De Dinabe: een sociale conventie tussen lokale gemeenschappen

De dina is een traditionele sociale conventie die het leven in gemeenschappen in Madagaskar helpt reguleren. Het stelt lokale gemeenschappen in staat om een reeks regels en voorschriften te ontwikkelen voor een bepaalde reeks omstandigheden en wordt vaak gebruikt in verband met het beheer van natuurlijke hulpbronnen. Dinas worden ontwikkeld op een participatieve manier en krijgen juridisch gewicht door hun homologatie in lokale rechtbanken. De lokale gemeenschap is verantwoordelijk voor de handhaving. In het geval van de baai van Antongil werden 26 dinas opgesteld - één voor elke vissersvereniging in elk lokaal beheerd zeereservaat. De dinas omvatten

  1. een reeks voorschriften voor de belangrijkste overtredingen (destructief vistuig, minimale visgrootte, enz,)
  2. een reeks voorschriften in overeenstemming met de lokale context (taboes, nachtvisvoorschriften, enz.), en
  3. een reeks sancties.

Naast de lokale dinas zijn de lokale gemeenschappen van de 26 zeereservaten overeengekomen om een "dinabe" op te richten, die de afzonderlijke dinas samenbrengt en een algemeen kader biedt voor duurzaam gebruik van de mariene hulpbronnen en kustgebieden in de baai, als aanvulling op het beheerplan voor de hele baai.

  • Een proces van informatieverspreiding en educatie was essentieel om ervoor te zorgen dat de gemeenschappen over de nodige kennis beschikten om beslissingen te nemen over de inhoud van de dinas.
  • Terwijl de leiding van het proces bij de gemeenschap bleef, was de betrokkenheid van de overheid vanaf het begin belangrijk om het risico te minimaliseren dat er later in het proces obstakels zouden opduiken.
  • Wettelijke erkenning van de sociale conventies is essentieel voor hun legitimiteit in de ogen van zowel de gemeenschap als de overheid.
  • Hoewel dit moeilijk te realiseren is door het ontbreken van een erkende woordvoerder, zou het betrekken van migrerende of externe vissers bij het opstellen van het beheersplan voor de hele baai (waarin de beginselen van exclusieve visrechten voor lokale gemeenschappen zijn vastgelegd) hebben geholpen om hun negatieve invloed op het homologatieproces van de dinabe te verzachten.
  • Niet alle partijen zullen het lokale beheer van visrechten steunen en er kunnen zich onverwachte situaties of tegenstand voordoen - zoals het geval was met een groep externe vissers die de homologatie van de definitieve dinabe blokkeerden.
  • De relaties die tijdens het proces zijn opgebouwd tussen alle belanghebbenden zijn een even belangrijk resultaat als het beheerplan en de dinabe en bieden een sterke basis om problemen te overwinnen. Het ontwikkelingsproces van het beheerplan en de dinabe heeft een netwerk van partners gecreëerd dat voorheen niet bestond en dat nu samenwerkt om de kwestie van de homologatie van de dinabe op te lossen.