Organisatie van veehouders in verenigingen voor silvopastoraal beheer

Schapenhouderij is de belangrijkste activiteit in het gebied. Het aantal dieren is veel groter dan de voedercapaciteit van de bosweiden. Als gevolg daarvan is het moeilijk om de gebieden die gereserveerd zijn voor regeneratie te respecteren. Door de veehouders te organiseren in verenigingen kunnen ze echter profiteren van compensatie voor het grazen in de vrijgemaakte gebieden. Dit helpt bij het herstel van de Atlasceder, die dreigt te verdwijnen.

In de compensatieovereenkomst verbinden de verenigingen zich ertoe de braakgelegde gronden voor regeneratie te respecteren,

-De ontvangen compensatie wordt geïnvesteerd in infrastructuur en uitrusting voor de veehouderij en de aankoop van veevoeder;

-De organisaties maken het mogelijk om geïntegreerde ontwikkelingsprojecten te plannen die de natuurlijke hulpbronnen in alle pastorale parken optimaal benutten en waarbij alle sociale categorieën betrokken zijn, met name jongeren en vrouwen.

Het risico bestaat dat de vergoedingen die de verenigingen ontvangen rechtstreeks door de veehouders worden gedeeld zonder dat de verwachte investeringen worden gedaan;

De veehouders zelf zouden als arbeidskrachten kunnen worden gebruikt om de acties uit te voeren die zijn overeengekomen tussen het Ministerie van Water en Bossen en de verenigingen;

De verenigingen moeten vanaf het begin worden gecontroleerd en begeleid om het concept van de compensatie onder de knie te krijgen en te ontwikkelen tot ontwikkelingsprojecten.