
Onderzoeks- en praktijkteam Okavango Delta Werelderfgoed Lab

Okavango Delta World Heritage Site Research-Practice Team Lab is een multidisciplinair team dat in 2021 is opgericht in het kader van het ICCROM-IUCN World Heritage Leadership Place Lab om de kloof te overbruggen tussen belanghebbenden die zorg dragen voor de site. In dit proces zijn de UNESCO-leerstoel voor Afrikaanse erfgoedstudies en duurzame ontwikkeling van de Universiteit van Botswana en het Botswana National Museum Art and Gallery een partnerschap aangegaan om een gedeeld platform te ontwikkelen waar onderzoekers en sitebeheerders gezamenlijk onderzoek kunnen produceren dat informatie levert voor de ontwikkeling van het beheerbeleid. Ons doel is om bij te dragen aan de bescherming en het begrip van de uitzonderlijke universele waarde van het werelderfgoed Okavango Delta door middel van een doorlopende onderzoeksagenda die zich richt op de volgende gebieden:
1. Synergie en participatie van belanghebbenden
2. Klimaatverandering
3. Lokale culturele waarden
Invloeden
De Okavango Delta speelt een belangrijke rol in het koesteren van de menselijke culturele diversiteit en gerelateerde kennissystemen, evenals in het behoud van de unieke biologische diversiteit en het ecosysteem van de binnenlandse waterwegen. Als onderdeel van het beheer van dit grote natuurgebied heeft het Okavango Delta World Heritage Site Research-Practice Team onderzoeksprioriteiten en managementoplossingen geïdentificeerd:
De sociaal-culturele waarden van het gebied worden erkend en moeten worden gedocumenteerd. De inheemse en lokale gebruiken van diverse etnische bevolkingsgroepen moeten worden gewaardeerd en gedocumenteerd, omdat ze verweven zijn met de natuur in de Okavango Delta;
Mensen en dieren in het wild bestaan naast elkaar en deze co-existentie moet verder onderzocht worden met het oog op duurzaamheid. Ecopedagogie moet worden geïntegreerd in het dagelijks leven van mensen die in het natuurgebied van de Okavango Delta wonen;
Aanpassingsstrategieën aan het klimaat zijn aanwezig en kunnen lokaal worden gebaseerd. De lokale gemeenschappen versterken voortdurend de strategieën voor het levensonderhoud van het platteland en de aanpassingsstrategieën van de huishoudens aan schokken (bijv. terugkerende droogtes, intermitterende regenval, schade aan gewassen, overstromingen).
Inheemse en wetenschappelijke kennis worden geïntegreerd en de coproductie van managementkennis en managementpraktijken moet verder onderzocht worden.