 
Netwerk van ecologisch verbonden beschermde mariene gebieden (MPA's)
Connectiviteit van koraalrifvispopulaties door verspreiding van larven is de sleutel tot effectieve netwerken van zeereservaten voor visserijbeheer en behoud van biodiversiteit. Gegevens van genetische afstammingsanalyse onthulden het bestaan en de patronen van de verspreiding van larven van rifvissen tussen MPA's langs een 90 km lange kuststrook in de provincie Negros Oriental, Filippijnen. Deze kennis helpt belanghebbenden om zowel de schaal als het ontwerp van nieuwe MPA's en het bestuur van bestaande MPA's te verbeteren.
Context
Uitdagingen
De effectiviteit van MPA-netwerken om de visbestanden en de klimaatveranderingsbestendigheid van koraalriffen te vergroten en mariene ecosystemen te beschermen, hangt af van hun ecologische verbinding door de verspreiding van larven.
Locatie
Proces
Samenvatting van het proces
De communicatie van wetenschappelijke resultaten (bouwsteen 2) over de verspreidingspatronen van larven en de gevolgen daarvan voor bestaande en toekomstige MPA's en het beheer van MPA-netwerken hangt af van de respectieve wetenschappelijke onderzoeken (bouwsteen 1). Ervaring van belanghebbenden en besluitvormers met de oprichting en het beheer van MPA's kan wetenschappers en deskundigen helpen bij het ontwerp en de interpretatie van onderzoeksgegevens. De uitwisseling van informatie en knowhow tussen beide groepen verbetert niet alleen het begrip, maar is ook cruciaal voor het effectieve ontwerp van levensvatbare MPA's en MPA-netwerken. De steun van relevante overheidsinstellingen is een sleutelfactor voor het succes van beide bouwstenen en voor het succesvol bereiken van de oplossing.
Bouwstenen
Wetenschappelijk onderzoek naar de verspreiding van larven
Sleutelfactoren
Geleerde les
Communicatie van wetenschappelijke resultaten
Sleutelfactoren
Geleerde les
Invloeden
De oplossing stelt kustbeheerders in staat om de sociale en ecologische effecten op grotere schaal te valideren van MPA's die ze decennialang hebben helpen opzetten. Lokale belanghebbenden realiseren zich de noodzaak van intergemeentelijke MPA-netwerken die ecologisch met elkaar verbonden zijn om op grotere schaal visserijbeheer en instandhoudingsdoelstellingen aan te pakken. Het dient als model voor het creëren van ecologische MPA-netwerken in andere regio's van de Filippijnen, maritieme landen in Zuidoost-Azië en de Koraaldriehoek. Het levert input voor initiatieven en acties op het gebied van koraalrifbeheer (CRM).
Begunstigden
Vissersgemeenschappen, overheidseenheden, MPA-beheerders en wetenschappers
Verhaal
Het wetenschappelijke aspect van deze oplossing betrof een van de grootste vragen in de mariene ecologie: Hoe ver verspreiden larven van koraalrifvissen zich? Vestigen de meeste zich in de buurt van hun ouders? Of verspreiden ze zich over zeer lange afstanden om andere riffen te bezaaien? De antwoorden op deze vraag hebben grote gevolgen voor het visserijbeheer en het behoud van de biodiversiteit met behulp van netwerken van MPA's.
De implementatie van deze oplossing was dus niet alleen erg spannend voor de wetenschappers, maar ook voor MPA-managers en lokale belanghebbenden die al tientallen jaren actief zijn in het beheer van kustgebieden. We hadden een aantal gedenkwaardige ervaringen toen we de wetenschappelijke resultaten deelden met belanghebbenden.
De resultaten toonden ontegensprekelijk aan, voor de eerste keer, dat veel van de bestaande MPA's met elkaar verbonden waren door de verspreiding van larven, en zo een netwerk vormden dat het herstel van de populaties binnen de MPA's kan bevorderen. De resultaten toonden ook aan dat sommige MPA's larven kunnen leveren aan visgronden, wat een impuls kan geven aan de lokale visserij. Deze waren gebaseerd op empirische gegevens.
Veel lokale vissers namen deel aan het veldwerk dat nodig was om deze gegevens te verkrijgen. Veel lokale belanghebbenden vonden dan ook dat de resultaten een duidelijke rechtvaardiging waren van hun inspanningen en opofferingen gedurende vele jaren om hun MPA's te beheren. Voor mij was dit een grotere prestatie dan het beantwoorden van de ecologische vragen.
 
               
              