Holistisch beheer en herstel van grasland

Volledige oplossing
Aangetast grasland
Hausner Wendo

Pastoralisme is een systeem van levensonderhoud dat momenteel onder druk staat van verschillende factoren, zoals droogte als gevolg van klimaatverandering en uitputting van weilanden door overbegrazing; dit is duidelijk zichtbaar in de meeste delen van het gebied Mt. Het grootste probleem dat uit de voorgaande situatie voortvloeit is de degradatie van weidegronden, waardoor ze niet meer in staat zijn om vee te onderhouden. Deze trend moet gestopt en omgebogen worden om een totale ineenstorting van de veeteelt als bron van levensonderhoud te voorkomen.

VSF Duitsland, dat in het gebied werkt met een aanpak die Holistic Natural Resource Management wordt genoemd, implementeerde op de gemeenschap gebaseerd beheer en herstel van weidegronden, waarbij de nadruk lag op lokale weidesoorten en traditionele landbeheerpraktijken. De oplossing bestaat uit drie hoofdbenaderingen of bouwstenen: verbeterd graaslandbeheer; herstel van aangetast graasland en lokale grassoorten; verbinden en leren van de gemeenschap; en ondersteuning van het levensonderhoud door de introductie van fruit- en voederbomen.

Laatst bijgewerkt: 06 Feb 2023
7858 Weergaven
Context
Uitdagingen
Woestijnvorming
Droogte
Grillige regenval
Aantasting van land en bossen
Verlies van biodiversiteit
Bosbranden
Erosie
Niet-duurzame oogst incl. overbevissing
Inefficiënt beheer van financiële middelen
Gebrek aan technische capaciteit
Gebrek aan bewustzijn bij publiek en besluitvormers
Slechte controle en handhaving
Slecht bestuur en slechte participatie
Gebrek aan voedselzekerheid
  • Door de klimaatverandering veroorzaakte onvoorspelbare neerslagtrends verstoren de door de gemeenschap beheerde begrazingspatronen.
  • Overbegrazing als gevolg van de toename van de mensen- en veestapel bedreigt de biodiversiteit en vermindert ecosysteemdiensten omdat de draagkracht van de weidegronden wordt overschreden.
  • Weinig middelen zijn toegewezen aan de districtsdepartementen voor landbouw, veeteelt, water en milieu, waardoor de technische hulpverleners de gemeenschappen niet goed kunnen ondersteunen.
  • De achteruitgang van traditionele begrazing en natuurlijke beheersystemen heeft geleid tot onderlinge concurrentie tussen gemeenschappen om weiland en water, wat leidt tot overexploitatie van de weidegronden en conflicten op basis van hulpbronnen.
  • Klimaatverandering en overbegrazing leiden tot het verdwijnen van een aantal lokale veerkrachtige en voedzame grassoorten die geschikt zijn voor het lokale agro-ecologische systeem.
  • Zwakke lokale structuren voor het beheer van natuurlijke hulpbronnen belemmeren de handhaving van bi-wetten, verordeningen en gedragscodes voor het beheer van natuurlijke hulpbronnen door de gemeenschap.
Schaal van implementatie
Lokaal
Ecosystemen
Tropisch grasland, savanne, struikgewas
Thema
Genetische diversiteit
Aanpassing
Connectiviteit / grensoverschrijdend behoud
Ecosysteemdiensten
Restauratie
Lokale actoren
Traditionele kennis
Landbeheer
Cultuur
Locatie
Marsabit, Oostelijke Provincie, Kenia
Oost- en Zuid-Afrika
Proces
Samenvatting van het proces

De bouwstenen worden geïntegreerd tot een benadering die bekend staat als holistisch beheer van natuurlijke hulpbronnen, wat een variatie is op landschapsbeheer van ecosysteembeheer en -herstel. De opvatting is dat duurzaam beheer van ecosystemen zoals weidegronden die belangrijk grasland, voedergewassen en waterbronnen leveren om een sociaalecologisch systeem als veehouders in stand te houden, aandacht vereist voor factoren over het hele milieuspectrum, d.w.z. ecologisch, economisch, sociaal en cultureel. Deze benadering probeert ecologische benaderingen zoals beheer en herstel van ecosystemen samen te brengen met sociale, economische en culturele overwegingen zoals bestuur, relaties tussen gemeenschappen en bestaansmiddelen. Alleen als deze factoren samen in een synergetische relatie worden beschouwd, kan er sprake zijn van duurzaam beheer van biodiversiteit en ecosysteemdiensten ter ondersteuning van het levensonderhoud in gebieden waar vee wordt gehouden.

Bouwstenen
Herstel van het ecosysteem van de bossen (grasland)

Jarenlange overbegrazing en slecht graslandbeheer hebben geleid tot de degradatie van grote delen van het ecosysteem van de graslanden rond de berg Kulal, een essentiële hulpbron voor de lokale gemeenschappen die voor hun levensonderhoud grotendeels afhankelijk zijn van veeteelt.

Dit project past op de gemeenschap gebaseerde technieken en benaderingen voor ecosysteemherstel toe om graaslanden te helpen herstellen. Dit is het proces van hulp bij het herstel van een ecosysteem dat is aangetast, beschadigd of vernietigd door een combinatie van verschillende technieken. In dit project werden de volgende technieken gebruikt:

  • Omheining van weilanden om delen van het grasland de kans te geven zich te herstellen zonder verstoring en om lokale grassen de kans te geven om te rijpen en hun zaad af te zetten voor natuurlijke regeneratie.
  • Doorzaaien van zwaar aangetast grasland met lokale grassoorten om het herstel na de regen te bevorderen.
  • Gewoontegetrouw door de gemeenschap beheerde begrazingspatronen in het natte en droge seizoen om duurzame exploitatie van grasland en seizoensherstel mogelijk te maken.
Sleutelfactoren
  • Functionele traditionele of gebruikelijke systemen voor het beheer van hulpbronnen.
  • Materiaal en arbeid voor de bouw van omheiningen.
  • Beschikbaarheid van het juiste type graslandzaden en technische ondersteuning van ecologische experts op het gebied van rangelandbeheer.
  • Betrokkenheid en samenwerking van de gemeenschap.
Geleerde les

Er bestaat een diepgaande kennis en vaardigheden op het gebied van graslandbeheer die moeten worden aangeboord voor duurzaam beheer en die moeten worden gebundeld en geïntegreerd met moderne technieken.

Beheer van ranch-ecosystemen

Naast het herstel werden technieken voor ecosysteembeheer van de weidegronden geïntegreerd met lokale gewoonterechten en -benaderingen om het duurzame beheer van gedeelde weidegronden te verbeteren. Het ecosysteembeheerproces was gericht op het behoud van belangrijke ecologische diensten van het grasland en het herstel van natuurlijke hulpbronnen, terwijl tegelijkertijd tegemoet werd gekomen aan de sociaaleconomische en culturele behoeften van lokale gemeenschappen. Enkele van de gebruikte benaderingen waren

  • Oprichting van milieubeheercomités van gemeenschappen, training van deze comités en toerusting van deze comités voor het beheer van natuurlijke hulpbronnen.
  • Integratie van lokale kennis en gewoonten in de ontwikkeling van lokale verordeningen en gedragscodes voor het beheer van de weidegronden.
  • Integreren van duurzaam gebruik van alle hulpbronnen op het land, inclusief struiken, grassen, waterbronnen en lokale wilde dieren door het toepassen van behoudstechnieken in combinatie met het verankeren van traditioneel duurzame begrazingspatronen.
  • Koppeling van lokale milieubeheercomités met het districtspatroon van technische hulpbronnen van relevante departementen voor duurzame ondersteuning en sterk beheer van hulpbronnen.
Sleutelfactoren
  • Bestaan van gebruikelijke structuren, kennis en vaardigheden op het gebied van ecosysteembeheer.
  • Bereidheid van de gemeenschap om comités voor het beheer van hulpbronnen te vormen en deze het gezag te geven om namens de gemeenschap op te treden.
  • Bereidheid van de lokale overheid, bijv. stamhoofden, om bestuursstructuren en -inspanningen van de gemeenschap op het gebied van hulpbronnen te onderschrijven en te ondersteunen.
Geleerde les

Rangelandbeheer is alleen duurzaam als er gebruik wordt gemaakt van geïntegreerde benaderingen die lokale gemeenschappen in het middelpunt plaatsen van het bestuur en beheer van hun eigen hulpbronnen.

Intercommunautair vredescomité en vredesbijeenkomsten

Het landschap van Mt. Kulal bestaat uit acht verschillende dorpen die verspreid liggen rond de biosfeer en afhankelijk zijn van de gedeelde ecosystemen en de rijke biodiversiteit binnen het landschap. Dit leidt tot concurrentie om gedeelde hulpbronnen en conflicten. Het project werkte samen met het lokale bestuur en leiderschap om vredescomités binnen de gemeenschappen nieuw leven in te blazen en ze over het hele landschap met elkaar te verbinden om een intergemeentelijk vredescomité op te richten dat periodiek bijeen kan komen om duurzaam beheer van gedeelde weidegronden en waterbronnen te plannen, geschillen op te lossen en leiderschap te bieden in het beheer van hulpbronnen om de achteruitgang van lokale ecosystemen en biodiversiteit te verminderen en te voorkomen. Via deze structuur werden vredesbijeenkomsten georganiseerd waar gemeenschappen openlijk hun grieven, uitdagingen en de aanpak van problemen rond duurzaam graslandbeheer bespraken.

Sleutelfactoren
  • Bereidheid van ouderen uit verschillende rivaliserende gemeenschappen om samen te zitten en duurzaam beheer van weilanden en andere hulpbronnen te plannen en conflicten op te lossen.
  • Beschikbaarheid van middelen, waaronder financiering, om gezamenlijke bijeenkomsten en evenementen tussen gemeenschappen te organiseren.
  • Bereidheid van het lokale bestuur en leiderschap om de processen te ondersteunen en de vredescomités tussen gemeenschappen te erkennen als geldige bestuursstructuren voor hulpbronnen.
  • Goede wil en steun van het provinciebestuur voor het proces.
Geleerde les

Hoewel de vredescomités tussen de gemeenschappen en de regelingen voor het beheer van gedeelde hulpbronnen zwak blijven als gevolg van de traditionele rivaliteit tussen de gemeenschappen, werken de structuren effectief wanneer ze steun krijgen en er sprake is van goed lokaal leiderschap. De structuren vormen een sterke basis van waaruit goede processen en structuren voor landschapsbeheer kunnen worden ontwikkeld voor levensvatbaar duurzaam ecosysteembeheer.

Diversificatie van bestaansmiddelen

Het programma maakte gebruik van twee belangrijke strategieën voor diversificatie van de middelen van bestaan om het inkomen en de voeding van de huishoudens te verbeteren:

  • Het bevorderen van bankieren in dorpsgemeenschappen (VICOBA) door vrouwen in groepsverband, een aanpak die microsparen en lenen aanmoedigt om de financiële zekerheid te vergroten en het bedrijfsleven te stimuleren, met name de handel in kleine voorraden.
  • Het identificeren van dorpen met voldoende waterbronnen en het introduceren van gemeenschappelijke groente- en fruittuinen om de voeding te verbeteren (alternatieve bron van vitaminen) in een gebied met een acuut tekort aan groente en fruit. Het fruit en de groenten werden door de organisatie betrokken van het nationale Horticultural Research Institute, waar variëteiten werden geselecteerd die specifiek zijn veredeld voor de agro-ecologische omstandigheden in Mt. Een succesvolle productie van groenten en fruit zou ook leiden tot de verkoop van overschotten, wat een inkomen voor het huishouden zou genereren.
Sleutelfactoren
  • Bestaande vrouwenspaargroepen en de wens om te sparen en zaken te doen onder verschillende groepen in de gemeenschappen.
  • Beschikbaarheid van geld om zaaigoed te verstrekken voor kleinschalige veeteelt.
  • Bereidheid van huishoudens van veehouders om op kleine schaal groente en fruit te verbouwen voor voedingswaarde.
  • Beschikbaarheid van landbouwvoorlichters uit de provincie om de gemeenschappen te ondersteunen bij het opzetten van gemeenschappelijke moestuinen en hen te trainen in het produceren van gewassen.
Geleerde les

Veel heteroregemeenschappen en -huishoudens zijn in toenemende mate bereid en in staat om hun bestaansmiddelen te diversifiëren als veerkrachtstrategie, waarbij strategieën zoals ondernemen de voorkeur genieten. Ook is er veel belangstelling onder pastorale huishoudens om op kleine schaal groenten en fruit te verbouwen voor eigen gebruik, een bron van vitamines die voor veel gezinnen in de droge gebieden zelden toegankelijk is.

Invloeden

Milieueffecten

  • Het omheinen van weilanden en het opnieuw doorzaaien van aangetast grasland zorgt voor een natuurlijke regeneratie van het grasland doordat bomen, struiken en plaatselijke grassen kunnen gedijen.
  • Door invasieve soorten te beheren door ze te rooien, kunnen nuttige lokale soorten gedijen, met name grassen en andere vormen van onderbegroeiing.
  • Gecontroleerde begrazing in het kader van door de gemeenschap beheerde rangeland governance verbetert de gezondheid van het ecosysteem en de soortenrijkdom door de productiviteit van gras en voedergewassen te verbeteren.

Sociaaleconomische effecten

  • Verbeterde gezondheid van het ecosysteem verbetert de productiviteit van de weidegronden en ondersteunt zo levensvatbare herderseconomie voor voedselzekerheid en het genereren van inkomsten.
  • De aanplant van voederbomen verhoogt de productiviteit van kleinvee (geiten en schapen) en is een effectieve strategie voor risicobeperking bij rampen, aangezien het voeder het verlies van zwakke dieren tijdens droogte ondersteunt en tot een minimum beperkt.
  • De introductie van fruitbomen verbetert de voedingsdiversificatie door met name kinderen van vitaminen te voorzien, terwijl het de voedselzekerheid en het inkomen van huishoudens verbetert voor degenen die genoeg kunnen produceren om te verkopen.

Sociaal-ecologische impact op lange termijn

  • Versterkte sociaalecologische veerkracht voor gemeenschappen van veehouders en ondersteunende ecosystemen in het Kulal-gebied.
  • Bescherming en verbetering van biodiversiteit en ecosysteemdiensten voor veeteelt rond de biosfeer van Mt.
Begunstigden
  • Lokale gemeenschappen in 8 dorpen.
  • Vrouwen en kinderen profiteren het meest van de verbeterde productiviteit van het vee.
  • Beheerders van ranchbronnen van de lokale overheid.
Duurzame Ontwikkelingsdoelen
SDG 2 - Honger nul
SDG 3 - Goede gezondheid en welzijn
SDG 5 - Gendergelijkheid
SDG 13 - Klimaatactie
SDG 15 - Leven op het land
SDG 16 - Vrede, rechtvaardigheid en sterke instellingen
Verhaal
VSF Duitsland
Lepaalo Ledungu, lid Commissie Milieubeheer (Larachi, Mt. Kulal/Kenia)
VSF Germany

"We bedanken VSF Duitsland en GIZ voor het geven van prioriteit aan vredesdialogen: alle gemeenschappen in Mt. Kulal hebben eerlijke, serieuze gesprekken met elkaar gevoerd over vrede en het delen van de schaarse weide- en waterbronnen. We hebben alle andere gemeenschappen in Loiyangalani ontmoet en gesproken over weilandbeheer en -herstel, het delen van hulpbronnen en vreedzaam samenleven."

Lepalo Ledungu, lid van het comité voor milieubeheer (Larachi - Mt. Kulal)

In contact komen met medewerkers
Andere medewerkers
Hausner Wendo
Aanpassingsconsortium