Beheerders van biodiversiteit inspraak geven

Volledige oplossing
De veehouderij biedt kansen voor sociaaleconomische groei op gezinsniveau.
Ayanda Cele

De Mgundeni-gemeenschap kreeg hun land terug in 1999 en de gemeenschap staat momenteel onder leiding van iNkosi Z.G. Mabaso. De gemeenschap vormde de Mgundeni Trust. Het landgoed bestaat uit één type grasland, Wakkerstroom Grassland Montane, dat een habitat biedt aan enkele belangrijke kwetsbare vogelsoorten en dat het landgoed kwalificeert om een natuurreservaat te worden. De gemeenschap koos voor een Biodiversiteitsovereenkomst als pilot onder het Biodiversity Stewardship Programme. Nu de gemeenschap voldoende is toegerust, is ze opgewaardeerd naar de categorie Protected Environment (PE). De gemeenschap wil graag doorgaan met het laten grazen van hun vee op het deel waarvoor ze hebben getekend voor opname in de PE, maar ze zullen correcte graas- en brandregimes volgen, geleid door de resultaten van de veldconditiebeoordelingen (3,8 ha/Au gedurende 365 dagen) die in 2014 zijn uitgevoerd.

Laatst bijgewerkt: 30 Sep 2025
2103 Weergaven
Context
Uitdagingen
Droogte
Overstromingen
Aantasting van land en bossen
Verlies van biodiversiteit
Bosbranden
Erosie
Verlies van ecosystemen
Invasieve soorten
Stroperij
Gebrek aan toegang tot langetermijnfinanciering
Veranderingen in de sociaal-culturele context
Gebrek aan technische capaciteit
Gebrek aan infrastructuur
Gebrek aan voedselzekerheid
Werkloosheid / armoede

Het programma probeert een duurzaam gebruik op lange termijn te realiseren van prioritair land (met grote biodiversiteit en waterproducerend) door het behoud van gebieden die traditioneel eigendom zijn van/ beheerd worden door de gemeenschap en het behoud van een plattelandseconomie gebaseerd op het verstandig gebruik van natuurlijke hulpbronnen. Bij rentmeesterschap voor biodiversiteit blijft het land eigendom van de landeigenaar. Biodiversiteitsrentmeesterschap is vooral effectief in landschappen met meerdere gebruiksfuncties waar prioritaire biodiversiteitsgebieden ingebed zijn in een matrix van andere vormen van landgebruik. Er is een flexibele reeks overeenkomsten voor rentmeesterschap beschikbaar die bescherming van biodiversiteit en duurzame landbouwproductie kunnen combineren. Dit maakt biodiversiteitsrentmeesterschap geschikt voor een grote verscheidenheid aan landschappen, waaronder landbouwgebieden en gemeentelijke gebieden.

Schaal van implementatie
Lokaal
Ecosystemen
Rangeland / weiland
Wetland (moeras, moeras, veengebied)
Toendra of montane graslanden
Thema
Integratie van biodiversiteit
Versnippering en aantasting van habitats
Invasieve uitheemse soorten
Beheer van soorten
Aanpassing
Ecosysteemdiensten
Erosiepreventie
Restauratie
Gendermainstreaming
Bestuur van beschermde gebieden
Voedselzekerheid
Duurzaam levensonderhoud
Inheemse mensen
Lokale actoren
Beheer van branden
Landbeheer
Planning van het beheer van beschermde en geconserveerde gebieden
Beheer van het stroomgebied
Landbouw
Cultuur
Locatie
Utrecht, KwaZulu-Natal, Zuid-Afrika
Oost- en Zuid-Afrika
Proces
Samenvatting van het proces

Biodiversiteitsrentmeesterschap is een aanpak voor het aangaan van overeenkomsten met particuliere en gemeentelijke landeigenaren om land in prioriteitsgebieden voor biodiversiteit te beschermen en te beheren, geleid door natuurbeschermingsautoriteiten in Zuid-Afrika. Het erkent landeigenaren als beheerders van de biodiversiteit op hun land. Biodiversiteitsrentmeesterschap is gebaseerd op vrijwillige toezeggingen van landeigenaren, waarbij verschillende soorten Biodiversiteits Rentmeesterschapsovereenkomsten beschikbaar zijn om behoud en duurzaam gebruik van hulpbronnen te ondersteunen. De provinciale programma's voor biodiversiteitsrentmeesterschap zijn gericht op het bieden van stimulansen aan deelnemende landeigenaren, in verhouding tot de mate van betrokkenheid van de landeigenaar. De stimulansen omvatten technisch advies en ondersteuning bij het beheer van de biodiversiteit, zoals de bestrijding van invasieve uitheemse organismen en het afbranden van brandgangen; wilddonaties van oprichterpopulaties door natuurbeschermingsautoriteiten aan de landeigenaren; en mogelijkheden voor erkenning en marketing. Door te voorzien in de behoeften van de gemeenschap, zoals het ontwikkelen van vaardigheden en het creëren van werkgelegenheid, gebeurt de bescherming van natuurlijke hulpbronnen automatisch en zien de leden van de lokale gemeenschap uiteindelijk de waarde ervan in door de verkoop van vee op veilingen, wat direct aansluit bij hun financiële behoeften.

Bouwstenen
Ontwikkeling van vaardigheden voor rentmeesterschap

Biodiversiteitsrentmeesterschap is een aanpak voor het aangaan van overeenkomsten met particuliere en gemeentelijke landeigenaren om land in prioriteitsgebieden voor biodiversiteit te beschermen en te beheren, geleid door natuurbeschermingsautoriteiten in Zuid-Afrika. Het erkent landeigenaren als beheerders van de biodiversiteit op hun land. Biodiversiteitsrentmeesterschap is gebaseerd op vrijwillige toezeggingen van landeigenaren, waarbij verschillende soorten biodiversiteitsrentmeesterschapsovereenkomsten beschikbaar zijn om het behoud en duurzaam gebruik van hulpbronnen te ondersteunen. Sommige soorten biodiversiteitsrentmeesterschapsovereenkomsten worden formeel uitgeroepen tot beschermde gebieden in de zin van de Wet beschermde gebieden, waardoor de betrokken locaties zekerheid op lange termijn krijgen.

Sleutelfactoren

Elk project dat deel uitmaakt van het nationale programma voor biodiversiteitsrentmeesterschap moet voldoen aan de regels van de National Environmental Management Protected Areas Act (NEMPAA) en ervoor zorgen dat ze zorg dragen voor de biodiversiteit op hun eigendom.

Geleerde les

WWF-SA heeft geleerd dat training in brandbeheer gemeenschapsleden ook helpt om een baan te vinden in grote gemeenten en ook bijdraagt aan de voedselzekerheid.

Ecologische, economische en sociale voordelen realiseren

Rentmeesterschap op het gebied van biodiversiteit kan belangrijk zijn om de ecologische, economische en sociale voordelen te realiseren die gezonde ecosystemen op de lange termijn kunnen opleveren. Beheer van biodiversiteit kan de economische ontwikkeling van het platteland stimuleren door een focus te creëren voor natuurtoerisme en duurzaam gebruik van natuurlijke hulpbronnen. Dit helpt bij de diversificatie van de bestaansmiddelen op het platteland, vooral in agrarisch marginale gebieden. Sites met rentmeesterschap voor biodiversiteit kunnen ook ondersteuning bieden voor het creëren van banen en het ontwikkelen van vaardigheden door direct landbeheer en -herstel, of indirect door compatibele commerciële activiteiten. In Zuid-Afrika resulteert landhervorming vaak in nieuw gemeenschappelijk grondbezit. In deze gebieden kan biodiversiteitsrentmeesterschap helpen om de toegang tot de economische mogelijkheden van beschermde gebieden te garanderen.

Sleutelfactoren

Elk project dat deel uitmaakt van het nationale programma voor biodiversiteitsrentmeesterschap moet voldoen aan de regelgeving van de National Environmental Management Protected Areas Act (NEMPAA) en ervoor zorgen dat ze zorg dragen voor de biodiversiteit op hun eigendom.

Geleerde les

WWF-SA heeft geleerd dat training in brandbeheer gemeenschapsleden ook helpt om een baan te vinden in grote gemeenten en ook bijdraagt aan de voedselzekerheid.

Invloeden

Biodiversiteitsrentmeesterschap is een van de belangrijkste instrumenten geworden voor de uitbreiding van Zuid-Afrika's netwerk van beschermde gebieden en natuurreservaten. De afgelopen tijd is de waarde van de benadering van rentmeesterschap voor biodiversiteit verder gegaan dan de rol van uitbreiding van beschermde gebieden, maar wordt steeds meer gezien als een benadering om te voldoen aan een reeks andere milieuresultaten. Deze omvatten het veiligstellen van ecologische infrastructuur (strategische waterbrongebieden), het verzachten van de effecten van klimaatverandering, het ontwikkelen van vaardigheden en het ondersteunen van de implementatie van het werkprogramma van de Zuid-Afrikaanse biodiversiteitseconomie. Biodiversiteitsbeheer kan de ontwikkelingsagenda van het land ondersteunen en daarnaast voldoen aan nationale en internationale biodiversiteitsdoelen. Er zijn duidelijke bewijzen dat het programma voor rentmeesterschap van biodiversiteit een enorme bijdrage heeft geleverd aan zowel het beheer van natuurlijke hulpbronnen tegen lagere kosten als aan de sociaaleconomische verbetering op het niveau van de huishoudens.

Begunstigden

De Mgundeni-gemeenschap is de belangrijkste begunstigde van dit project.

Duurzame Ontwikkelingsdoelen
SDG 6 - Schoon water en sanitaire voorzieningen
SDG 11 - Duurzame steden en gemeenschappen
SDG 13 - Klimaatactie
SDG 17 - Partnerschappen voor de doelen
Verhaal
Ayanda Cele
Voor en na
Ayanda Cele

Het gebied Mabaso (Mgundeni) Community Protected Environment zal vuur voornamelijk gebruiken als instrument voor graslandbeheer om het behoud van de biodiversiteitswaarde te garanderen en schade aan de bosranden te voorkomen. De beheerstructuren zullen jaarlijks voor het brandseizoen bijeenkomen, waarbij de branden van het vorige seizoen zullen worden geëvalueerd en op basis van het brandbeheerplan zullen beheercompartimenten worden gepland voor branden in het komende brandseizoen en zullen worden vastgelegd als het jaarlijkse brandplan voor uitvoering. De gemeenschap is met hulp van WWF-SA getraind in brandbestrijding en voorzien van uitrusting. De spin-off van de training is dat de leden van de gemeenschap nu door de gemeente Amajuba worden ingezet bij het bestrijden van uitslaande branden voor het district en dat ze parttime seizoensbaantjes krijgen. De volgende soorten zijn in het verleden waargenomen op het landgoed - kraanvogel Bugeranus carunculatus (CE), leeuwerik Heteromirafra ruddi (E), geelbuikpieper Anthus chloris (V), grijze kroonkraanvogel Balearica regulorum (V), de zuidelijke kale ibis Geronticus calvus (V) en de secretarisvogel Saggittarius serpentarius (NT). Het gebied is zeer rijk aan cultureel erfgoed, zoals blijkt uit een stenen veemuur uit de tijd van koning Dingaan, een boom met de naam "iLembe Tree" (gebruikt voor gemeenschapsdiscussies ten tijde van koning Shaka), een traditionele slijpsteen voor speren met de naam "uMkhonto slijpsteen" en een "Impi" (krijgers) huis, om maar een paar lokale kenmerken te noemen. De sociaaleconomische studie die in het gebied werd uitgevoerd, toonde aan dat het voor de gemeenschap een levensvatbaar bedrijf zou zijn om hun land te verpachten aan een veehouder. De gemeenschap koos er echter voor om zelf een duurzame veehouderij te beginnen. In 2015 bevestigde iNkosi Mabaso dat het graasplannensysteem de graslanden op hun boerderij verbetert en de hele gemeenschap stemde ermee in om de kudde koeien te laten groeien van 520 naar ongeveer 650 koeien. Deze gemeenschap heeft toegang gekregen tot een witte commerciële markt waar ze hun vee op drie verschillende veilingen verkopen en de mensen gebruiken het geld om voor hun gezinnen te zorgen en sommigen brengen hun kinderen naar school, wat erg ver weg is van deze geïsoleerde gemeenschap. De foto hieronder laat zien dat de verandering in het bestuur over een lange tijd en de toewijding aan succes van een groep mensen vee van goede kwaliteit oplevert, terwijl er goed voor het veld wordt gezorgd.

Andere organisaties