Küresel Çevre Fonu'ndan sağlanan eş finansman ile 2009 ve 2011 yılları arasında 22.397 hektar bozulmuş turbalık alan restore edilmiştir. Bu 10 sahadaki restorasyon, turbalık yangınları ve mineralizasyondan kaynaklanan yıllık yaklaşık 448.000 ton CO2 emisyonunun durdurulmasına ve ülkenin yangınla mücadele operasyonlarında on milyonlarca dolar tasarruf etmesine yardımcı oldu. Rehabilitasyondan bir yıl sonra bile çoğu sahada tipik sulak alan bitki örtüsünün (öncelikle saz toplulukları) yeniden ortaya çıktığı ve ağaçlar ve çalılar üzerinde hakimiyet kurduğu görülmüştür (resimler ektedir). Su kuşlarının yoğunluğu %12-16 oranında artmıştır. Yeniden oluşturulan sulak alanlarda bilim insanları IUCN listesinde yer alan Su Ötleğeni (VU), Büyük Benekli Kartal (VU), Kara Kuyruklu Batağan (NT) ve daha önce bu alanlardan kaybolan Çulluk, Saz Kirazkuşu, Lapwing, Saz Ötleğeni, Büyük Saz Ötleğeni gibi diğer sulak alan türlerini kaydetmişlerdir. Restorasyon maliyeti (mühendislik tasarımından su seviyesinin eski haline getirilmesine kadar) yaklaşık 50 ABD$/ha olmuştur. Restorasyonda çoğunlukla yerel malzeme ve yerel işgücü kullanılmıştır. 2011'den bu yana, diğer sahalardaki turbalıkların restorasyonu dış donör desteği olmadan devam etmiştir.