Op de gemeenschap gebaseerde benaderingen voor het herstel van de biodiversiteit in kustparken

Volledige oplossing
© Shane Orchard

Het herstel en de bescherming van de biodiversiteit in kustparken om duinafbraak tegen te gaan kan oplossingen bieden voor andere problemen. In Nieuw-Zeeland zijn dit onder andere bescherming tegen gevaren aan de kust, het bieden van cultureel belangrijke plantenvezelbronnen en het verbeteren van het natuurlijke karakter en de belevingswaarde van de kustlijn. De sleutel tot het veiligstellen van de beste reeks voordelen is een plaats- en gemeenschapsgerichte aanpak die eerst vaststelt hoe parkbeheer lokale gemeenschappen kan helpen.

Laatst bijgewerkt: 08 Feb 2023
7761 Weergaven
Context
Uitdagingen
Aantasting van land en bossen
Verlies van biodiversiteit
Zeespiegelstijging
Stormvloeden
Tsunami / vloedgolf
Conflicterend gebruik / cumulatieve effecten
Erosie
Verlies van ecosystemen
Invasieve soorten
Gebrek aan bewustzijn bij publiek en besluitvormers
Sociaal conflict en burgerlijke onrust

In Nieuw-Zeeland en wereldwijd is er een dringende noodzaak om de biodiversiteit van kustduinecosystemen te behouden als gevolg van menselijke ontwikkelingspatronen. Er zijn methoden ontwikkeld voor duinbescherming en -herstel, maar de betrokkenheid van de gemeenschap is essentieel om blijvende winst te boeken. Klimaatverandering zal ernstige nieuwe uitdagingen met zich meebrengen voor veel duinecosystemen en vooruit plannen is van vitaal belang voor succesvolle resultaten. Ruimtelijke ordening en het ontwerp van beschermde gebieden spelen hierbij een belangrijke rol.

Schaal van implementatie
Lokaal
Ecosystemen
Estuarium
Strand
Thema
Aanpassing
Ecosysteemdiensten
Restauratie
Inheemse mensen
Lokale actoren
Planning van het beheer van beschermde en geconserveerde gebieden
Bereik & communicatie
Wetenschap en onderzoek
Locatie
Nieuw-Zeeland
Oceanië
Proces
Samenvatting van het proces
De beschikbaarheid van informatie helpt benaderingen vanuit de gemeenschap op vele manieren. In het begin kan technische informatie en toegang tot 'bewezen technieken' helpen bij het projectontwerp, het vertrouwen en de betrokkenheid van deelnemers. Het is essentieel dat deze informatie in een geschikte vorm beschikbaar is. Het vastleggen van informatie over de geboekte vooruitgang is ook belangrijk om het succes van de genomen stappen te meten en een adaptieve aanpak van planning en besluitvorming onderweg mogelijk te maken. Het herstel van de biodiversiteit in kustparken om het probleem van historische duindegradatie aan te pakken is een voorbeeld van waar inheemse biodiversiteit bredere sociaalecologische functies kan verbeteren. De technische informatie alleen is echter niet voldoende. Bewustmaking en andere betrokkenheidactiviteiten zijn nodig om mensen te motiveren om actie te ondernemen en af te stappen van de status-quo. De oplossing moet dus ook bestaan uit het veranderen van de verwachtingen die mensen van deze gebieden hebben. Het documenteren van enkele tastbare resultaten (bv. 'ecosysteemdiensten') kan helpen door de waarde van de 'oplossing' in de praktijk aan te tonen. Deze informatie kan de wenselijkheid van de ondernomen acties versterken om te helpen de interesse in het project te behouden of nieuwe bronnen van steun aan te trekken.
Bouwstenen
Communautaire aanpak

De 'buy-in' van de gemeenschap voor herstelactiviteiten is vooral belangrijk in het geval van duinen, aangezien er veel menselijke bedreigingen zijn voor duinhabitats. Het aanmoedigen van een gevoel van eigenaarschap binnen niet alleen de lokale gemeenschap, maar ook de bredere strandgangersgemeenschap, is de belangrijkste strategie die wordt gebruikt. Dit kan worden bereikt door bewustmaking met als doel de visie voor het kustpark te socialiseren, wat op zijn beurt het potentieel heeft om beheersproblemen te verminderen. Het is ook nuttig om de mate van steun voor voorgestelde ingrepen rechtstreeks te peilen, idealiter als onderdeel van de beheerplanning.

Sleutelfactoren
  1. Het aanbieden van een scala aan activiteiten voor verschillende bevolkingsgroepen en belangengroepen. Hieronder vallen verschillende versies van de duinherstel- en onderhoudsactiviteiten zelf voor verschillende leeftijden en vaardigheden (voorbeelden zijn scholen, bedrijfsgroepen, vrijwilligersorganisaties en algemene werkbijen).
  2. Mogelijkheden bieden voor groepen buiten de directe gemeenschap om betrokken te raken.
  3. Stimuleren van onderzoek door studenten en anderen naar aspecten van het project, inclusief de effectiviteit ervan.
Geleerde les

De beschikbaarheid en het enthousiasme van vrijwilligers binnen de gemeenschap (zowel individuen als groepen) is belangrijk geweest voor het succes van het project. In het algemeen is de werkhypothese dat een diversiteit aan 'inbrengpunten' de beste resultaten zal opleveren in termen van een op de gemeenschap gebaseerde aanpak. Effectieve strategieën moeten participatiemogelijkheden bieden voor verschillende groepen binnen de bredere gemeenschap en ook aandacht besteden aan de duurzaamheid van de belangrijkste vrijwilligersinbreng. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat de belangrijkste organisatoren over voldoende middelen beschikken en stappen te ondernemen om de kans op een burn-out te verkleinen. Het hebben van een opvolgingsstrategie is een ander nuttig idee, en kan in de praktijk worden bereikt door ruimte te maken voor enthousiast 'nieuw bloed' wanneer de gelegenheid zich voordoet. Dit heeft als bijkomend voordeel dat de werkdruk wordt verdeeld en kan nuttig zijn als er zich kansen voordoen om het project uit te breiden, zowel in omvang als in reikwijdte.

Onderzoek naar de effectiviteit van herstelmethoden

Onderzoek naar de effectiviteit van herstelmethoden is van onschatbare waarde gebleken voor de aanpak van het probleem van duindegradatie in Nieuw-Zeeland. Deze informatie heeft door de gemeenschap geleide projecten geholpen bij zowel het ontwerp als de uitvoering van initiatieven. Het werken op basis van een gedegen kennisbasis is belangrijk voor alle herstelprojecten, maar is vooral van cruciaal belang voor projecten op gemeenschapsbasis waarbij de vrijwillige inzet groot is. Deze kennis vergroot niet alleen de kans op succes vanuit restauratie-ecologisch oogpunt, maar ook het vertrouwen van de deelnemers in wat ze proberen te doen. De implementatie van deze bouwsteen is grotendeels afhankelijk van professionele inbreng in de problemen die worden aangepakt. In Nieuw-Zeeland is veel onderzoek gedaan naar het succes van methoden voor het herstel van duinecosystemen met behulp van inheemse soorten. Dit omvat aspecten zoals methoden voor zaadverzameling, vermeerdering en herintroductie van duinplantsoorten op verschillende locaties en voor effectief beheer van herstellocaties met betrekking tot bedreigingen zoals onkruid en fysieke verstoring. Belangrijk is dat deze studies technieken hebben geïdentificeerd die praktisch en effectief zijn voor het bereiken van biodiversiteitsdoelen.

Sleutelfactoren
  1. Financiering van onderzoek, proefprojecten en proeven met potentieel nuttige technieken.
  2. Het inbouwen en ondersteunen van monitoringprogramma's als integraal onderdeel van herstelprojecten. Dit kan helpen bij de implementatie van die projecten en stelt anderen in staat om te leren van de verkregen resultaten en de gebruikte methoden.
  3. Het aanbieden van voorlichtingsactiviteiten en het delen van informatie over aspecten van projectontwerp die nuttig kunnen zijn voor andere groepen.
Geleerde les

Leren van het succes van eerdere investeringen is zeer nuttig voor de besluitvorming om veelgemaakte fouten te helpen voorkomen. Voorbeelden voor duinherstel zijn proeven die een hoge sterfte hebben laten zien bij pogingen om zandbindende soorten te herstellen door directe aanplant met stekken, en aanzienlijk betere resultaten als stekken van tevoren worden opgekweekt in kwekerijen of worden opgekweekt uit zaad. Andere voorbeelden zijn de mate waarin bescherming door herbivoren kan helpen om zaailingen te beschermen en de effectiviteit van verschillende methoden om de invloed van menselijke verstoring te verminderen. Ondanks de voorsprong die voorafgaand onderzoek kan bieden, zijn beslissingen op lokaal projectniveau niet altijd gemakkelijk te nemen, vooral niet als er geld of andere middelen nodig zijn. Een adaptieve aanpak kan een nuttige aanvullende strategie zijn. Als bijvoorbeeld de lokale omstandigheden van de locatie niet uitgebreid zijn onderzocht, kan trial and error een praktische manier zijn om een project te ontwerpen en te beheren.

Monitoren van resultaten

Monitoring wordt vooral gebruikt om herhaalde fouten te helpen voorkomen en om een adaptieve aanpak van het beheer mogelijk te maken. Dit is vooral belangrijk als de lokale omstandigheden van de locatie niet uitgebreid onderzocht zijn, zoals het geval is bij ons project en vaak voorkomt bij initiatieven vanuit de gemeenschap. Trial and error kan in deze situaties een praktische manier zijn om een project te ontwerpen en te beheren en regelmatige monitoring is essentieel om ongewenste trends eerder vroeger dan later te identificeren. We hebben monitoring op verschillende schalen toegepast. We hebben gerichte monitoring gebruikt op de schaal van kleine paden, bijvoorbeeld om verschillende methoden voor duinherstel uit te proberen voordat we de monitoring opschaalden. Op de schaal van de hele locatie is monitoring erg nuttig geweest om het succesniveau ten opzichte van de langetermijndoelen te laten zien, wat op zijn beurt heeft geholpen om draagvlak voor het project te creëren en de beheerplanning in de toekomst te ondersteunen. Voorbeelden hiervan zijn het meten van plantengroei, sterfte en veranderingen in het duinprofiel in de loop van de tijd, samen met gegevens over de input die nodig was om verschillende resultaten te bereiken. We monitoren ook de menselijke dimensie, zoals de ervaringen van deelnemers aan het project en perspectieven op prioriteiten voor beheer.

Sleutelfactoren
  1. Het ontwikkelen en uittesten van nieuwe monitoringtechnieken, vooral voor methoden die geschikt zijn voor een groot aantal eindgebruikers (bijv. in de gemeenschapssector) of waarbij een reeks methoden wordt ontwikkeld voor verschillende eindgebruikers.
  2. Productie van begeleidend materiaal om leken en gemeenschapsgroepen te helpen robuuste monitoringprogramma's te ontwerpen en te implementeren. Dit is vooral belangrijk binnen de context van monitoring voor gemeenschapsprojecten.
  3. Financiering voor monitoringprogramma's en analyse/communicatie van de resultaten.
Geleerde les

We hebben gemerkt dat het monitoren en terugkoppelen van informatie naar de betrokkenen nuttig kan zijn als motiverende factor. De informatie heeft ook praktisch nut voor het verkrijgen van buy-in van belangrijke autoriteiten of sponsors voor financiering. Onlangs hebben we het monitoren uitgebreid naar de menselijke dimensie om aspecten van het project te peilen die van belang zijn voor de deelnemers. Dit blijkt nuttig te zijn bij het projectontwerp en de planning. Het selecteren van geschikte meetgegevens voor het monitoren blijft een belangrijk aandachtspunt. Idealiter zijn deze niet alleen van academisch belang en vertegenwoordigen ze tastbare zaken waar belanghebbenden naar op zoek zijn. Om dit aan te pakken hebben we het ontwerp van monitoringactiviteiten gekoppeld aan perceptieonderzoeken onder belanghebbenden om de belangrijkste waarden vast te stellen die vanuit verschillende perspectieven gemonitord moeten worden. Op deze manier gebruiken we monitoring om het succes van het beheer te meten in termen van behoeften van belanghebbenden. Hoewel het niet mogelijk is om alles wat van potentieel belang is te monitoren, helpt dit om de beste waarde uit de monitoringinspanningen te halen.

Invloeden

Monitoring heeft aangetoond dat hersteltechnieken effectief zijn bij het herstel van kustduinen in Nieuw-Zeeland. Een toename in dichtheid en bedekking van inheemse duinplantsoorten en het voortbestaan van duinlandschappen zijn enkele maatstaven voor succes. Op soortniveau zijn er verschillende bedreigde soorten die afhankelijk zijn van duinen. Op ecosysteemniveau zijn zowel 'actieve' als 'gestabiliseerde' duinsystemen prioritair voor bescherming vanwege de historische achteruitgang. Een ander kenmerk van veel duinherstelprojecten in Nieuw-Zeeland is een op de gemeenschap gebaseerde aanpak. Op beheersniveau is de nadruk op de betrokkenheid van de gemeenschap vergemakkelijkt door initiatieven zoals 'Coastcare'-projecten die mogelijkheden bieden voor inspraak van het publiek. Positieve effecten van deze aanpak zijn onder andere een groter bewustzijn van en meer begrip voor de behoeften op het gebied van duinbehoud en directe voordelen voor het beheer door vrijwilligersbijdragen aan herstelwerkzaamheden.

Begunstigden
  • Lokale gemeenschap
  • Bredere gemeenschap
  • Tangata whenua (mensen van het land) - voor culturele en traditionele waarden
  • Toekomstige generaties
  • Inheemse soorten
Duurzame Ontwikkelingsdoelen
SDG 3 - Goede gezondheid en welzijn
SDG 4 - Kwaliteitsonderwijs
SDG 11 - Duurzame steden en gemeenschappen
SDG 13 - Klimaatactie
SDG 15 - Leven op het land
SDG 17 - Partnerschappen voor de doelen
In contact komen met medewerkers