
Süzülmüş çimen turbalıklarında hidrolojik restorasyon

Turbalık alanlar genellikle tarım işlevi gören hendek ve dereler tarafından kurutulmakta, bu da ekosistemin bozulmasına, büyük CO2 emisyonlarına ve biyolojik çeşitlilik kaybına neden olmaktadır. Bu nadir ve önemli ekosistemleri eski haline getirmek için, su kalitesinin yeterli olması koşuluyla restorasyona ihtiyaç vardır. Restorasyon basit ve ucuz olabilir: Arazilerdeki yerel hendeklerin kapatılması ve hala bir miktar su taşıması gereken daha büyük derelerin zemin seviyesinin ~20 cm altına kadar yeniden tesviye edilmesi gerekir. Bölgenin sular altında kalmayacağından emin olmak için, yeniden tesviye etkilerini tahmin etmek amacıyla kum torbaları kullanılarak bir çalışma veya etki simülasyonu yapılması gerekmektedir. Derelerdeki barajlar, 30 metreye kadar kurutucu etkileri nedeniyle tercih edilmemektedir.
Bu hendekleri kapatmak için yerel substrat kullanılmalıdır, böylece homojen bir turba tabakası korunur. Genellikle dere kenarları biraz yüksektir. Eğer durum böyleyse, bunlar dereleri doldurmak için kullanılır. Eğer böyle değilse, bitişik arazilerden 10 cm derinliğinde küçük bir tabaka kazınabilir. Bunun için düz bir kepçe ile küçük kazıcılar kullanılabilir.
Etkiler
Yeniden ıslatma, turbalıklardan kaynaklanan CO2 emisyonunda büyük bir azalmaya neden olacaktır (kabaca 1200 ton CO2/Yıl/100ha olarak tahmin edilmektedir), ancak bunun yerleşmesi biraz zaman alacaktır. Su seviyeleri yükseldiğinde, turba tabakası su tamponlama işlevini yeniden kazanarak hem iklime hem de biyolojik çeşitliliğe fayda sağlayabilir. Özellikle iklim değişikliğinden kaynaklanan öngörülemeyen iklim olayları, bozulmamış bir turba tabakası tarafından tamponlanabilir. Şiddetli kuraklıklar, turba topraklarındaki suyun mevcudiyeti ile tamponlanabilir. Ayrıca, su süngerimsi turba toprakları tarafından alınacağı için büyük yağışlar da tamponlanabilir. Bu sayede nehirler taştığında mansapta büyük sel baskınları yaşanmaz. Turba topraklarında tutulan su kademeli olarak serbest bırakılacaktır. Bu özel çözüm bir ekosistem restorasyonunu hedeflemektedir. İdeal olarak, tüm alan restore edilebilirse, gelecekte hiçbir insan müdahalesine/su yönetimine ihtiyaç duyulmayacaktır. Böylece sistem kendini yeniden düzenleyebilir ve süreç içinde ekosistem hizmetlerini yeniden kazanabilir. İdeal olarak, bazı yıllarda su tablası yeterince dengeli olursa, aktif turba oluşumu başlayabilir. Bu durumda CO2 sadece turba toprağında korunarak atmosfere karışması engellenmekle kalmayacak, aynı zamanda ormanlardaki karbon tutulumundan 10 kat daha verimli bir şekilde aktif olarak atmosferden turba katmanına alınabilecektir.