

Twee gaten van 20 m in de zeewering werden in twee dagen gemaakt om de getijden in het gebied te laten komen. De secundaire zeewering achter het veld werd verhoogd tot de voorspelde stormvloedhoogte van 1 op 50 jaar, voordat de gaten werden gegraven. Andere vereiste technische werken, met name het blokkeren van duikers naar een afwateringskanaal achter de zeewering, werden ook uitgevoerd op basis van de aanbevelingen van de "ontwerp- en impactstudie".
Vóór de jaren 1950, toen de zeewering (die in 2003 werd doorbroken) werd gebouwd, was het gebied dat "Meddat Marsh Field" omvat een waterrijk kustgebied. Op een Ordnance Survey-kaart uit 1872 was te zien dat er zowel slikken als schorren (op de kaart aangegeven als 'onderhevig aan overstromingen') in dat gebied voorkwamen. Bovendien was het veld vóór het project moeilijk droog te houden en omdat het niet was omgeploegd, was veel van de topografie (waaronder relict kwelderkreken) nog aanwezig.
Het Nigg Bay project was het eerste in zijn soort in Schotland en daarom was er geen ervaring met de vereiste toestemmingen, of de processen die nodig zijn om deze toestemmingen te verkrijgen, onder het Schotse systeem. Bijgevolg stelde de RSPB een lange lijst op van mogelijke betrokken regelgevingen en werden de relevante agentschappen geraadpleegd.