Het project ontwikkelde een strategie die inhield dat zowel illegale houtkappers als anderen werden bereikt, waaronder de bosgemeenschappen en de partijen die verantwoordelijk zijn voor regelgeving en handel. Dit deden ze door sterke en relevante stimulansen voor betrokkenheid te presenteren, gebaseerd op empirische informatie over de huidige situatie en de prognose voor de milieubronnen van het land in de toekomst, en door hen ook de mogelijkheid te bieden om mee te werken aan de ontwikkeling van alternatieve oplossingen voor deze uitdagingen.

Opmerking: hoewel het project zich voornamelijk richtte op de illegale houtkappers en de mogelijkheid om alternatieve middelen van bestaan voor hen te ontwikkelen, was de secundaire doelgroep de Forestry Commission, die verantwoordelijk is voor het beheer van de bosrijkdommen van Ghana. In de loop der jaren heeft ook de Commissie

geconfronteerd met tal van uitdagingen, van moord op boswachters en beschuldigingen van corruptie tot slechte communicatie met bosbeheerders en bosgemeenschappen.

Er werd een strategische aanpak ontwikkeld op basis van gegenereerde informatie, een gevoelde behoefte en een sterk gevoel van vertrouwen. De discussies bevestigden de behoefte aan alternatieve middelen van bestaan voor het illegale kettingzagen en het concept van ondersteuning voor ambachtelijk frezen kwam naar voren.