In samenwerking met de Landbouwuniversiteit van Binnen-Mongolië werd in het kader van het project "slim graslandbeheer" geïmplementeerd op 200 hectare (3000 mu) grasland in het district Helinge'er, in combinatie met het monitoren van de vegetatiegroei en het gebruik van meteorologische gegevens om het juiste moment te bepalen om met begrazing in het voorjaar te beginnen. De veehouders waren in staat om dynamisch de begrazingstijd en -intensiteit te bepalen en om het begrazingsplan af te stemmen op een evenwicht tussen gras en vee. Na 3 jaar proefwerk heeft het project het model van "begrazing in warme seizoenen en voeding in koude seizoenen" geïntroduceerd, dat geschikt is voor het lokale gebied en andere locaties met vergelijkbare omstandigheden in het grasland van Noord-China.
Het project hielp de lokale boeren om beter om te gaan met het toenemende watertekort, verergerd door een veranderend klimaat. De boeren omarmden de geïntegreerde technologieën en praktijken van droogte met hoge opbrengst, ecologische droogte en bodemtestformulebemesting, geselecteerde droogteresistente gewasvariëteiten, verbeterde foliebemesting en innovatieve irrigatie om optimaal gebruik te maken van de natuurlijke neerslag. De aanpak - een combinatie van toegankelijke gegevenshulpmiddelen en nieuwe landbeheerpraktijken - heeft geleid tot meerdere voordelen op het gebied van water- en meststofefficiëntie en een hogere productie en inkomen.
- Door de samenwerking met de landbouwuniversiteit van Binnen-Mongolië en lokale gemeenschappen konden onze benaderingen worden afgestemd op de lokale behoeften en omstandigheden.
- Het wijdverbreide gebruik van smartphones op het platteland maakt de Smart Grasslands app gemakkelijk toegankelijk.
- Actieve betrokkenheid bij de ondersteunende boeren die vervolgens de rol van ambassadeurs spelen om de methode te promoten.
We waren in staat om een nauwe samenwerking met de lokale gemeenschappen te ontwikkelen door de tijd te nemen om te begrijpen welke problemen ze ondervonden met de bestaande technieken voor landbouw en veeteelt. We richtten ons op leden van de gemeenschap die ontevreden waren over de status quo en die hoopten de productiemethoden te kunnen veranderen. Door deze samenwerking en door de traditionele kennis van de lokale gemeenschap expliciet te waarderen, waren onze nieuwe wetenschappelijke duurzame beheermethoden beter geschikt voor het gebied en was de kans groter dat ze op grote schaal zouden worden overgenomen. Bijvoorbeeld: het opsporen van de voedertijd (koude seizoenen) die past bij hun traditionele praktijk, het selecteren van droogteresistente gewasvariëteiten door te leren welke gewassen niet meer werden geplant vanwege watertekort.