
Succesvol behoud van kritieke corridors en knelpunten door gebruik te maken van op de gemeenschap gebaseerd beheer.

Sinds het laatste decennium wordt in Nepal de landschapsgerichte natuurbeschermingsaanpak gebruikt om natuurbeschermingsinitiatieven op te schalen. Het Terai Arc Landschapsprogramma van Nepal is een van de voorbeelden van een dergelijke aanpak. De implementatie is afgestemd op de specifieke eisen van beschermde kerngebieden, bufferzones, corridors en knelpunten. De aanpak heeft geresulteerd in een hoger niveau van biodiversiteitsbehoud en -beheer, een toename van het aantal soorten megafauna, verbeterde bestaansmiddelen van lokale gemeenschappen met vrouwelijk leiderschap, duurzaam bosbeheer en uiteindelijk bijgedragen aan de aanpak van klimaatverandering. Het heeft de rollen, rechten en verantwoordelijkheden verdeeld onder verschillende belanghebbenden en ze zijn samengebracht om bossen en biodiversiteit te behouden door middel van gemeenschapsgebaseerd beheer (CBM). Dr. Ram Prasad Lamsal heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan het verbeteren van beleid, praktijken en governance en het tot stand brengen van innovaties in CBM in het landschap.
Context
Uitdagingen
De bevolkingsdruk op bosbestanden door middel van zwerflandbouw, overbegrazing, commercieel kappen van bomen en het binnendringen van landbouwgrond leidt tot ernstige exploitatie van bosbestanden in Nepal, met ernstige ecologische gevolgen in de vorm van bodemerosie en aardverschuivingen. Klimaatverandering en menselijke activiteiten hebben geleid tot ontbossing, aantasting van bossen en habitats en niet-duurzame houtkap. De belangrijkste bedreigingen zijn begrazing gedurende het hele jaar, stroperij voor hoogwaardige producten, illegale houtkap en niet-duurzaam toerisme.
Locatie
Proces
Samenvatting van het proces
Om het succes van CBM en de bijbehorende strategieën te garanderen, wordt een reeks principes beschouwd als de bouwstenen. De principes kunnen niet worden beschouwd als onafhankelijke bouwstenen; ze kunnen eerder worden gerangschikt in een mix-and-match-benadering: van elke bouwsteen de meest wenselijke optie nemen om een effectief, efficiënt en rechtvaardig behoud te creëren dat de potentiële voordelen maximaliseert en de risico's minimaliseert. Effectieve participatie is een belangrijk kenmerk van effectief bestuur en houdt in dat meerdere belanghebbenden worden geïdentificeerd en worden betrokken bij besluitvormingsprocessen. Stakeholders kunnen met elkaar in interactie treden via formele en informele regels, instellingen en processen.
De wetten creëren rechten die de basis vormen voor bosinstellingen en -processen. Deze instellingen leggen basisprincipes vast voor hoe mensen met elkaar en met hun hulpbronnen omgaan. Dit omvat toegangsrechten, beheer door belanghebbenden en de mogelijkheid om deze rechten door te geven aan toekomstige generaties.
Bouwstenen
Gemachtigde en vertrouwde gemeenschappen
Op behoud gerichte gemeenschapsbosbouw is in essentie een participatief proces dat sterke technische ondersteuning vereist op het gebied van zowel beleid als implementatie. Het uitbreiden van de eigendomsrechten van lokale gemeenschappen op hulpbronnen en hen voorzien van kennis, informatie, middelen, technologieën en de vereiste vaardigheden voor bosbeheer en institutionele opbouw zijn basisbouwstenen voor gemeenschapsbosbouw. Bij het opstellen van het programma wordt rekening gehouden met gender- en rechtvaardigheidsaspecten, zodat de armen, vrouwen en gemarginaliseerden eerlijk kunnen profiteren van het programma.
Sleutelfactoren
Wettelijke rechten op de middelen, instellingen, capaciteit, vertrouwen en leiderschap,
Geleerde les
Het is ontstaan op gemeenschapsniveau en is gebaseerd op het traditionele gebruik van het bos door de gemeenschappen. Deze bottom-up benadering is een grote kracht van het Nepalese model omdat het de gemeenschappen eigenaarschap en leiderschap geeft om te beslissen waar een gemeenschapsbos wordt gecreëerd en hoe het wordt beheerd.
Gegenereerde voordelen voor gemeenschappen en verbeterde middelen van bestaan
De gemeenschapsbosbouw in Nepal heeft een aantal voordelen opgeleverd, waaronder een stijging van het inkomen. Het heeft geholpen om illegale houtkap tegen te gaan door duidelijke regels op te stellen voor de toegang tot hout en door een sterk systeem van bosbewaking. De bestaansmiddelen van de gemeenschappen zijn ook verbeterd door een betere toegang tot brandhout en veevoer, een betere gezondheidszorg en een betere toegang tot energie, bijvoorbeeld door geld uit ecotoerisme en subsidies voor hernieuwbare energie.
Sleutelfactoren
Gemeenschapsbosbouw vertoont kenmerken van politieke, financiële en ecologische duurzaamheid, waaronder het ontstaan van een sterk wettelijk en regelgevend kader en robuuste instellingen en netwerken van de burgermaatschappij.
Geleerde les
Een voortdurende uitdaging is te zorgen voor een rechtvaardige verdeling van de voordelen voor vrouwen en gemarginaliseerde groepen.
De directe voordelen die plattelandshuishoudens hebben om in hun levensonderhoud te voorzien, stimuleren sterke collectieve actie waarbij lokale gemeenschappen de boshulpbronnen actief en duurzaam beheren. Gemeenschapsbossen werden ook de bron van gediversifieerd investeringskapitaal en grondstoffen voor nieuwe marktgerichte middelen van bestaan.
Invloeden
Het programma heeft de volgende effecten gehad:
- Beschermde, herstelde en beheerde bossen; behoud van biodiversiteit, wilde dieren en habitats en wetlands; toename van het aantal soorten megafauna, empowerment van gemeenschappen op het gebied van gender, leiderschap, verbetering van bestaansmiddelen en ondernemingen; en aanpak van klimaatveranderingsproblemen.
- Ontwikkelde een verbeterd gemeenschapsmodel met een kosteneffectieve aanpak en een hoge mate van participatie en bijdrage van de gemeenschap en een sterk partnerschap.
- Het hybridiseren van traditionele en wetenschappelijke kennis en het delen van een monitoring-, evaluatie- en leersysteem.
Begunstigden
De begunstigden zijn sociaal achtergestelde vrouwen, onaanraakbaren, inheemse gemeenschappen, minderheden, mensen met een handicap, gemarginaliseerde groepen, achtergestelde klassen, jongeren, boeren, arbeiders, onderdrukten en economisch armen.
Duurzame Ontwikkelingsdoelen
Verhaal

Bossen geëvacueerd door lokale gemeenschappen
In de Nepalese context is bosontginning de illegale omzetting van bosgrond naar andere vormen van landgebruik, zoals landbouw en bewoning. Het is een van de belangrijkste oorzaken van ontbossing en aantasting van bossen in Nepal, die vooral voorkomt in de Terai en Siwalik.
Vlak voor de lokale verkiezingen in 2018 zijn bijna 4000 mensen van buiten het district gekomen met een politiek motief om de bosgrond die door de lokale gemeenschappen wordt beheerd, in te nemen. De lokale gemeenschappen ontwikkelden netwerken, communiceerden met wetshandhavingsinstanties en ontwikkelden teams om de indringers te evacueren en het bos te beschermen. De gemeenschappen zijn hierin geslaagd en het bos wordt nu actief beheerd.