Het participatieve maritieme bewakingssysteem van het PNBA is het resultaat van een tripartiet partnerschap waarin de Imraguen-bevolking, de parkbeheerders en de kustwacht (GCM) samenwerken. Dit systeem is bedoeld om de toegang van boten van buiten het PNBA te controleren, met name voor gemotoriseerde prauwen, die sinds de oprichting in 1976 verboden zijn in het park. De naleving van de kalender voor visseizoenen wordt tegenwoordig beschouwd als een succesvol model in de West-Afrikaanse subregio. De ervaring van het PNBA is ten goede gekomen aan het regionale netwerk van beschermde mariene gebieden in West-Afrika (RAMPAO), met name door technische ondersteuningsmissies en uitwisselingsbezoeken. Een van de belangrijkste kenmerken van het participatieve bewakingsmechanisme van het PNBA is de representativiteit van drie entiteiten aan boord van elk bewakingsvaartuig: een PNBA-agent, een ACM-agent en een vertegenwoordiger van de Imraguen-bevolking. Het mechanisme heeft tot nu toe bijgedragen aan het terugdringen van de illegale exploitatie van de hulpbronnen door de toepassing van beheersregels die samen met de inheemse bevolking zijn overeengekomen.
Alle sectoren zijn vertegenwoordigd in de comitévergaderingen: vissers, vishandelaren, vrouwelijke verwerkers en scheepstimmerlieden. Daarnaast is er aan boord van de surveillanceboten die in de wateren van het park patrouilleren een vertegenwoordiger van elk van de drie partijen van de maritieme surveillance aanwezig: een PNBA-officier, een kustwachtofficier en een vertegenwoordiger van de lokale bevolking (aangewezen door de bevolking zelf).
Het is gebleken dat de aanwezigheid van deze drie vertegenwoordigers aan boord van elk bewakingsvaartuig interventies vergemakkelijkt en de potentiële risico's op corruptie door vissers die bij een overtreding aan boord gaan, vermindert.