Empowerment van gemeenschapsactie voor veerkrachtig grasland

Bij al onze inspanningen gebruiken we onze kenmerkende ACTIVE™ (Access, Connect, Team, Implement, Verify, Evolve) Community Engagement aanpak. Geleid door deze door de gemeenschap gestuurde en adaptieve aanpak, geven we prioriteit aan een diepgaand, holistisch begrip van de politieke, economische, ecologische en culturele factoren die bepalen hoe elke gemeenschap omgaat met haar natuurlijke hulpbronnen en deze beheert. Dit zorgt ervoor dat onze natuurbeschermingsinspanningen zijn afgestemd op de specifieke behoeften en wensen van de gemeenschap, waardoor een sterke basis wordt gelegd voor duurzame, inclusieve en innovatieve oplossingen. We beginnen met voorbereidende activiteiten, waaronder een dialoog over het levensonderhoud van de veehouders en over het beheer van de weidegronden, wat een open communicatie bevordert en vertrouwen schept. Door ons te richten op het begrijpen van de unieke bestuursstructuren en praktijken voor het beheer van de weidegronden die al bestaan, brengen we de kritieke weidegronden in kaart, die zowel door de gemeenschap als door wilde dieren worden gebruikt. Een perceel-ID - gecodeerd met zowel inheemse als wetenschappelijke namen - wordt aangewezen voor elk weiland en basisgegevens over de kwaliteit worden verzameld met behulp van een aangepast Survey123-formulier voor locatieselectie en -beoordeling. De gegevens omvatten zowel ecologische meetgegevens (bijv. grashoogte, bodemtype) als sociale factoren (bijv. culturele betekenis, toegankelijkheid).

Habitatmonitors van de gemeenschap worden geselecteerd door de dorpsbegrazingscomités om maandelijks de geselecteerde plots te monitoren. De waarnemers krijgen training over de protocollen voor gegevensverzameling, beste praktijken in het gebruik van geospatiale technologie en basistechnieken voor het oplossen van problemen met de gebruikte mobiele telefoons en toepassingen. Daarna bezoeken de waarnemers elke maand elk perceel en vullen ze een aangepast Survey123-formulier in met vragen over de hele weide en kwantitatieve gegevens die zijn verzameld bij 20 monsters langs een transect van 100 meter binnen de weide. De gegevens worden verzonden naar een cloud-gebaseerde server gehost door Esri. De gegevensverzameling richt zich op het begrijpen van de huidige graaskwaliteit, de bestaande beschikbaarheid van hulpbronnen en de frequentie van invasieve soorten om trends in het oprukken van struiken en smakelijkheid te voorspellen.

De gegevens over de weidekwaliteit voor elk perceel worden in realtime geanalyseerd via ArcGIS Dashboards. Voor de meer complexe trends in invasieve soorten gebruikt het APW MELA team een Arcade script om de verandering in de frequentie van verschillende problematische planten op perceelsniveau te berekenen. Het Dashboard is aangepast om dit weer te geven als een trend-over-tijd seriële grafiek, met elke gemonitorde soort gevisualiseerd op een lijngrafiek.

Het begrazingscomité van het dorp en geïnteresseerde leden van de gemeenschap komen vervolgens samen in een Conservation Technology Center (CTC) voor Rangeland Data Feedback Meetings die gezamenlijk worden gefaciliteerd door een APW teamlid en de habitatmonitors. Hoewel de dashboards beschikbaar zijn op elk mobiel apparaat, maken de CTC's het mogelijk voor de gemeenschap om samen te komen voor het delen van informatie en participatieve besluitvorming op basis van de gegevens die visueel worden weergegeven op grote schermen. Vaak zal het graascomité van het dorp de bestaande plannen voor landgebruik herzien en hun effectiviteit verifiëren aan de hand van de gegevens die elke maand worden verzameld. Als de dashboards degradatie van het grasland of verspreiding van invasieve soorten laten zien, kan het comité de gegevens gebruiken als rechtvaardiging om financiële steun van APW aan te vragen voor het herstel van het grasland, zoals het verwijderen van invasieve soorten, doorzaaien of projecten om bodemerosie tegen te gaan. Via deze op gegevens gebaseerde, participatieve mechanismen spelen de leden van de gemeenschap een actieve rol in het rentmeesterschap en het duurzame gebruik van hun natuurlijke hulpbronnen. Dit model draagt bij aan GBF Doel 2 en 22 door inheemse volken en lokale gemeenschappen in staat te stellen het voortouw te nemen bij het herstel van habitats en ervoor te zorgen dat hun kennis, rechten en participatie een integraal onderdeel vormen van de planning en implementatie van natuurbehoud.

Op basis van de resultaten van de monitoringgegevens en de feedbackgesprekken met de grazerscomités van het dorp worden waar nodig activiteiten voor het herstel van de weidegronden geïdentificeerd. Hiervoor is het vaak nodig om het bestaande begrazingsplan aan te passen en mee te laten evolueren met de veranderende toestand van de weidegronden. In het dorp Ngoley bijvoorbeeld, wezen gegevens die gedurende twee jaar verzameld waren op een bijzonder problematische soort(Sphaeranthus - plaatselijk "Masida" genoemd) die tijdens een langdurig droog seizoen aanzienlijk woekerde en de hergroei van smakelijke soorten na de regens beperkte. Om verdere verspreiding te voorkomen, werd een rooiplan ontworpen en uitgevoerd op basis van de beste praktijken voor het verwijderen van deze specifieke soort. Onmiddellijk na de eerste ontwortelingsronde lieten de gegevens een daling zien in de soortenfrequentie en de daaropvolgende maanden van monitoring leveren verder bewijs om aan te tonen dat inheemse, eetbare grassen zich herstellen in de behandelde percelen. Deze gerichte interventies dragen direct bij aan GBF Doel 1 door biodiversiteitsoverwegingen te integreren in lokale planning en landgebruik, en aan Doel 2 door aangetaste ecosystemen te herstellen. Door de ecologische functie en veerkracht te verbeteren, vergroten deze inspanningen bovendien het vermogen van de graslanden om klimaatschommelingen te weerstaan, wat zowel de biodiversiteit als het welzijn van de lokale gemeenschappen ondersteunt.