteel bestudeerd. Met dit blok richten we ons op de GBF doelen 20, 21 en 22.
Sleutelfactoren
Een belangrijke faciliterende factor is de actieve betrokkenheid van lokale bewoners bij de oprichting en ontwikkeling van CCG. Door training en eigen verantwoordelijkheid aan te bieden, worden deze gemeenschappen in staat gesteld om rentmeesters te worden van natuurbeschermingsinspanningen.
De workshops zijn afgestemd op de lokale behoeften en regelmatige follow-ups zorgen ervoor dat de kennis behouden blijft en effectief wordt toegepast.
Daarnaast zorgen de financiële voordelen die hun deelname aan het project oplevert voor een grotere betrokkenheid.
Regelmatige workshops en educatieve activiteiten, waaronder het kinderboek The Web of Life: A Transhimalayan Animal Adventure en zelfbedachte natuurbehoudspelletjes, vergrootten het bewustzijn over de rol van toppredatoren in het ecosysteem.
Geleerde les
- Niet alle leden van de gemeenschap staan in eerste instantie open voor deelname aan natuurbehoud. Culturele gewoonten en gemakkelijkere kortetermijnoplossingen zijn de eerste oproep voor veel gezinnen. Workshops en betrokkenheid van de gemeenschap zijn essentieel om steun op te bouwen.
- Het succes van CCG's is sterk afhankelijk van het handhaven van voortdurende betrokkenheid en het aanpassen van trainingsprogramma's aan de lokale realiteit. Vertrouwen kweken en ervoor zorgen dat de gemeenschap tastbare voordelen ziet van hun betrokkenheid zijn cruciaal voor een blijvende deelname op lange termijn. Regelmatige communicatie en inspanningen voor capaciteitsopbouw zijn essentieel om de vaart erin te houden en het succes van het behoudsplan te garanderen.
- Het opbouwen van een evenwichtige relatie met de lokale gemeenschappen vereiste een open, oordeelvrije benadering die hun culturele eigenheid respecteerde en het vooraf opleggen van morele perspectieven vermeed.
Bouw van infrastructuur ter bescherming van de veestapel
Om het conflict tussen mens en carnivoor aan te pakken, werd in drie dorpen in de Limi-vallei, Humla, Nepal, een reeks beschermende maatregelen geïmplementeerd, waarbij de lokale gemeenschappen actief betrokken waren. Deze maatregelen zijn ontworpen om vee te beschermen tegen aanvallen van wolven en sneeuwluipaarden, zodat zowel de lokale bestaansmiddelen als de inspanningen voor het behoud van wilde dieren veilig zijn. De belangrijkste acties zijn:
- Inzet voor een zero stroperij beleid: Lokale dorpelingen werden betrokken om een sterke betrokkenheid te creëren bij een zero-poaching beleid, waardoor een collectieve verantwoordelijkheid voor de bescherming van wilde dieren werd gestimuleerd.
- Bouw van gemeenschappelijke roofdierbestendige nachthokken: Dorpsbewoners werkten samen om stevige, roofdierbestendige kraalhokken te bouwen waar het vee 's nachts veilig kon worden gehouden, waardoor het risico op plunderingen werd verkleind.
- Distributie van roofdierafschrikkende Foxlights: Foxlights, een effectief visueel afschrikmiddel voor roofdieren, werden uitgedeeld aan veehoeders en helpen aanvallen op vee te voorkomen door een mens na te bootsen die 's nachts met licht patrouilleert.
- Medefinanciering en verantwoordelijkheid voor onderhoud: Dorpsbewoners namen de verantwoordelijkheid op zich voor de medefinanciering van de bouw van de kraal en voor het onderhoud ervan na verloop van tijd.
Deze acties waren niet alleen bedoeld om het vee te beschermen, maar ook om een gevoel van eigenaarschap en verantwoordelijkheid op te bouwen binnen de lokale gemeenschappen, waardoor de duurzaamheid van de inspanningen werd gewaarborgd. GBF doelen 8 en 9.
Sleutelfactoren
Het succes van deze aanpak hangt af van de betrokkenheid van de lokale gemeenschappen bij de bescherming van zowel het vee als de wilde dieren. Door dorpelingen te betrekken bij de medefinanciering en het onderhoud van de infrastructuur, worden ze actieve partners in de natuurbescherming. Dit gevoel van eigenaarschap helpt verwaarlozing te voorkomen en bevordert steun op de lange termijn.
Geleerde les
- Lokale gemeenschappen kunnen zich aanvankelijk verzetten tegen beschermingsmaatregelen vanwege culturele gewoonten of de aantrekkingskracht van kortetermijnoplossingen.
- De sleutel tot succes ligt in een voortdurende betrokkenheid op lange termijn en het aantonen van de praktische voordelen van de infrastructuur.
- Het opbouwen van vertrouwen en het bieden van stimulansen voor engagement op lange termijn zijn cruciaal. Een opvolgingsprogramma is nodig om de doeltreffendheid van de verzachtende maatregelen op te volgen en strategieën aan te passen op basis van feedback uit de gemeenschap.
- Er zijn financiële middelen nodig om de continuïteit, het onderhoud en de evaluatie van de doeltreffendheid te garanderen.
- We hebben geprobeerd om een enquête te houden na de interventie om na te gaan of de houding van de mensen ten opzichte van carnivoren is toe- of afgenomen. Hiervoor hebben we de enquêteformulieren aan een aantal geselecteerde lokale bewoners gegeven. Zij konden echter niet presteren zoals verwacht. Dit is een moeilijke realiteit. Een sterkere betrokkenheid van de Community Conservation Group en meer solide informatie over de menselijke bevolkingsstructuur zullen onze kennis van de populatie die we moeten aanpakken verbeteren en de hiaten in ons begrip van de resultaten van het plan opvullen.
- Om de impact van de roofdierafschrikkende maatregelen te monitoren, zullen we de ontwikkeling van verliesrapporten over vee analyseren.
Invloeden
Het Himalayan Wolves Project overtrof de verwachtingen bij het monitoren van de ecologie van de Himalayawolf en het bevorderen van coëxistentie in Opper-Humla. 61 cameravallen registreerden meer dan 190.000 beelden en identificeerden wolvenbezettingspatronen in een gebied van 325 km². Deze monitoring onthulde belangrijke inzichten: wolven maken vaak gebruik van begrazingsgebieden op grote hoogte. We identificeerden de gebieden met een hoge voorspelde bezetting en evalueerden de detectiekans in het hele studiegebied. Er werd menselijke verstoring en diefstal van de cameravallen vastgesteld, maar dit werd geminimaliseerd dankzij effectieve samenwerking met de gemeenschap. Deze gegevens worden getransponeerd naar toekomstige klimaatscenario's om de belangrijkste omgevingskenmerken voor Himalayawolven en menselijke nederzettingen te identificeren.
De belangrijkste resultaten zijn onder andere:
- Conflictvermindering: Roofdierbestendige kraalhokken en vossenlichten hebben lokale herders sterk ondersteund bij het verminderen van roofvijandige conflicten en we hebben zeer positieve feedback ontvangen. Deze maatregelen moeten echter gedurende een langere periode worden voortgezet om veranderingen in de tendensen op het gebied van plunderingen te kunnen detecteren.
- Inzichten in gedrag: Cameravallen documenteerden wolven en veehouders met hun vee in overlappende gebieden. Deze gegevens geven informatie over hoe wolven en herders naast elkaar leven in dezelfde geografische gebieden.
- Betrokkenheid van de gemeenschap: De Community Conservation Groups bestaan nu uit 11 dorpsleden, die gezamenlijk de collectieve infrastructuur beheren om te voorkomen dat het vee wordt aangevallen door carnivoren.
Begunstigden
Begunstigden zijn de traditionele berggemeenschappen, evenals de gespecialiseerde hooggelegen wilde dieren in de regio, waaronder wolven, sneeuwluipaarden, bruine beren, lynxen en Pallas-katten. Indirecte begunstigden: ambtenaren en beleidsmakers.
Licht daarnaast de schaalbaarheid van uw oplossing toe. Kan het worden gekopieerd of uitgebreid naar andere regio's of ecosystemen?
Het plan was vanaf het begin om de mogelijke oplossingen te testen in de Limi vallei van Upper Humla, Karnali, Nepal en ze te verfijnen voor deze omgeving, om ze daarna op te schalen en te implementeren in een groter Himalaya gebied. We hebben de oplossingen nu getest en verfijnd en zijn binnenkort klaar om op te schalen naar een groter gebied. De oplossing kan worden opgeschaald in de Nepalese hoge Himalaya en kan mogelijk ook worden geïmplementeerd in de doorlopende Himalaya-habitats van Bhutan en de Indiase Himalaya.
Wereldwijd biodiversiteitsraamwerk (GBF)
Duurzame Ontwikkelingsdoelen
Verhaal

Het verhaal van ons project begon toen een van onze teamleden aan het wandelen was in de Himalaya en terloops lokale mensen vroeg naar de wolven in het gebied. De lokale mensen zeiden herhaaldelijk "Vroeger waren ze hier, maar nu niet meer, je moet hogerop gaan om ze te vinden!". Dus dat deden we en we stelden dezelfde vraag opnieuw, het antwoord bleef hogerop hetzelfde. We keerden huiswaarts zonder de wolven van de Himalaya te hebben gevonden, maar met een verhoogde nieuwsgierigheid naar hen. Al snel kwamen we erachter dat er wetenschappelijk weinig over hen bekend was, om nog maar te zwijgen van enige beschermingsactiviteit voor hen. Dus gingen we op zoek naar de wolven en deden we meer onderzoek om ze te begrijpen. Meer dan tien jaar later hebben we door ons onderzoek onthuld dat deze wolven een zeer gespecialiseerde en unieke wolvenpopulatie op grote hoogte vertegenwoordigen, met genetische aanpassingen om het hoofd te kunnen bieden aan de lage zuurstofniveaus in hun leefgebieden op grote hoogte. Ons project heeft een belangrijke rol gespeeld bij het verzamelen van de gegevens die licht werpen op deze wolven, wat onlangs heeft geleid tot hun eerste beoordeling op de rode lijst van de IUCN en de inspanningen voor hun behoud heeft bevorderd.
Belangrijk is dat we in al die jaren nauw hebben samengewerkt met de lokale traditionele Tibetaanse berggemeenschappen en dat we veel van hen hebben geleerd over het samenleven met grote carnivoren en de natuur, wat van nature is ingebed in hun cultuur en religie. Nu willen we de lokale traditionele gemeenschappen ondersteunen bij het in stand houden van hun oude cultuur en manier van leven, terwijl ze tegelijkertijd kunnen profiteren van de voorzieningen van het moderne leven en het koesteren en beschermen van de schatten van wilde dieren waarmee ze in hun hooggelegen omgeving samenleven.
Konchok Nguedup Lama, een veehoeder uit het dorp Til in de Limi-vallei, brengt maanden door met het verzorgen van zijn yaks op de hooggelegen weiden. Vroeger staken hij en zijn collega-hoeders 's nachts vuren aan in de buurt van hun kamp om roofdieren af te schrikken. Bij andere gelegenheden werden ze midden in de nacht wakker om lawaai te maken en roofdieren weg te jagen.
In november 2021 hebben we Konchok en zijn collega-herders vossenlampen gegeven om roofdieren af te schrikken. Ze waren blij met de lampjes en toen we in september 2022 terugkeerden naar het gebied, toonde Konchok zich zeer dankbaar. Hij merkte op: "Er zijn geen problemen meer geweest met wolven of sneeuwluipaarden sinds we de vossenlampen gebruiken. Bovendien genieten we nu van rustige nachten zonder lawaai te hoeven maken om roofdieren af te schrikken. Interessant genoeg genieten de yaks ook van rustige, ongestoorde nachten."