Connecting Practice is het eerste gezamenlijk beheerde project van ICOMOS en IUCN in het kader van de Werelderfgoedconventie, dat de samenwerking tussen natuur en cultuur op institutioneel niveau bevordert om een meer holistische, geïntegreerde benadering van het beheer en begrip van sites aan te moedigen. Het gebruik van gezamenlijke veldbezoeken was een duidelijke verandering ten opzichte van eerdere missies van ICOMOS en IUCN, waardoor een meer experimentele benadering van het begrijpen van de onderlinge verbondenheid mogelijk werd. Dit omvatte veldteams met ICOMOS- en IUCN-vertegenwoordigers, het opstellen van een gemeenschappelijk referentiekader, gecoördineerde planning en organisatie van locatiebezoeken en het opstellen van een gecombineerd eindrapport, wat resulteerde in een verbeterde samenwerking tussen ICOMOS en IUCN op institutioneel en lokaal niveau.

Fase III betrof de FAO en hun Globally Important Agricultural Heritage Systems project. Dit creëerde verdere netwerken en integratie tussen internationale spelers, en maakte het mogelijk om potentiële synergieën met andere internationale aanduidingen te onderzoeken door twee eigendommen te overwegen die zowel GIAHS als Werelderfgoed waren. Dit resulteerde in een rijkere discussie en professionele uitwisseling van gemeenschappelijke prioriteiten en systemen voor behoud en beheer, uitdagingen en mogelijk wederzijds versterkende antwoorden.