Oluk erozyonunun azaltılması, alçak bölgelerdeki kaynakların ve derelerin siltasyonunu ve altyapının tahribatını azaltmak için önemliydi. Olukların oluşumunu durdurmak ve tedavi etmek için proje, toprak erozyonunu etkili bir şekilde kontrol edebilen derin kökleriyle bilinen bir çim olan vetiver kullanarak bir biyomühendislik tekniği uyguladı. Bu yöntemde, çukurların ilerlemesini durdurmak için toprak dolu torbalar çukurlara sıkıştırılmaktadır. Üstteki toprak dolu torbalara (verimli toprakla doldurulmuş) fiğ dikilir. Torbalar normalde güneş altında bozulur ve parçalanır, ancak vetiver kökleri toprağı yerinde tutar.
Nehir kıyıları da düzensiz çıkıntılar kaldırıldıktan ve eğim düzleştirildikten sonra vetiver otu ile stabilize edilmiştir. İki çalışma alanını (su arıtma tesisi yakınında ve Kinşasa yakınında) beslemek için vetiver fidanlıkları kurulmuştur.
Toplum projeleri için sınırlı arazinin bulunduğu Kinşasa yakınlarındaki yerel bir hayır kurumu, bir güve otu fidanlığı için alan sağladı.
Gully ve toprak erozyonu kontrolü için vetiver kullanımı da çok başarılı olmuştur, çünkü yerel sakinler, özellikle evlerinin, okullarının veya kamu yollarının yakınında bulunan sahalarda vetiverin sağladığı koruma değerini hemen algılamışlardır. Projeden önce, havzadaki topluluklar vetiver otunun bir erozyon kontrol önlemi olarak etkinliğini bilmiyordu. Şimdi komşu topluluklar biyomühendislik metodolojisini kopyalamaya büyük ilgi gösteriyorlar.