Parkagentschappen werken samen om de gevolgen van klimaatverandering aan te pakken
Volledige oplossing
Projectimplementatieteam in Lake Nakuru NP
In een samenwerkingsverband tussen de Kenya Wildlife Service (KWS) en Parks Canada zijn interventies uitgevoerd om het aanpassingsvermogen van zes nationale parken en aangrenzende lokale gemeenschappen aan de gevolgen van klimaatverandering te vergroten. De initiatieven waren gericht op ecologisch herstel van aangetaste habitats, beheer van invasieve soorten, verbetering van de watervoorziening voor mensen en wilde dieren tijdens de droge seizoenen en capaciteitsopbouw voor KWS-medewerkers en lokale gemeenschappen.
Laatst bijgewerkt: 06 Feb 2023
5105 Weergaven
Foto- en videogalerij
Context
Uitdagingen
De gecombineerde effecten van langdurige droogte, verminderde beschikbaarheid van water, hoge concentratie van dieren op een paar plaatsen met permanent water en een ongekende verspreiding van invasieve soorten in eersteklas leefgebieden van nationale parken hebben geleid tot ernstige en wijdverspreide aantasting van ecosystemen, verlies van biodiversiteit, weinig toeristische aantrekkingskracht en intense conflicten tussen mens en wild.
Locatie
Kenia
Oost- en Zuid-Afrika
Proces
Samenvatting van het proces
Het doel van het project was om de aanpassing van ecosystemen en gemeenschappen aan klimaatverandering te verbeteren. Het samenwerkingsverband hielp bij het creëren van een gemeenschappelijke visie, het bereiken van overeenstemming over het ontwerp en het uitvoeringskader van het project, het vaststellen van capaciteitsbehoeften en het definiëren van rollen en verantwoordelijkheden. Door samenwerking en capaciteitsopbouw was het mogelijk om fondsen te werven en verschillende vaardigheden aan te boren die nodig waren om brede adaptatie-interventies in verschillende delen van het land te initiëren. Het beheer van invasieve soorten en ecologisch herstel van kritieke habitats waren van cruciaal belang voor het minimaliseren van milieustress, het versterken van de ecologische integriteit en het vergroten van de veerkracht van ecosystemen ten opzichte van de gevolgen van klimaatverandering. Het beschermen van waterbronnen en het verbeteren van de beschikbaarheid van water tijdens perioden van schaarste verhoogde de waarde van beschermde gebieden, verbeterde de relaties tussen parken en naburige gemeenschappen en verminderde conflicten tussen mens en wild. Het verminderen van conflicten heeft ook bijgedragen aan het opbouwen van zinvolle partnerschappen voor ecologisch herstel en andere strategieën voor aanpassing aan klimaatverandering.
Bouwstenen
Diverse partners betrekken bij de aanpak van de gevolgen van klimaatverandering
Het creëren van een sterk samenwerkingsverband was een belangrijke succesfactor voor dit project. Tijdens een workshop over managementplanning in juli 2011, die werd bijgewoond door wetenschappers, planners en managers van KWS en werd gefaciliteerd door Parks Canada, werd klimaatverandering geïdentificeerd als de belangrijkste uitdaging voor het behoud van de Keniaanse nationale parken. Er werden zes parken geïdentificeerd die zwaar door de klimaatverandering werden getroffen en voor elk park werden passende initiatieven vastgesteld. Voor de implementatiestrategie moesten diverse partners uit de publieke en private sector bij het project worden betrokken. Lokale gemeenschappen, onderzoekers, NGO's, parkbezoekers, schoolgroepen, de toeristenindustrie, gezondheidswerkers, jongeren- en vrouwengroepen die met elk park te maken hadden, werden door KWS geraadpleegd, geïnformeerd over het doel van het project om de aanpassing aan klimaatverandering te verbeteren en gevraagd om deel te nemen aan de implementatie. KWS en Parks Canada leverden wetenschappelijke en technische ondersteuning, terwijl andere deelnemers professionele vaardigheden, lokale kennis, arbeid en enthousiasme bijdroegen. De Canadese overheid zorgde voor financiering via het Fast Start Climate Change Initiative.
Sleutelfactoren
- Het bestaan van een nationaal klimaatveranderingskader voor Kenia was nuttig om belanghebbenden te betrekken bij de gevolgen van klimaatverandering en de behoefte aan een maatschappelijk antwoord. - Een sterk en effectief natuurbeschermingsprogramma van KWS voor de gemeenschap vergemakkelijkte het bereik. - Een formeel partnerschap tussen KWS en Parks Canada, uitgevoerd door middel van een memorandum van overeenstemming, vergemakkelijkte het verwerven van fondsen en bood de mogelijkheid om professionele expertise te delen om grootschalige aanpassingsmaatregelen te ontwikkelen en uit te voeren.
Geleerde les
- Het voeren van een dialoog met mensen om hen bewust te maken van de gevolgen van klimaatverandering voor hun levensonderhoud en de rol die beschermde gebieden kunnen spelen om deze gevolgen aan te pakken, kan hun bereidheid om deel te nemen aan aanpassingsinterventies bevorderen - Het samen met diverse groepen uitvoeren van interventies heeft geholpen om het bewustzijn van en het inzicht in de gevolgen van klimaatverandering, de voordelen van beschermde gebieden en gezonde ecosystemen bij het aanpakken van bedreigingen door klimaatverandering, en de noodzaak van collectieve en individuele actie op het gebied van mitigatie en aanpassing te vergroten - Een partnerschap zoals dat tussen Parks Canada-KWS kan een model zijn voor samenwerking tussen instanties om mondiale uitdagingen aan te pakken
Burgers betrekken om de verspreiding van invasieve soorten tegen te gaan
Invasieve soorten in Amboseli, Tsavo en Nakuru NP's hadden grote delen van het leefgebied van wilde dieren bedekt, de inheemse biodiversiteit verdrongen, de gunstige voedselvoorziening verminderd, de verspreiding van wilde dieren aangetast en het plezier van bezoekers verminderd. In elk park werkten KWS-medewerkers samen met de lokale bevolking en andere wetenschappers aan het identificeren van invasieve soorten, hun invloed op wilde dieren, strategieën voor vroegtijdige detectie en mechanismen voor controle en uitroeiing. Er werd speciale aandacht besteed aan soorten die snel groeiden, zich overvloedig voortplantten, zich op grote schaal verspreidden en inheemse soorten overgroeiden. Zwaar aangetaste gebieden werden in kaart gebracht en in blokken verdeeld om een systematische bestrijding mogelijk te maken. Mechanische verwijdering kreeg de voorkeur boven chemische uitroeiing om de risico's voor niet-doelsoorten te minimaliseren. KWS organiseerde vrijwilligersgroepen van lokale instellingen en gemeenschappen om invasieve planten mechanisch te rooien in aangewezen gebieden. In sommige gevallen werden lokale mensen ingehuurd om in moeilijke gebieden te werken. Het gerooide afval werd verbrand in verlaten steengroeven of begraven om herinvasie te voorkomen. De percelen werden drie groeiseizoenen lang opnieuw bezocht en de hergroei werd verwijderd.
Sleutelfactoren
- Veel burgergroepen toonden zich bereid om mee te werken aan de uitroeiing van invasieve soorten - Er was voldoende lokale mankracht voor mechanische bestrijding, een arbeidsintensieve methode - Er was een goed begrip van de impact van invasieve soorten op individueel en gemeenschapsniveau - Er was traditionele en deskundige kennis beschikbaar voor het identificeren van invasieve soorten en hun impact - Er was voldoende financiering beschikbaar voor de aankoop van de vereiste werktuigen, het betalen van tijdelijke werkkrachten indien nodig en voor logistieke ondersteuning
Geleerde les
- Er werd opnieuw invasie waargenomen en volledige uitroeiing was alleen mogelijk na drie opeenvolgende mechanische verwijderingssessies over meerdere groeiseizoenen.
- Herbivoren konden de gerooide gebieden onmiddellijk gebruiken, maar grote roofdieren werden benadeeld omdat het besluipen van prooien moeilijker was in meer open gebieden.
- Inzicht in de oorzaak en het mechanisme van de invasie kan helpen bij de uitroeiing of inperking van invasieve soorten - Vrijwilligers gratis toegang geven tot het park kan een eerste stimulans zijn voor vrijwilligers om deel te nemen aan de bestrijding van invasieve soorten - Het succes en de uitdagingen van de bestrijding van invasieve soorten communiceren kan extra steun van belanghebbenden en donateurs aantrekken.
Herstel van aangetaste habitats
Het herstel van aangetaste habitats was gericht op het vergroten van de veerkracht van ecosystemen in vijf belangrijke nationale parken die samen ecosysteemdiensten leveren aan meer dan de helft van de Keniaanse bevolking en tot de top tien toeristische bestemmingen van het land behoren. Het herstel richtte zich op gebieden die al in de parkbeheerplannen waren aangewezen voor herstel. Afsluitingsblokken van ongeveer 100 ha in aangetaste gebieden werden omheind met op zonne-energie werkende elektrische hekken om wilde dieren uit te sluiten en regeneratie mogelijk te maken. De structuur en het ontwerp van de hekken werden gebaseerd op de specifieke omstandigheden ter plaatse en het risico op schade door grote herbivoren. Zaailingen van inheemse soorten werden geleverd door KWS, de lokale gemeenschappen of gekocht van het Kenya Forestry Research Institute (KEFRI) en geplant binnen de exclosures om natuurlijke regeneratie aan te vullen. Er werd minstens één moderne boomkwekerij opgezet in elk park en waar mogelijk in de aangrenzende gemeenschapsgebieden om de aanvoer van zaailingen op lange termijn te ondersteunen. Ter informatie van het publiek werden op de herstelde locaties interpretatieve borden geplaatst. Wildobservatiepaden werden doorgetrokken naar sommige van deze gebieden om de voordelen van de restauratie te laten zien.
Sleutelfactoren
- Initiatieven werden ondersteund door de Keniaanse grondwet en de klimaatveranderingsstrategie van het land - Resultaten van diverse ecologische restauratie-experimenten waren beschikbaar in projectgebieden - Er was financiering beschikbaar voor training, de aanschaf van benodigde faciliteiten en ter ondersteuning van projectmanagement - Er was diverse expertise beschikbaar om gespecialiseerde taken uit te voeren - Gemeenschappen en diverse sectoren van de samenleving, waaronder de particuliere sector, waren bereid om deel te nemen aan ecologisch herstel - KWS was in staat om diverse gemeenschaps- en burgergroepen te bereiken en te betrekken
Geleerde les
- Het is veel gemakkelijker om steun te krijgen voor ecologisch herstel als de oorzaken van de achteruitgang goed worden begrepen en de noodzaak voor interventie is opgenomen in de beheerplannen van nationale parken - Ecologisch herstel kan een dure onderneming zijn die planning, diverse middelen en gespecialiseerde vaardigheden voor langere perioden vereist - Sommige herstelmethoden, zoals die waarbij elektrische hekken worden gebruikt, vereisen gespecialiseerde training voor onderhoud na het project - Deelnemen aan ecologisch herstel kan mensen de kans geven om de natuur te ervaren en ermee in contact te komen en om de vele voordelen van beschermde gebieden te ontdekken.
- Een voorvechter om mensen te mobiliseren en te inspireren om ecologisch herstel te omarmen kan nodig zijn gezien de vele concurrerende maatschappelijke prioriteiten - Gemeenschappen kunnen gespecialiseerde vaardigheden, middelen, gratis arbeid en andere ondersteuning bijdragen als ze bewust worden gemaakt van de voordelen van ecologisch herstel
De beschikbaarheid van water verbeteren om conflicten te verminderen
De wilde dieren in de nationale parken van Amboseli en Tsavo dringen tijdens droogteperiodes gemeenschapsgebieden binnen op zoek naar water, terwijl mensen hun vee de parken in drijven op zoek naar weidegrond. Deze omgekeerde bewegingen van wilde dieren en vee leiden meestal tot intense conflicten tussen mens en dier. Het project richtte zich op het creëren van waterreservoirs in parken en gemeenschapsgebieden die regenwater gedurende 4-6 maanden in het droge seizoen konden vasthouden, waardoor wilde dieren en vee gedurende langere perioden gebruik konden maken van verschillende delen van het landschap en de noodzaak voor wilde dieren en vee om parkgrenzen te overschrijden werd verminderd. Geschikte gebieden voor het opvangen van regenwater werden geïdentificeerd en er werden dammen en waterreservoirs uitgegraven. Dit omvatte ook het herstel van enkele oude dammen die werden gevoed door opgedroogde beken en rivieren. Daarnaast werden belangrijke moerassen die het hele jaar door water leveren aan wilde dieren en gemeenschappen geïdentificeerd en omheind om achteruitgang door overmatig gebruik tegen te gaan. Water werd in watertroggen gepompt die buiten de omheining werden gebouwd om een duurzame watervoorziening voor mensen, vee en wilde dieren te garanderen. Langs de moerassen werden bomen geplant om bodemerosie tegen te gaan.
Sleutelfactoren
- Financiering was beschikbaar om relatief dure graafwerkzaamheden uit te voeren - KWS en gemeenschappen hebben goed inzicht in de hydrologie van het land - Kosten voor het maken van dammen aanzienlijk verlaagd omdat KWS beschikt over technische knowhow, geschikte apparatuur en ervaring voor het uitvoeren van de taken - Goede steun van de gemeenschap en belanghebbenden
Geleerde les
- Lokale milieuoplossingen zoals moerasbescherming kunnen enorme voordelen opleveren voor veel mensen en conflicten tussen mens en dier op verschillende geografische schalen voorkomen.
- Het opvangen van regenwater kan een goedkope strategie zijn die watergerelateerde conflicten kan minimaliseren.
- Aanpassingsstrategieën die de levering van ecosysteemdiensten verbeteren en tegelijkertijd conflicten over het gebruik van hulpbronnen verminderen, kunnen steun krijgen van diverse partners.
Formele en informele training voor aanpassing
Omdat mensen zich niet kunnen aanpassen aan klimaatverandering zonder eerst de capaciteit te hebben om dat te doen, was het project erop gericht om een breed scala aan partners uit te rusten met kennis en vaardigheden die nodig zijn voor een effectieve implementatie van aanpassingsmaatregelen. De belangrijkste doelgroepen waren KWS-medewerkers en lokale gemeenschappen. Specifieke trainingsgebieden waren methoden en technieken voor ecologisch herstel, beheer van moderne boomkwekerijen, inclusief de productie en vermeerdering van zaailingen. Andere gebieden waren herbebossingstechnieken, identificatie, controle en beheer van invasieve soorten, controle van waterkwaliteit en -hoeveelheid en onderhoud van omheiningen. De training werd gegeven op individueel, institutioneel en gemeenschapsniveau en vond plaats via formele instellingen of on-the-job training. Het Kenya Forestry Research Institute (KEFRI) gaf gespecialiseerde training aan KWS en gemeenschapsgroepen in het opzetten en beheren van boomkwekerijen, herbebossing en het beheren van invasieve soorten. De meeste vrijwilligersgroepen kregen ter plekke training van KWS-medewerkers en andere relevante professionals en technici.
Sleutelfactoren
- Beschikbaarheid van financiering - Professionele expertise op verschillende gebieden beschikbaar - Steun van georganiseerde gemeenschapsgroepen zoals verenigingen van gemeenschapsbossen, excursiegroepen en onderwijsinstellingen.
Geleerde les
- De capaciteitsbehoeften (in termen van vaardigheden) kunnen per locatie verschillen vanwege de verschillen in de gevolgen van klimaatverandering en de verschillen in locatiespecifieke interventies - Om te kunnen reageren op de gevolgen van klimaatverandering is een grote verscheidenheid aan vaardigheden en middelen nodig, die buiten de natuurbeschermingsorganisaties aanwezig zijn en kunnen worden aangeboord via samenwerkingsverbanden en partnerschappen.
- Vaardigheden die tijdens de opleiding werden verworven, waren overdraagbaar naar gebieden waar mensen werkzaam zijn
Invloeden
De bescherming van waterbronnen en de aanleg van meer drinkplaatsen in nationale parken en gemeenschapsgebieden hebben de beschikbaarheid van water voor mensen en wilde dieren vergroot, conflicten tussen mens en wild verminderd en bodemerosie geminimaliseerd. Regenwater dat wordt opgevangen in dammen is nu 4-6 maanden in het droge seizoen beschikbaar voor mensen, dieren en vee, waardoor dieren minder vaak de parken uit hoeven op zoek naar water. Het verwijderen van invasieve soorten heeft het verlies aan biodiversiteit geminimaliseerd, meer geschikte habitat voor wilde dieren opgeleverd en conflicten verminderd die veroorzaakt worden wanneer wilde dieren zich buiten de parken wagen op zoek naar beter grasland. Bovendien trekken gebieden die vrijgemaakt zijn van invasieve soorten direct grazers aan en verbeteren ze de mogelijkheden voor bezoekers om wilde dieren te bekijken. Ecologisch herstelde gebieden vertonen een enorm herstel en zullen uiteindelijk zorgen voor betere habitats voor wilde dieren en een groter aanbod van ecosysteemdiensten. Ten slotte maakte capaciteitsopbouw een effectievere projectimplementatie mogelijk, terwijl een samenwerkingsverband hielp om middelen, kennis, ervaringen, vaardigheden en slagkracht te bundelen voor een brede implementatie van aanpassingsmaatregelen.
Begunstigden
Kenia Wildlife Service, landbouwgemeenschappen, toerisme, veeteelt, waterkrachtcentrales en waterverbruikers in sommige landelijke en stedelijke gebieden zoals Nairobi en Mombasa.
Verhaal
De afgelopen tien jaar is de natuurlijke vegetatie bij de bron van de Mzima Springs in Tsavo NP geleidelijk aangetast door olifanten en ander wild dat zich tijdens langdurige droogte met duizenden tegelijk op deze plek verzamelt. De bronnen bieden niet alleen levensonderhoud aan de wilde dieren, maar leveren ook dagelijks meer dan 300 miljoen liter water aan ongeveer 3 miljoen gemeenschappen stroomafwaarts, waaronder de op één na grootste stad van Kenia, Mombasa. De meest urgente interventie was om verdere aantasting van de habitat te stoppen door ongeveer 100 hectare van de bron af te zetten met behulp van een hoogspanningselektrisch hek op zonne-energie. De omheining was zo ontworpen dat nijlpaarden die in de bronnen leven er in en uit konden lopen, terwijl andere grote zoogdieren werden tegengehouden. Water werd beschikbaar gesteld aan wilde dieren enkele honderden meters stroomafwaarts en meer water werd weggepompt in kunstmatige watertroggen die buiten de omheining waren gebouwd om olifanten te ontmoedigen door de omheining te breken. KWS betrok toeristen, scholen, lokale gemeenschappen, beleidsmakers en politieke leiders bij het planten van boomzaailingen om het herstelproces te versnellen en bodemerosie te verminderen. Deze activiteiten hielpen om een aanzienlijk bewustzijn te creëren over de status van de bronnen, een situatie die de aandacht van de media trok. De Keniaanse minister voor Waterontwikkeling, de gouverneur van Taita Taveta County en parlementsleden raakten geïnteresseerd in de bronnen en onderstreepten publiekelijk het belang ervan voor het stimuleren van de lokale en nationale economie en het verminderen van conflicten tussen mens en dier. Zowel de lokale als de nationale overheid hebben voor miljoenen dollar waterontwikkelingsprojecten opgezet om de watervoorziening voor veel lokale en stedelijke gemeenschappen te verbeteren. Hoewel de bronnen sinds 1953, toen de koloniale regering de waterwerken aanlegde, grotendeels onbenoemd waren gebleven als belangrijke waterbron, hielp het project om hun status te verhogen van alleen een toeristische attractie tot een belangrijke nationale hulpbron die moet worden beschermd en veiliggesteld voor het welzijn van miljoenen lokale en stedelijke bevolkingsgroepen. Hun rol in het leveren van een essentiële ecosysteemdienst waar veel vraag naar is, helpt om de aandacht van het publiek te vestigen op de niet-conventionele waarden van beschermde gebieden.
In contact komen met medewerkers
Andere medewerkers
John Waithaka
Parken Canada/Kenia Wildlife Service
Edwin Wanyonyi
Keniaanse Dienst voor het Wild
