Biyoçeşitlilik Yönetiminin Koruyucularının Güçlendirilmesi
Mgundeni topluluğu 1999 yılında topraklarını geri aldı ve topluluk şu anda iNkosi Z.G. Mabaso'nun liderliği altında. Topluluk Mgundeni Vakfı'nı kurmuştur. Mülk, bazı önemli Hassas kuş türlerine yaşam alanı sağlayan ve mülkü Doğa Koruma Alanı olmaya hak kazandıran bir otlak türü olan Wakkerstroom Grassland Montane'den oluşmaktadır. Topluluk, Biyoçeşitlilik Yönetim Programı kapsamında pilot olarak bir Biyoçeşitlilik Anlaşması yapmayı tercih etmiştir. Artık topluluk yeterli kapasiteye sahip olduğu için Korunan Çevre (PE) kategorisine yükselmiştir. Topluluk, PE'ye dahil olmak için imzaladıkları kısımda hayvanlarını otlatmaya devam etmek istiyor ancak 2014 yılında yapılan bozkır durumu değerlendirme sonuçlarının (365 gün boyunca 3,8 ha/Au) rehberliğinde doğru otlatma ve yakma rejimlerini takip edecekler.
Bağlam
Ele alınan zorluklar
Program, geleneksel topluma ait / yönetilen alanların korunması ve doğal kaynakların akıllıca kullanımına dayalı bir kırsal ekonominin sürdürülmesi yoluyla öncelikli (biyolojik çeşitlilik ve su üreten) arazilerin uzun vadeli sürdürülebilir kullanımını gerçekleştirmeye çalışmaktadır. Biyoçeşitlilik yönetimi kapsamında arazi, arazi sahibinin mülkiyetinde kalır. Biyoçeşitlilik yönetimi, biyoçeşitlilik öncelikli alanların diğer arazi kullanımlarının bir matrisine yerleştirildiği çoklu kullanımlı peyzajlarda özellikle etkilidir. Biyoçeşitliliğin korunması ve sürdürülebilir tarımsal üretimi birleştirebilen esnek bir dizi biyoçeşitlilik yönetim anlaşması mevcuttur. Bu da biyoçeşitlilik yönetimini tarımsal ve ortak kullanım alanları da dahil olmak üzere çok çeşitli peyzajlar için uygun hale getirmektedir.
Konum
Süreç
Sürecin özeti
Biyoçeşitlilik yönetimi, Güney Afrika'daki koruma yetkililerinin öncülüğünde, biyoçeşitlilik öncelikli alanlardaki arazileri korumak ve yönetmek için özel ve ortak arazi sahipleriyle anlaşmalar yapmaya yönelik bir yaklaşımdır. Arazi sahiplerini, arazilerindeki biyoçeşitliliğin koruyucuları olarak kabul eder. Biyoçeşitlilik idaresi, arazi sahiplerinin gönüllü taahhütlerine dayanmaktadır ve koruma ve sürdürülebilir kaynak kullanımını desteklemek için bir dizi farklı Biyoçeşitlilik İdare Anlaşması mevcuttur. İl biyoçeşitlilik yönetim programları, katılımcı arazi sahiplerine, arazi sahibinin taahhüt düzeyine bağlı olarak teşvikler sağlamayı amaçlamaktadır. Teşvikler arasında istilacı yabancıların kontrolü ve yangın alanlarının yakılması gibi biyoçeşitlilik yönetimi konusunda teknik tavsiye ve destek; koruma yetkilileri tarafından arazi sahiplerine kurucu popülasyonların av bağışları; ve tanınma ve pazarlama fırsatları yer almaktadır. Beceri geliştirme ve istihdam yaratma gibi toplumsal ihtiyaçların karşılanmasıyla doğal kaynakların korunması kendiliğinden gerçekleşir ve yerel topluluk üyeleri, hayvanların açık artırmalarda satılmasıyla doğrudan finansal ihtiyaçlarına hitap eden değeri görürler.
Yapı Taşları
Komiserlik becerilerinin geliştirilmesi
Biyoçeşitlilik yönetimi, Güney Afrika'daki koruma yetkililerinin öncülüğünde, biyoçeşitlilik öncelikli alanlardaki arazileri korumak ve yönetmek için özel ve ortak arazi sahipleriyle anlaşmalar yapmaya yönelik bir yaklaşımdır. Arazi sahiplerini, arazilerindeki biyoçeşitliliğin koruyucuları olarak kabul eder. Biyoçeşitlilik idaresi, arazi sahiplerinin gönüllü taahhütlerine dayanmaktadır ve koruma ve sürdürülebilir kaynak kullanımını desteklemek için bir dizi farklı biyoçeşitlilik idaresi anlaşması mevcuttur. Bazı biyoçeşitlilik yönetim anlaşmaları türleri, Korunan Alanlar Yasası kapsamında resmi olarak korunan alan olarak ilan edilir ve ilgili alanlar için uzun vadeli güvenlik sağlar.
Etkinleştirici faktörler
Ulusal biyoçeşitlilik yönetim programında yer alan tüm projeler, Ulusal Çevre Yönetimi Koruma Alanları Yasası (NEMPAA) yönetmeliklerine uymak ve mülklerindeki biyoçeşitliliğe özen gösterdiklerinden emin olmak zorundadır.
Çıkarılan dersler
WWF-SA, yangın yönetimi eğitiminin aynı zamanda topluluk üyelerinin büyük belediyelerde iş bulmalarına yardımcı olduğunu ve gıda güvenliğine de katkıda bulunduğunu öğrendi.
Ekolojik, ekonomik ve sosyal faydaların gerçekleştirilmesi
Biyoçeşitlilik yönetimi, sağlıklı ekosistemlerin uzun vadede sağlayabileceği ekolojik, ekonomik ve sosyal faydaların hayata geçirilmesi için önemli olabilir. Biyoçeşitlilik yönetimi, doğaya dayalı turizm ve sürdürülebilir doğal kaynak kullanımı için bir odak noktası oluşturarak kırsal ekonomik kalkınmayı teşvik edebilir. Bu, özellikle tarımsal açıdan marjinal alanlarda kırsal geçim kaynaklarının çeşitlendirilmesine yardımcı olur. Biyoçeşitlilik yönetim sahaları, doğrudan arazi yönetimi ve restorasyonu yoluyla ya da dolaylı olarak uyumlu ticari faaliyetler yoluyla istihdam yaratılmasını ve beceri geliştirilmesini de destekleyebilir. Güney Afrika'da toprak reformu genellikle yeni komünal arazi mülkiyeti ile sonuçlanmaktadır. Bu alanlarda biyoçeşitlilik yönetimi, korunan alanlarla ilişkili ekonomik fırsatlara erişimin sağlanmasına yardımcı olabilir.
Etkinleştirici faktörler
Ulusal biyoçeşitlilik yönetim programında yer alan ancak Ulusal Çevre Yönetimi Korunan Alanlar Yasası (NEMPAA) düzenlemelerine uyan ve mülklerindeki biyoçeşitliliğe özen gösterdiklerinden emin olan tüm projeler.
Çıkarılan dersler
WWF-SA, yangın yönetimi eğitiminin aynı zamanda topluluk üyelerinin büyük belediyelerde iş bulmalarına yardımcı olduğunu ve gıda güvenliğine de katkıda bulunduğunu öğrendi.
Etkiler
Biyoçeşitlilik yönetimi, Güney Afrika'nın korunan alanlar ve koruma alanları ağını genişletmek için en önemli araçlardan biri haline gelmiştir. Son zamanlarda, biyoçeşitlilik yönetimi yaklaşımının değeri, korunan alanların genişletilmesi rolünün ötesine geçerek, bir dizi başka çevresel sonucun karşılanmasına yönelik bir yaklaşım olarak görülmeye başlanmıştır. Bunlar arasında ekolojik altyapının (stratejik su kaynağı alanları) güvence altına alınması, iklim değişikliğinin etkilerinin azaltılması, beceri geliştirme ve Güney Afrika biyoçeşitlilik ekonomisi çalışma programının uygulanmasının desteklenmesi yer almaktadır. Biyoçeşitlilik yönetimi, ulusal ve uluslararası biyoçeşitlilik hedeflerine ulaşmanın yanı sıra ülkenin kalkınma gündemini de destekleme kapasitesine sahiptir. Biyoçeşitliliği koruma programının hem daha düşük maliyetle doğal kaynak yönetimine hem de hane halkı düzeyinde sosyo-ekonomik iyileşmeye büyük katkı sağladığına dair kanıtlar açıktır.
Yararlanıcılar
Mgundeni topluluğu bu projenin ana yararlanıcısıdır.
Sürdürülebilir Kalkınma Hedefleri
Hikaye
Mabaso (Mgundeni) Toplum Koruma Alanı, biyolojik çeşitlilik değerinin korunmasını sağlamak ve orman kenarlarının zarar görmesini önlemek için yangını öncelikle bir otlak yönetim aracı olarak kullanacaktır. Yönetim yapıları her yıl yangın sezonundan önce toplanacak, bir önceki sezonun yangınları gözden geçirilecek ve Yangın Yönetim Planına göre yönetim bölümleri gelecek yangın sezonunda yakılmak üzere programlanacak ve uygulama için Yıllık Yakma Planı olarak kaydedilecektir. WWF-SA'nın yardımıyla topluluk yangınla mücadele konusunda eğitilmiş ve ekipman sağlanmıştır. Eğitimin geri dönüşü, topluluk üyelerinin Amajuba ilçe belediyesi tarafından ilçe için kaçak yangınlarla mücadelede kullanılması ve mevsimlik yarı zamanlı iş bulmalarıdır. Mülkte tarihsel olarak şu türler kaydedilmiştir - Sığırcık turna Bugeranus carunculatus (CE), Rudd's Lark Heteromirafra ruddi (E), Sarı göğüslü Pipit Anthus chloris (V), Gri Taçlı Turna Balearica regulorum (V), Güney Kelaynak Geronticus calvus (V) ve Sekreter kuş Saggittarius serpentarius (NT). Bölge, Kral Dingaan zamanında inşa edilen taştan yapılmış bir hayvancılık duvarı, "iLembe Ağacı" adı verilen bir ağaç (Kral Shaka zamanında topluluk tartışmaları için kullanılırdı), "uMkhonto bileme taşı" adı verilen geleneksel bir mızrak bileme taşı ve bir "Impi" (Savaşçılar) evi gibi yerel özelliklerden sadece birkaçının kanıtladığı gibi kültürel miras açısından çok zengindir. Bölgede sosyo-ekonomik bir çalışma yürütülmüş ve bu çalışma, topluluğun arazilerini bir hayvancıya kiralamasının uygun bir iş olacağını göstermiştir. Ancak topluluk kendi sürdürülebilir hayvancılık işini kurmayı tercih etti. 2015 yılında iNkosi Mabaso, otlatma planları sisteminin çiftliklerindeki otlakları iyileştirdiğini doğruladı ve tüm topluluk inek sürüsünün 520'den yaklaşık 650'ye çıkmasına izin vermeyi kabul etti. Bu topluluk, hayvanlarını üç farklı müzayedede sattıkları beyaz bir ticari pazara erişti ve insanlar bu fonları ailelerine bakmak için kullanıyor ve bazıları çocuklarını bu izole topluluktan çok uzak olan okula götürüyor; bu, hane düzeyinde sosyo-ekonomik iyileşmeden bahsediyor. Aşağıdaki fotoğraf, uzun bir süre içinde yönetimde yaşanan değişimin ve bir grup insanın başarıya adanmışlığının, bozkıra özen gösterirken iyi kalitede çiftlik hayvanları ürettiğini göstermektedir.