Lokale structuur voor bosbeheer
Parc National d'Ifrane et Association Karfour
Financiële stimuleringsregeling
Het Ministerie van Water en Bossen beheert de bosbestanden via zijn gedecentraliseerde structuren, die verantwoordelijk zijn voor het toezicht op en de toepassing van herbebossings- en bosbouwtechnieken. De regeneratie van inheemse soorten, met name Cedrus Atlantica, is een van de moeilijkst te realiseren taken. Het verbieden van begrazing op percelen die zijn aangewezen als "beschermde gebieden" is een techniek die wordt gebruikt om ceder met succes te laten regenereren, maar het is moeilijk om de herders zover te krijgen dat ze zich hieraan houden zonder fondsen te mobiliseren om hen te compenseren voor deze beschermde gebieden.
Het organiseren van de boeren in verenigingen, het toezicht houden op hen en het vergroten van hun bewustzijn waren echter essentieel om het concept van compensatie op lange termijn aan te nemen en te ontwikkelen. Dit werd gedaan door het Nationaal Park van Ifrane en blijft een van zijn belangrijkste missies.
Het Ministerie van Water en Bossen is een staatsorgaan dat sinds 1913 bij wet is erkend en opereert binnen het kader van regelgeving die door het land in overleg met de begunstigden is ingevoerd. Het ontvangt fondsen en heeft de flexibiliteit om overeenkomsten op te stellen om ontwikkelingsprojecten op te zetten in samenwerking met belanghebbenden, de burgermaatschappij, coöperaties en verenigingen .......
-Repressie alleen mag niet worden gebruikt om inbreuken op de wetten inzake natuurlijke hulpbronnen te beperken.
De deelname van houders van rechten en belanghebbenden aan debatten over het beheer van natuurlijke hulpbronnen helpt om optimale oplossingen te vinden en relevante beslissingen te nemen.
-In het begin hadden boeren moeite om zich te organiseren in verenigingen, en ze hadden ook de neiging om de compensatie die ze ontvingen te delen en direct te consumeren. Maar met de hulp en begeleiding van het Ifrane National Park wordt de ontvangen compensatie geïnvesteerd in infrastructuur, apparatuur en de aankoop van veevoer. De focus is steeds meer verschoven naar het ontwerpen van geïntegreerde ontwikkelingsprojecten die gericht zijn op het verbeteren van de inkomens van de rechthebbenden en het herstellen en behouden van kwetsbare ecosystemen, waaronder de bedreigde Atlasceder.