Vierkante meter voor vlinders: Een netwerk van groene daken in Edinburgh

Dit project heeft negen nieuwe locaties gecreëerd. Op elke dakenlocatie werd de biodiversiteit gemonitord over een periode van twee jaar voordat ze werd onderbroken door de COVID19 pandemie. Een eerste analyse suggereert dat de dakenlocaties een vergelijkbare overvloed en diversiteit aan insecten ondersteunen als nabijgelegen locaties op de begane grond. Dit bleek zelfs waar te zijn voor de hoogste daken.

Het vermoeden bestaat dat een doelsoort vlinder(Lycaena phlaeas) een locatie op een dak heeft gebruikt om zich voort te planten. De afwezigheid van de andere twee doelsoorten kan te wijten zijn aan hun kleinere formaat en hun moeilijkheid om zich over lange afstanden te verspreiden. Grotere vlinders zoals Pieris rapae en Aglais urticae bleken frequente bezoekers van de daken te zijn. Op alle daken werden wilde bijen, waaronder hommels en solitaire bijen, waargenomen die naar stuifmeel en nectar zochten. Op één locatie, drie verdiepingen boven de grond, werd een broedpopulatie van de groene sprinkhaan(Omocestus viridulus) aangetroffen.

De resultaten bevestigen dat zelfs relatief kleine habitatpatches op daken hoog boven de grond een breed scala aan insecten kunnen herbergen. Het project getuigt van de waardevolle bijdrage die groendaken kunnen leveren aan de inheemse biodiversiteit. Door groendaken te beplanten met inheemse planten die rijk zijn aan stuifmeel en nectar, kunnen de voordelen voor bestuiversgemeenschappen gemaximaliseerd worden.