Evaluatie van de ruimtelijke verspreiding van een zeekomkommersoort (Holothuria fuscogilva) in de lagune van Vairao (Tahiti).
Volledige oplossing
Verzameling van gegevens van een H.fuscogilva
Mahanatea GARBUTT
De witte zeekomkommers(Holothuria fuscogilva), die overgeëxploiteerd worden voor de Aziatische markt, worden nu erkend als kwetsbaar (rode IUCN-lijst) en staan op de CITES-lijst (Appendix II). Om deze soort te helpen behouden, is het van vitaal belang om het gedrag van het dier in het wild, zijn verspreiding en zijn populatie te begrijpen. Het onderzoek vindt plaats in Vairao (zuidwestkust van Tahiti), waar de holothuriaanse broederij is gevestigd. Onderwater evaluaties hebben 10 locaties geïdentificeerd die geschikt zijn voor de aggregatie van de soort. Deze locaties vertegenwoordigen 15% van de totale oppervlakte van de lagune en zijn onderverdeeld in 3 soorten geomorfologische zones: de toegangen tot de pas, de diepe geulen en de binnenhelling van de lagune. De resultaten laten een dichtheid zien van 53 ind/ha in de aanloop naar het kanaal, 41 ind/ha in de kanalen en 125 ind/ha op de binnenste hellingen, d.w.z. een gemiddelde dichtheid tussen 65 ind/ha (lage schatting) en 73 ind/ha (hoge schatting).
Laatst bijgewerkt: 31 May 2023
2069 Weergaven
Context
Uitdagingen
-
Telling van zeekomkommers H.fuscogilva
-
Opzetten van een database (diepte, locatie, aantal, enz.)
-
Identificatie van geschikte geomorfologische zones
-
In kaart brengen van locaties die bevorderlijk zijn voor het samenkomen van paaiers
-
Bepalen van de ruimtelijke verdeling van de populatie
-
Gegevensverzamelingsmethoden vergelijken
-
Training in het identificeren van soorten
Locatie
Vaira'o, Bovenwindse Eilanden, Frans-Polynesië
Oceanië
Proces
Samenvatting van het proces
De ervaring van lokale vissers en hun kennis van het veld waren sleutelfactoren in het ontwerp van dit project. Het delen van hun kennis vergemakkelijkte de uitvoering van de activiteiten. Dit hielp ons om de risico's beter in te schatten en de beste gegevensverzamelingsmethode voor dit onderzoek te bepalen. De training van de teams van professionele duikers had ook een grotere impact toen deze werd verzorgd door de lokale bevolking.
Bouwstenen
Een wetenschappelijk protocol opstellen op basis van de kennis van lokale vissers
Bij het opstellen van het studieprotocol is het van vitaal belang om gebruik te maken van de ervaring van de lokale bevolking. Door samen te werken met voormalige holothurivissers was het gemakkelijker om de sites te kiezen. De getuigenissen van de vissers werden gebruikt om de duiken te helpen organiseren en de risico's te identificeren, zodat er beter op kon worden geanticipeerd.
Sleutelfactoren
-
Contacten leggen met de belangrijkste spelers (vissers, wetenschappelijke experts, lokale autoriteiten, enz.)
-
Openheid en erkenning van de expertise van elke speler.
-
Netwerken om teams van gecertificeerde professionele duikers te organiseren, afhankelijk van hun beschikbaarheid.
-
De organisatie van professioneel duiken op grote diepte (35 - 45 m) onder de knie krijgen.
-
Een protocol opstellen in overeenstemming met het project en de veiligheid van de duikers.
Geleerde les
-
Naar hen luisteren.
-
De vissers geruststellen over onze bedoelingen door duidelijk uit te leggen wat het belang is van ons onderzoek in hun lagune.
-
Optimaal gebruik maken van de vaardigheden en kennis van deze ouderen.
-
Een relatie van respect en vertrouwen opbouwen tussen alle betrokkenen bij het project.
-
Ons best doen om wetenschappelijke antwoorden te geven op hun vragen over hun eerdere waarnemingen van het gedrag van het dier (migratie volgens de maanfase, enz.).
Bronnen
De beoordelingsmethode kiezen die het beste past bij de kenmerken van de locatie
Zeekomkommerbestandbeoordelingen zijn elders in de wereld uitgevoerd, maar de doelsoorten, diepten en logistieke vereisten waren verschillend. In ons geval was het noodzakelijk om het oorspronkelijke protocol te herzien zodat het beter aangepast was aan het veld, realistischer en efficiënter.
Sleutelfactoren
-
Bekend zijn met de specifieke kenmerken van de onderzoekslocatie (diepte, blootstelling, enz.).
-
De kenmerken van de verschillende gegevensverzamelingsmethoden beheersen.
-
Pas het protocol aan aan de realiteit van het veld en aan de wetenschappelijke behoeften.
-
Een "voor- en nadelen"-tabel opstellen voor elke methode.
-
Methoden tegelijkertijd vergelijken op dezelfde locatie.
-
Voer de vergelijking uit op locaties met verschillende kenmerken (geomorfologische zones).
-
Kies een "controleplek" waar de aanwezigheid van holothurians is bevestigd.
Geleerde les
-
Verkenningsduiken uitvoeren op geselecteerde locaties.
-
De apparatuur testen.
-
Simulaties uitvoeren op locaties die representatief zijn voor de te bestuderen geomorfologische zones.
-
De diepte van alle locaties inventariseren.
-
Alle mogelijke risico's beoordelen.
-
Prioriteit geven aan de veiligheid van de duiker.
-
Beschikken over een groot netwerk van professionele duikers.
-
Plan vooruit.
-
Plan reservedagen in geval van uitstel door onvoorziene omstandigheden (technisch probleem, slecht weer, duiker niet beschikbaar).
Soortenidentificatietraining
Deskundige vissers worden aangemoedigd om professionele duikers te trainen in de identificatie van de zeekomkommer. Vissers worden aangemoedigd om hun oude technieken om het dier te herkennen (uitwerpselen volgen, cirkelvormig zoeken, enz.) met anderen te delen.
Sleutelfactoren
-
Een duidelijke en betrouwbare duikorganisatie opzetten.
-
Stel een eenvoudig en effectief protocol op.
-
Rust jezelf uit met operationele apparatuur (scuba, tag, onderwatercamera, etc.).
-
Registreer zoveel mogelijk gegevens over het dier (metingen, diepte, positie, gedrag, enz.).
-
Voeg altijd opmerkingen toe over de kenmerken van de omgeving (sediment, algen, enz.).
-
Noteer het weer en abiotische factoren (stroming, deining, enz.) voor elke duik.
Geleerde les
- Zorg altijd voor een klimaat van respect en gelijkheid tussen alle spelers.
- Waardeer teamwerk.
- Zorg voor de nodige materialen en trainingshulpmiddelen.
- Stel discussies open voor het delen van ervaringen in het veld.
Efficiënte onderwatergegevensverzameling
De organisatie van het werk onder water moet duidelijk, beknopt en veilig zijn voor alle duikers. Een eenvoudig maar effectief protocol zal het verzamelen van gegevens optimaliseren. De uitrusting moet zo ontworpen zijn dat het gemakkelijk is om aantekeningen en foto's te maken. Een herinnering aan het protocol voor elke duik is noodzakelijk om de duikers te herinneren aan het doel van het onderzoek en de veiligheidsinstructies. Duikers wordt ook gevraagd om de omgeving te beschrijven, wat hen aanmoedigt om aanvullende gegevens te verzamelen of foto's te maken van het substraat, de helling of andere dieren die ze tegenkomen, enz.
Sleutelfactoren
-
Een duidelijke en betrouwbare duikorganisatie opzetten.
-
Stel een eenvoudig en effectief protocol op.
-
Rust jezelf uit met operationele apparatuur (scuba, tag, onderwatercamera, etc.).
-
Registreer zoveel mogelijk gegevens over het dier (metingen, diepte, positie, gedrag, enz.).
-
Voeg altijd opmerkingen toe over de kenmerken van de omgeving (sediment, algen, enz.).
-
Noteer het weer en abiotische factoren (stroming, deining, enz.) voor elke duik.
Geleerde les
- Heb altijd één of twee back-up plannen.
- Anticipeer op alles.
- Zorg voor een flexibel schema in geval van slecht weer.
- Zorg voor professionele duikers die getraind zijn in het identificeren van soorten.
- Zorg voor betrouwbare professionele duikers.
Invloeden
- Het complementaire karakter van de veldkennis van voormalige vissers en de wetenschappelijke benadering van experts. De duikers worden door de vissers getraind in het identificeren van de soorten en hun gedrag, terwijl de wetenschappers hun methoden voor het verzamelen van gegevens en het analyseren van de resultaten uitleggen. Van de drie vergeleken methoden was het gebruik van onderwaterduikers het meest effectief.
- Er werd een onderzoek naar witte zeekomkommers (metingen, foto's) uitgevoerd om de geomorfologische zones in de lagune van Vairao die geschikt zijn voor deze soort te identificeren en in kaart te brengen. De resultaten tonen een geschat totaal aantal van tussen de 3.250 en 3.650 individuen.
- Als onderdeel van onze aquacultuurproductie worden 50 kuitschieters uit de lagune aan dezelfde kust van het eiland gebruikt voor het kuitschieten. De identificatie van locaties betekent dat de vernieuwing van de broedpop efficiënter is (er worden geen offers gebracht), wat betekent dat duurzame aquacultuur (broedplaats/jongveeproductie) van H. fuscogilva op de lange termijn kan worden gehandhaafd en het idee bevordert van een activiteit die de natuurlijke hulpbron niet schaadt. De ontwikkeling van duurzame aquacultuur kan een hulpmiddel zijn voor het behoud van de soort door het uitzetten van jonge vis in overbeviste lagunes.
Begunstigden
De belangrijkste begunstigden zijn SCA Tahiti Marine Products, het Directoraat Mariene Hulpbronnen, Ifremer, de FAME-eenheid van de Pacific Community (SPC), lokale vissers en duikers die betrokken zijn bij het project en de gemeente West Taiarapu.
Duurzame Ontwikkelingsdoelen
SDG 1 - Geen armoede
SDG 5 - Gendergelijkheid
SDG 8 - Fatsoenlijk werk en economische groei
SDG 14 - Leven onder water
SDG 17 - Partnerschappen voor de doelen
Verhaal
Perehaina en het eerste duikteam
Mahanatea GARBUTT
De belangrijkste les van dit project was dat het belangrijk is om de kennis van voormalige zeekomkommervissers mee te nemen in de ontwikkeling van het protocol.
Perehaina komt oorspronkelijk uit Vairao en vist al van jongs af aan. Zijn beheersing van vistechnieken varieert van trollen tot onderwatervissen. Van 2008 tot 2012 nam hij deel aan campagnes voor het vissen op zeekomkommers in de lagune van Vairao. Vooral zeekomkommers waren erg geliefd, omdat ze in Azië erg gewaardeerd worden. Tijdens deze jaren vissen is Perehaina een expert geworden in het identificeren van de soorten, het karakteriseren van de geomorfologische zones die bevorderlijk zijn voor hun samenkomst en oogsttechnieken.
Terwijl we aan de wetenschappelijke methode werkten, werd het al snel duidelijk dat het voor een optimaal onderzoek essentieel was om de kennis van de lokale vissers erbij te betrekken. Dus vroeg ik Perehaina om hulp. Hij stemde ermee in om op mijn A1 papieren SHOM-kaart de plekken aan te wijzen waar hij tien jaar eerder op witte zeekomkommers had gevist. Hij vertelde me ook dat, afhankelijk van de periode, de zeekomkommers geconcentreerd waren rond de pas of in de diepe kanalen in de lagune. We stelden daarom de hypothese voorop dat ze migreren volgens de paaiperioden en de maanfase. We probeerden het protocol aan te passen om dit fenomeen te verifiëren, maar de resultaten waren niet voldoende om statistisch haalbaar te zijn. Desondanks zullen we onze volgende projecten moeten richten op het bestuderen van deze migratietrend om de soort beter te begrijpen en beter te kunnen beschermen.
Dankzij zijn kennis van de bathymetrie van elke duikstek, de sterkte van de stromingen en de blootstelling tijdens golven, was Perehaina van onschatbare waarde bij het inschatten van de risico's voordat het onderzoek van start ging. Hij nam deel aan elke duikdag en deelde zijn kennis voortdurend met de professionele duikers.
Het integreren van de expertise van lokale mensen en het bevorderen van het delen van kennis tussen alle betrokkenen in het veld zijn naar mijn mening de grootste successen van dit project.
