De precaire leefomstandigheden van gemeenschappen die aan de rand van beschermde gebieden wonen, dragen bij aan de druk op hulpbronnen, die vaak verzwakt zijn en vaak een bron van conflicten vormen. Het opzetten van alternatieve activiteiten helpt om hen mondiger te maken en hulpbronnen te behouden. Bij de uitvoering van de inkomensgenererende activiteiten die door het project worden ondersteund, is gekozen voor een inclusieve en participatieve aanpak. Dit proces begon met een diagnose van de inkomstengenererende activiteiten, identificatie van de begunstigden, selectie van de activiteiten op basis van voorstellen van de gemeenschappen, voorbereiding van projectfiches en bedrijfsplannen voor elke activiteitensector, en het verstrekken van de middelen die nodig zijn om ze uit te voeren.
De gekozen participatieve aanpak heeft de belanghebbenden meer verantwoordelijkheid gegeven in het identificatie-, opleidings- en implementatieproces. De selectiecriteria waren economisch (winstgevendheid), sociaal (voedselzekerheid, voedingswaarde) en ecologisch (weinig negatieve impact), waarbij bij het selecteren van de begunstigden bijzondere aandacht werd besteed aan de kleine en middelgrote ondernemingen van vrouwen.
Er werden vaardigheden ontwikkeld om de vestiging van deze activiteiten op lange termijn te ondersteunen.
Op het moment van de diagnose had een van de begunstigde groepen geen ervaring met de gekozen activiteit en nog minder ruimte om deze uit te voeren. Toch werd deze groep al snel de meest dynamische nadat ze van de gemeente een stuk grond toegewezen had gekregen.
De les die we hieruit kunnen trekken is dat de toegang van vrouwen tot land een sleutelfactor is voor ontwikkeling. Hetzelfde geldt voor de dynamiek van de organisatie en de betrokkenheid van de begunstigden bij de activiteit.