Een groot deel van de internationale financiële steun voor de bestrijding van criminaliteit tegen in het wild levende dieren wordt gebruikt voor workshops en conferenties, het creëren van bewustzijn en het mobiliseren van gemeenschappen, algemene apparatuur en infrastructuur, en algemene kosten van de uitvoerende NGO. De voorwaarden voor het gebruik van dergelijke financiering worden vaak bepaald door de financierende instantie en de uitvoerende NGO, in plaats van door de regering van het doelland. Hoewel deze interventies een belangrijke rol spelen, zijn ze over het algemeen niet direct gericht op de kernuitdaging van het bestrijden van criminaliteit tegen in het wild levende dieren en planten. Overheidsinstellingen werken vaak met beperkte budgetten en restrictieve inkoop- en goedkeuringsprocedures. Dit kan snelle actie in de weg staan, vooral in onvoorziene crisissituaties. Snelle en flexibele externe financieringssteun die rechtstreeks naar overheidsoperaties gaat, kan veel van deze beperkingen wegnemen en het volledige potentieel van overheidspersoneel ontsluiten. In de context van de bestrijding van criminaliteit tegen in het wild levende dieren en planten stelt dit overheidspersoneel voor wetshandhaving en natuurbehoud in staat om snel te reageren op incidenten van welke aard dan ook en hun gemandateerde taken effectief uit te voeren. Het is belangrijk dat fondsen rechtstreeks naar operationele activiteiten gaan, idealiter via een lokale ondersteunende NGO met minimale overheadkosten, in plaats van deel uit te maken van bredere budgetten die vatbaar zijn voor bureaucratische valkuilen.