Su talebinin azaltılması: a) istilacı, su tüketen ağaç ve saz türlerinin (carrizo, pinabete ve pino salado gibi) belirlenmesi ve kaldırılması; b) bazı sulama kanallarının kaldırılması; ve c) Koruma Alanında su miktarı ve kalitesi için bir izleme sisteminin kurulması yoluyla gerçekleşmiştir. Bir diğer önemli katkı da, alfafa üretiminden nopal üretimine geçişi merkeze alan tarım ve büyükbaş hayvan yetiştirme uygulamalarının adaptasyonunu teşvik etme çabalarıdır. Nopal, alfafanın büyümek için ihtiyaç duyduğu suyun onda birine ihtiyaç duyar ve insan tüketimi için ve sığır yemi yerine kullanılabilir.
a) Koruma alanındaki sosyo-ekolojik sistemin farklı bileşenleri tarafından su kullanımına ilişkin bilgi ve veriler;
b) izleme sistemleri;
c) Toplumsal faydaların sürdürülmesi için ekosistemin korunmasının önemi konusunda farkındalık yaratılması;
d) emek yoğun rehabilitasyon çalışmalarını yürütebilmek için ekonomik ve insan kaynakları;
e) uygulamalarını ilk değiştirenler olmaya istekli, inovasyon dostu yerel üreticiler.
a) Sulak alanların restorasyonu zamana karşı bir yarış olmuştur ve olmaya devam etmektedir. Restorasyon çabaları, sürekli su çekilmesine neden olan sosyo-ekonomik baskıların her zaman bir adım gerisinde kalmış gibi görünmektedir.
b) Sulak alanlardaki su seviyelerini eski haline getirmenin zorlukları sadece ekonomik ve fiziksel değil, aynı zamanda sosyal ve psikolojik niteliktedir. Bilgi eksikliği ve değişimden kaçınma karşısında üreticileri uygulamaları adapte etmeye ikna etmek için de çok çalışılması gerekmektedir.
c) Su tüketimine ilişkin doğru bilimsel rehberlik ve veriler olmadan, etkili bir entegre su talebi yönetimi gerçekleştirmek mümkün değildir.
d) ÖA içinde ve çevresinde çalışan tüm hükümet aktörlerinin birlikte ve sinerjik bir şekilde çalışması çok önemlidir.
e) Gelecekteki çalışmalar, rezervdeki su çıkarımı üzerindeki sosyo-ekonomik baskıları azaltmak için hükümet aktörlerinden oluşan bir ittifak geliştirmeye odaklanmalıdır.