Nealla Frederick - Projectmanager voor "Aan de waterkant": "Als kind herinner ik me dat ik naar Grenville ging om met mijn familie te picknicken op het brede zandstrand in het gebied dat plaatselijk bekend staat als Telescope. Generaties lang heeft Telescope Beach gediend als een belangrijk recreatiegebied voor de bewoners van het noordelijke deel van Grenada. Twintig jaar later, in 2013, was ik de eerste Grenadiaan die ooit werd aangenomen om te werken voor The Nature Conservancy en mijn eerste grote opdracht was om te werken aan aanpassing aan het ecosysteem van de kust en het pilotproject van de Conservancy in Grenville Bay. Mijn eerste bezoek aan Grenville schokte me. Toen ik in Telescope langs de kust liep, zag niets er nog hetzelfde uit. Het strand waar ik als kind had gespeeld en alle kustvegetatie waren verloren gegaan aan de zee. Een van de ouderen in het dorp vertelde me over hun gevecht met de zee en hoe hun enige oplossing was om banden, stenen, blokken en oude motorblokken langs de kust te stapelen. Het was ontnuchterend om te denken dat ik alles kon doen om te helpen. Ik kan nu eerlijk zeggen dat er de afgelopen twee jaar dingen ten goede zijn veranderd en ik weet dat we een verschil maken. Door samen te werken met leden van de gemeenschap, de overheid en wetenschappers en kustingenieurs van de Conservancy worden blauwe oplossingen geïmplementeerd die gebaseerd zijn op wetenschap en ondersteund worden door lokale kennis. In januari werd de proefinstallatie van rifverbeteringsstructuren voltooid die ontworpen zijn om golfenergie te breken en habitat te bieden. De structuren werden gebouwd, geassembleerd en geïnstalleerd met behulp van lokale arbeidskrachten en hulpmiddelen. Duikers waren de hele dag op pad om stenen in draadmanden te plaatsen en ze op elkaar te stapelen als reusachtige Lego's. Het werk in de hoge branding was moeilijk, omdat er veel stenen in de manden moesten worden gelegd. Het werk in de hoge branding was moeilijk en gevaarlijk, maar de bemanning, bestaande uit lokale speervissers, was gewend aan deze omstandigheden. Tijdens een korte pauze sprak ik met een van hen over zijn gevoelens over het project. Zijn antwoord maakte al mijn maanden van hard werken en frustraties de moeite waard. Hij vertelde me dat hij voor het eerst in vele jaren weer hoop had voor de toekomst van zijn gemeenschap. Hij kon zien dat de bouwwerken al golven sloegen zoals ontworpen en dat hij tevreden was dat het project werd geleid door lokale kennis en gebruik maakte van lokale arbeidskrachten. Hij had al gezien hoe vissen, octopussen en kreeften zich op de structuur bewogen en zei dat zijn gemeenschap het project als hun eigen project omarmde en nu vastbesloten waren om betere rentmeesters van hun omgeving te worden, wetende dat door voor de natuur te zorgen, de natuur voor hen zou zorgen.