

Het kiezen van een 'complexe-systeembenadering' betekende het mobiliseren van alle belanghebbenden in het olifantengebied rond een gemeenschappelijke visie - het behoud van de Gourma-olifanten, een nationaal en internationaal erfgoed. Dit betekende het houden van workshops met alle betrokkenen (overheid en technische diensten, toerisme-industrie, scholen, projecten, programma's en NGO's die in het gebied actief zijn) om hun perspectieven te begrijpen en impactvolle materialen en activiteiten te ontwerpen (waaronder een scholenprogramma). Het betekende ook het inschakelen en coördineren van de steun van andere instellingen in het land (bijv. buitenlandse ambassades, MINUSMA, UNDP).
Op nationaal niveau betekende dit onder andere samenwerken met de overheid om een beheerplan voor olifanten op te stellen, een gemengde (boswachter-militair) antistroperij-eenheid op te zetten en deskundige antistroperijtrainers uit Chengeta W. in te schakelen, en een nieuw beschermd gebied te creëren dat de hele migratieroute van olifanten beslaat, met behulp van een biosfeerreservaatmodel. Multi-use zones worden bestuurd door lokale CBNRM-conventies met boswachters die indien nodig voor aanvullende handhaving zorgen, waardoor de systemen van de gemeenschap worden versterkt. Op deze manier worden de belangen van de overheid en de gemeenschap op één lijn gebracht, zodat ze elkaar wederzijds versterken en een kosteneffectieve aanpak voor het beheer van het reservaat bieden. Deze top-down benadering vormt een aanvulling op de bottom-up benadering van gemeenschapsbetrokkenheid.
De olifanten gebruiken als bindende factor voor alle belanghebbenden
Het cultiveren van lokale partners die in staat waren om de benodigde lokale informatie te verzamelen en de relevante actoren te identificeren.
Het identificeren van personen met sleutelposities binnen relevante ministeries die het project ondersteunen en hen samenbrengen voor wederzijdse steun.
Een partnerorganisatie die de basissalarissen zou betalen, stelde het project in staat fondsen te werven en "van de grond te komen".
Hoewel het werken met meerdere partners tijd kost en een uitdaging kan zijn, zijn de resultaten veel duurzamer en veerkrachtiger omdat elke partij een aandeel heeft in het proces en er hopelijk iets aan heeft.
De ruimte voor compromissen was groter dan aanvankelijk verwacht.
Stakeholders van de overheid betrokken houden, vooral wanneer de overheid erg disfunctioneel is, kan een voortdurende inspanning vergen, maar is essentieel voor het opbouwen van nationale capaciteit en eigen inbreng.
Individuen op sleutelposities kunnen activiteiten sterk belemmeren of vergemakkelijken. Een complexe systeembenadering kan worden gebruikt om inzicht te krijgen in het "machtslandschap" en manieren te vinden om hun invloed te beperken, bijvoorbeeld door indirecte manieren te vinden waarop obstructief gedrag of wanpraktijken openbaar worden gemaakt.