
Technieken uit de pre-Incaanse tijd herleven om de waterzekerheid te verbeteren in Lima, Peru

Lima heeft te maken met ernstige waterschaarste die nog wordt verergerd door klimaatverandering en ongereguleerde stedelijke groei. Om een duurzame watervoorziening te garanderen, investeert de stad nu in het opnieuw tot leven brengen van pre-Incaanse technologie om oude kanalen in nabijgelegen bergachtige waterscheidingen te herstellen. In het verleden gebruikten inheemse gemeenschappen infiltratietechnieken die afhankelijk waren van seizoensgebonden waterstromen. Tijdens het natte seizoen werd het water door infiltratiekanalen geleid en sijpelde het in een ondergrondse watervoerende laag. In de zomer kwam het water weer aan de oppervlakte in laaggelegen delen van de berg. De gemeenschappen begrepen het ondergrondse hydrologische systeem heel goed - welk kanaal infiltreerde naar welke waterbron. Dit type waterbeheer voorzag hen van een watervoorraad die het hele jaar door beschikbaar was. Via het NIWS-programma (Natural Infrastructure for Water Security) wordt deze eeuwenoude kennis weer in de praktijk gebracht. Het herstelde watersysteem verhoogt de wateropbrengst van de lokale boeren en draagt bij aan een betrouwbare toevoer naar Lima stroomafwaarts.
Invloeden
Lima is van oudsher afhankelijk van seizoensgebonden stromen uit de Andes vanuit omliggende stroomgebieden. In een veranderend klimaat zal de gletsjerafvoer langzaam verdwijnen, waardoor de waterschaarste in het droge seizoen toeneemt. Er wordt voorspeld dat de natte seizoenen korter zullen worden, terwijl de droge seizoenen langer zullen worden. Door de waterstroom te vertragen en waterreservoirs op te vullen, verbeteren de pre-Incaanse technieken de hydrologische regulatie en houden ze de voorraden tijdens het droge seizoen op peil.
Het project toont de noodzaak aan om rekening te houden met de relaties tussen hoogland en laagland bij het aanpakken van stedelijke waterproblemen. Duurzaam waterbeheer vereist een systemisch perspectief over het hele stroomgebied. Gemeenschappen in het stroomgebied van het hoogland moeten worden erkend als rentmeesters van ecosystemen die vitale diensten leveren aan gemeenschappen in het laagland.
Daarnaast wordt het belang benadrukt van het ondersteunen van gemeenschappen bij het herontdekken van voorouderlijke gebruiken. Het project laat zien hoe inheemse kennis een waardevolle aanvulling kan zijn op moderne wetenschap en techniek. Het onderstreept hoe belangrijk het is om gemeenschappen te betrekken bij het co-creëren van oplossingen voor duurzame ontwikkeling.